Και τώρα …γκρινιάζουμε!

Και τώρα ως γνήσιοι Ολυμπιακοί…γκρινιάζουμε. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι γιατί δεν χάσαμε, για πρώτη φορά σε εκτός έδρας σοβαρό ευρωπαϊκό αγώνα μετά από κάποια…χρόνια. Δεν είμαστε ευχαριστημένοι, γιατί δεν κερδίσαμε.

Διότι, λέμε, καλό το 0-0, αλλά μπορούσαμε να κερδίσουμε. Κι αν ήμασταν και λίγο πιο τολμηροί, θα το φέρναμε το διπλάκι και τώρα θα ήμασταν ήδη στους 16 του Τσάμπιονς Λιγκ και δεν θα περιμέναμε την τελευταία αγωνιστική με την Άρσεναλ, να μας τρώει η αγωνία.

Τέτοια δεν σκεφτόμαστε όλοι μας; Ε, μην κοροϊδευόμαστε. Ως γνήσιοι γάβροι…γκρινιάζουμε.

Αλλά για να σκεφτούμε φίλοι μου ότι ο αντίπαλος, που μπορεί να μας φαίνεται μικρός και ταπεινός, αλλά δεν έχασε στο γήπεδό του ούτε από την Άρσεναλ…Και σε 32 χρόνια ευρωπαϊκής ιστορίας, μέσα στο σπίτι του έχει μόλις μία ήττα…

Και να σκεφτούμε ότι ο Ολυμπιακός έπαιζε χωρίς εφτά παίκτες σε όλες τις γραμμές του. Και είχε στον πάγκο του τρεις αμυντικούς, ένα γκολκίπερ και τον Κατσικογιάννη στα χαφ. Επιθετικές λύσεις ήταν ο Νικλητσιώτης με τον Φετφατζίδη…