New moon: Η μωβ (με πουά ελεφαντάκια) εκδοχή

Αυτή η εβδομάδα με προβλημάτισε ανεπανόρθωτα. Ακόμα προσπαθώ να καταλάβω τι με στιγμάτισε περισσότερο. Εκείνο το δίωρο στη σκοτεινή αίθουσα που βλέποντας το Twilight: New moon εκλιπαρούσα για έλεος ή το παραλήρημα μου εν ώρα ύπνου που σε ερώτηση συγγενικού μου προσώπου που κάτι έψαχνε ενώ εγώ κοιμόμουν και με ρώτησε που θα το βρει απάντησα: «Είναι στην τσάντα του Καραμανλή…»;

Γράφει η Φλώρα Μιχαλοπούλου (φανατική οπαδός του Α.Ο. Κάτω Παναγιάς)

Το δεύτερο μέρος καταβάλλω προσπάθεια να το διαγράψω από τη μνήμη μου περισσότερο από το πρώτο, έχω αρχίσει να φοβάμαι τον εαυτό μου και μου ρίχνω λοξές ματιές στον καθρέφτη. Βρε, λές να κάνω διπλή ζωή και να μην το ξέρω; Λες να φταίει η νέα σελήνη; Μήπως τελικά η ταινία ήταν ψυχολογικό θρίλερ και δεν το κατάλαβα; Ναι ναι τώρα εξηγούνται όλα, σαν να ξετυλίγεται ωραία ο μίτος της Αριάδνης. Τι πιο κοντά σε ένα βαμπίρ; Κάποιος που σου ρουφά το αίμα και το βάζει σε αμπούλες σε μία καφέ τσάντα. Και δεν φτάνει αυτό σου λέει κιόλας: «φύλαξε τη μου. Θα γυρίσω να την πάρω».
Μπρρρρρρρρρρρρ… Πάντως ακόμα είμαι στη διαδικασία βαθύτατης σκέψης τι είναι εκείνο που αναστάτωσε σε τόσο μεγάλο βαθμό την γαλήνη μου. Ανέλυσα λοιπόν καρέ-καρέ την ταινία και σας ζητάω να με βοηθήσετε:

• Η μικρή emo Μπέλλα την ημέρα της ενηλικίωσης της κράζει τον κόσμο γιατί της φέρνει δώρα…
Είμαστε με τα καλά μας; Αυτό είναι το μόνο που αξίζει και ταυτόχρονα απαλύνει τον πόνο σου για τον έναν χρόνο που πέρασε σαν οδοστρωτήρας από πάνω σου. Άσε που μας χαλάει την πιάτσα. Υπάρχουν γενέθλια χωρίς δώρο; Ε; (αναστατώνομαι νομίζω)

• Ο βαμπίρος Έντουαρντ κάνει black humor αναφωνώντας: «don’t trust vampires. Trust me!» και μετά ήρθαν οι μέλισσες! Φέρτε μου Δανδουλάκη, θα το αντέξω κι αυτό!

• Ο βαμπίρος Έντουαρντ είναι πολύ χολοσκασμένος διότι λέει δεν μπορεί να αυτοκτονήσει. Τι τραβάνε κι αυτά τα βαμπίρ; Είναι ζωή αυτή; Να μην μπορείς να κόψεις τις φλέβες σου; Να μην μπορείς να πηδήξεις από τον 5ο; Να μην μπορεί να σε πατήσει ένα φορτηγό; Να εξαρτάσαι από τον κάθε παλουκωτή; Πφφφ…

• Η μικρή emo Μπέλλα κόβεται με ένα χαρτί (παρεμπιπτόντως είναι το χειρότερο κόψιμο, δεν συμφωνείτε; Καταραμένο Α4) και ξυπνά τη δίψα των βαμπίρων. Ε μα πια; Ούτε ένα πάρτι γενεθλίων δεν μπορεί να κάνει το κορίτσι. Έλεος!

• Καινοτομίες βαμπίρων: Κυκλοφορούν ελεύθερα τη μέρα, φωτογραφίζονται κανονικότατα, δεν πετούν αλλά προτιμούν τα αεροπλάνα και τα γκαζιάρικα αυτοκίνητα. Όχι κύριοι σεναριογράφοι! Εμείς θέλουμε τους βαμπίρους που γνωρίσαμε και αγαπήσαμε! Αυτούς του Blade και του Underworld!

