Το «Πειρατικό» θα αρμενίσει και πάλι στους ωκεανούς για να ταξιδέψει το καλοκαίρι στα γήπεδα της Αφρικής. Μπορεί η διαδικασία της πρόκρισης να ήταν περισσότερο ψυχοφθόρα από κάθε άλλη φορά, αλλά, όπως όλοι οι Ελληνες, συνηθίζουμε να κάνουμε τα εύκολα δύσκολα και το ανάποδο. Μπορεί ο όμιλος με την Ελβετία και το Ισραήλ να έμοιαζε εύκολος, αλλά δεν ήταν.
Κι αυτό γιατί δεν προσέξαμε στο ματς με την Ελβετία στο Καραϊσκάκη να μη χάσουμε και έτσι βάλαμε τη μετέπειτα πρώτη του ομίλου ξανά στο παιχνίδι. Τα δύο ματς με την Ουκρανία, αν μη τι άλλο, έδειξαν πως αυτή η ομάδα προτιμά να έρθει σε πολύ δύσκολη θέση για να μπορέσει να βγάλει τον πραγματικό της εαυτό. Κατάφερε να ξεπεράσει τα προβλήματα και τον εαυτό της για να δώσει το «παρών» στο μεγάλο ραντεβού του καλοκαιριού.
Τώρα θα πρέπει να μπει το μυαλό και πάλι στο κεφάλι, να μην αιθεροβατούμε, για να μην πάθουμε όσα έγιναν το καλοκαίρι του 2008 στα γήπεδα της Αυστρίας. Η Εθνική οφείλει να πάει δίχως έπαρση και έχοντας δουλέψει σκληρά στα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής, με πολλή συγκέντρωση, για να μπορέσει να έχει μια αξιοπρεπή παρουσία στο Μουντιάλ.
Οι θέσεις είναι αρκετές για να χωρέσουν όλοι οι καλοί σε αυτή την αποστολή που θα ταξιδέψει στα γήπεδα του Παγκοσμίου Κυπέλλου και πιστεύω πως και ο ανταγωνισμός από εδώ και πέρα θα είναι μεγάλος. Το ταξίδι για τα γήπεδα της Νοτίου Αφρικής ελπίζω να είναι το ίδιο συναρπαστικό και να μας χαρίσει συγκινήσεις ανάλογες με εκείνες της Πορτογαλίας.