Ελπίζω τα λόγια του Κόκκαλη να μην ήταν αρκετά μόνο για το παιχνίδι με την Αλκμααρ, αλλά να πιάσουν τόπο και για το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό. Οι «ερυθρόλευκοι» για μία ακόμα φορά θα παραταχθούν με αρκετές απουσίες στη σύνθεσή τους. Ουδείς μπορεί να ξέρει με σιγουριά ακόμα αν ο Γκαλέτι θα είναι απόλυτα έτοιμος και αν θα προλάβει, ενώ από την άλλη είναι σχεδόν βέβαιο πως ο Στολτίδης και ο «Τόρο» θα είναι εκτός μάχης.
Ο Θρύλος όμως έχει συνηθίσει φέτος να παίζει κάτω από τόσο αντίξοες συνθήκες και σίγουρα έχει τον τρόπο να επιβιώσει ακόμα και με τόσες απώλειες. Αυτό που περιμένω να δω από τον Ολυμπιακό στο παιχνίδι της Κυριακής είναι αυτή η αίσθηση ανωτερότητας που έχει όλα τα τελευταία χρόνια. Να δείξουν οι ποδοσφαιριστές εμπράκτως, με τον τρόπο του παιχνιδιού τους, πως εμπιστεύονται τα πόδια τους και πως μπορούν να επιβάλουν εκείνοι το παιχνίδι που θα κάνουν απέναντι στον «αιώνιο αντίπαλο».
Ο Ολυμπιακός οφείλει να είναι το ίδιο διαβασμένος και προσηλωμένος όπως ακριβώς παρουσιάστηκε και στην Ολλανδία, με τη διαφορά ότι αυτή τη φορά η διαχείριση αυτή πρέπει να έχει ως πρώτο στόχο -για να μην πω αποκλειστικό- τη νίκη. Επειδή και ο Παναθηναϊκός είναι πολύ πιθανό να έχει απώλειες, αυτό που θέλω να πω είναι ότι την ιστορία τη γράφουν στα παιχνίδια αυτοί που παίζουν και όχι αυτοί που λείπουν. Η εμπειρία που έχει ο Ολυμπιακός στο να παίζει κρίσιμα ματς συνέχεια κάτω από δύσκολες συνθήκες, μπορεί σ’ ένα τέτοιο παιχνίδι ν’ αποδειχτεί καθοριστική.