• Σκηνή «μεγάλοι αποχαιρετισμοί. Ο βαμπίρος μου»: μια στιγμή αυτοθυσίας και άδολης αγάπης όπου ο βαμπίρος Έντουαρντ με σθένος απευθύνεται στην μικρή emo Μπέλλα λέγοντας της πως δεν είναι αρκετή γι’ αυτόν προκειμένου να φύγει και να την προστατεύσει. Ψψψψψ… «Δύο κόσμοι διαφορετικοί, δύο κόσμοι που δεν συναντιούνται πουθενά» (ελεύθερη μετάφραση), εδώ νομίζω πως ο Γιάννης Νταλ Δαλιανίδης πρέπει να ζητήσει πνευματικά δικαιώματα!

• Ας περάσουμε στη σκηνή που εικάζω πως μου δημιούργησε και τις «ονειρικές επιπλοκές». Ο «φέτες κοιλιακοί» Τζέικομπ γυρίζει στην μικρή emo Μπέλλα και ξεστομίζει τα εξής: «Δεν θα σε απογοητεύσω ποτέ. Βασίσου επάνω, δεν είμαι σαν εκείνον»! Οι λέξεις αυτές ήχησαν σαν καμπανάκια στα αυτιά μου, φαντάστηκα ότι ήμουν παραμονές εκλογών σε προεκλογική ομιλία στον Πεδίον του Άρεως, χαμένη ανάμεσα στο κόσμο, και απορώντας «τι κάνει φέτος τόσος κόσμος στην έκθεση βιβλίου; Μπας και μοιράζουν τζάμπα τα άπαντα του Χιού Χέφνερ;»

• Η μικρή emo Μπέλλα καλείται να επιλέξει ανάμεσα στον κολλητό «φέτες κοιλιακοί» Τζέικομπ και στον βαμπίρο Έντουαρντ. Καλά βρε κοριτσάκι μου είσαι με τα καλά σου; Επιλέγεις τον κρυόκωλο ασπρουλιάρη με τα μπλε χείλη που δεν θα μπορεί τις κρύες νύχτες του χειμώνα ούτε να σου ζεστάνει τα πόδια; Κι αφήνεις το μελαχρινάκι το θερμόαιμο λέγοντας του ότι είναι φίλος σου; Αχ! Κι εγώ έναν τέτοιο κολλητό θέλω, τέτοιο!

• Καταγγέλλω τη σκηνή της παρ’ ολίγον αυτοθυσίας του βαμπίρου Έντουαρντ ως ερυθρόλευκη διαφήμιση αφού παντού κυκλοφορούν τύποι με κόκκινους μανδύες! Οι απανταχού φίλοι της ΑΕΚ, του ΠΑΟ, του Άρη, του ΠΑΟΚ και του Α.Ο. Κάτω Παναγιάς καλούνται να σαμποτάρουν την ταινία…

Απορία 1η: Πως ψήλωσε έτσι η Ντακότα Φάνινγκ; Λες να πίνει Carnation; Προλαβαίνω να πάρω κι εγώ κανένα πόντο;

Απορία 2η: Ρε έχω μια υποψία ότι το story είναι πολύ ίδιο με αυτό του True blood; Μόνο που η συγγραφέας των βιβλίων που βασίζεται η σειρά True Blood (The Southern Vampire Mysteries, by Charlaine Harris) προηγείται της τριλογία των βιβλίων της Stephenie Meyer, Twilight… Επίσης η Σούκι Στάκχάουζ είναι κλάσεις ανώτερη από την μικρή emo Μπέλλα, όπως επίσης και ο βαμπίρος Έντουαρντ είναι μόνο μια θριξ από τα ευαίσθητα σημεία του Μπιλ Κόμπτον. Αγαπητοί βαμπιρόφιλοι δείτε τη σειρά δεν θα χάσετε!

Υ. Γ. Ίσως είναι πασιφανείς οι λόγοι για τους οποίους εφιάλτες διείσδυσαν στα όνειρα μου, όμως εγώ ακόμα την ψάχνω. Λέω απόψε να δω τον «Ροζ γάτο» μπας και με λίγο Έφη Πίκουλα ξελαμπικάρω λίγο.

Υ. Γ.2 Βαμπιροταινία με ψήγματα αίματος δεν είναι βαμπιροταινία. Θα τρίζουν τα κόκαλα του Βλάντ του παλουκωτή ή αλλιώς Κόμη Δράκουλα

Υ.Γ.3 Τουλάχιστον είχε συμπαθητικό soundtrack. Και για του λόγου το αληθές:




Αν βλέπετε κατ’ εξακολούθηση στον ύπνο σας τον Σπύρο Ρέβη να αγκαλιάζεται με τον «εθνικό σταρ» επικοινωνήστε άμεσα στο flwra_mix@yahoo.gr