Να γιατί έχασε ο Ολυμπιακός

Γράφει ο Γιώργος Γαβριλάκης

Με μία δυνατή απότομη φωνή μπορεί να σε πιάσει λόξιγκας –ή να σου… κοπεί. Όταν όμως η φωνή δεν είναι απλά δυνατή, αλλά εκκωφαντική και παρατεταμένη –όχι απότομη- τότε δεν πρόκειται για έναν στιγμιαίο φόβο, αλλά για μία τρομακτική κατάσταση. Μία αγχωτική βραδιά.

Όλες οι βραδιές στη Χάλα Πιονίρ του Βελιγραδίου είναι σκληρές και δύσκολες για τους φιλοξενούμενους. Οι φίλαθλοι της Παρτιζάν εμφανίζονται ηρωικά το γήπεδο, είναι οργανωμένοι, εκπαιδευμένοι και αδιάκριτοι. Ξέρουν τον αντίπαλο, αλλά δεν τους νοιάζει και ποιος στην πραγματικότητα είναι:

Χειρότερος, ισοδύναμος, καλύτερος, καλύτερος και πιο… πλούσιος σε ταλέντο και χρήμα όπως ο Ολυμπιακός, δεν έχει ιδιαίτερη σημασία. Θα υποφέρει! Η δομή του γηπέδου είναι ιδανική για αγώνες μπάσκετ και βάζει τους οπαδούς στην κατάλληλη θέση για να δημιουργήσουν ατμόσφαιρα. Η Χάλα Πιονίρ δεν θεωρείται άδικα η πιο «καυτή» έδρα που υπάρχει.

Όλα ξεκινούν από νωρίς. Εξω από το γήπεδο υπάρχουν ετοιμασίες. Τα πανό και τα συνθήματα. Κλασικό, παντού ετσι γίνεται. Μόνο που εκεί υπάρχει και η έξτρα εκπαίδευση. «Με ποιον παίζουμε;» είναι η πρωινή τους ερώτηση. «Με τον Ολυμπιακό; Δηλαδή… Ελλάδα», οπότε μέχρι το απόγευμα όλοι έχουν προμηθευτεί τα συνθήματα γραμμένα στην ελληνική τους εκδοχή με λατινικά γράμματα.

Δεν ήταν μόνο ο ταξιτζής που ήξερε να μετράει στα ελληνικά μέχρι το 10, επειδή έχει συγγενείς στη Θεσσαλονίκη και τα καλοκαίρια κάνει μπάνια στη Μηχανιώνα. Οι περισσότεροι έχουν επαφή με την Ελλάδα και σίγουρα αγαπάνε τη Θεσσαλονίκη. Και τον ΠΑΟΚ, με τον οποίο είναι… αδελφά σωματεία. Η αντιστοιχία συνθημάτων είναι: Τρία ρυθμικά για την Παρτίζαν, ένα υβριστικό για τον Ολυμπιακό και δύο αποθεωτικά για τον ΠΑΟΚ σε άπταιστα ελληνικά και με βορειοελλαδίτικη προφορά …

Ο Ολυμπιακός την Πέμπτη που μας πέρασε -στην Ευρωλίγκα- ένοιωσε την πίεση των φανατικών της Παρτίζαν. Ηξερε τι θα συναντήσει, αλλά την… πάτησε. Δεν είναι τυχαίο πως σε 12 ματς στο Βελιγράδι έχει χάσει τα επτά. Διότι εκεί ποτέ δεν είσαι ελεύθερος για σουτ. Ακόμα και αν περάσεις τον αμυντικό, υψώνεται μπροστά σου ένα τεράστιο ηχητικό τοίχος, που αντί για μπετόν περιέχει κραυγές.