Κατσουράνης: «Νιώσαμε σαν τον τελικό του 2004»!

Η χαρά των διεθνών μετά την πρόκριση στην τελική φάση του Μουντιάλ ήταν έντονη. Η συγκίνηση το ίδιο. Για τον Κώστα Κατσουράνη η επιτυχία της Εθνικής μας ομάδας μπορεί να συγκριθεί μόνο με τον τελικό του Euro 2004. Με δηλώσεις του στον NovaΣΠΟΡ FM 94.6, o 30χρονος μέσος εστίασε στο πάθος που έδειξε το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στα δύο παιχνίδια με την Ουκρανία, το οποίο έλειπε από μερικούς αγώνες των προκριματικών, αλλά και στο ρόλο του "αρχιτέκτονα" των διακρίσεων, Ότο Ρεχάγκελ.

«Η επιτυχία αυτή είναι ισάξια με του Euro 2004, ίσως και μεγαλύτερη. Είναι πολύ σημαντικό που τα καταφέραμε… Ειδικά για το Μουντιάλ, το οποίοι θεωρώ ότι είναι η μεγαλύτερη διοργάνωση του κόσμου, πάνω και από την Ολυμπιάδα. Παιδάκια βλέπαμε τα τελικά από την τηλεόραση. Κάθε ποδοσφαιριστής, όμως, έχει όνειρο να παίξει στο Παγκόσμιο Κύπελλο. Η χαρά μας ήταν τόσο μεγάλη που νιώσαμε σαν τον τελικό του Euro. Αποτελεί δικαίωση για εμάς που θα πάμε σε αυτή τη μεγάλη διοργάνωση! Όλοι μέσα μας πιστεύαμε ότι αν πετυχαίναμε γκολ στην Ουκρανία, δύσκολα θα μετά θα δεχόμασταν. Η χαρά μας όμως είναι διπλή, αφού βλέποντας τα καθίσματα του αεροπλάνου που παλαιότερα κάθονταν άλλοι παίκτες, αντικρίζαμε παιδιά σαν τον Πλιάτσικα, Νίνη, Παπασταθόπουλο.

Νομίζω ότι για αυτούς είναι μεγάλη υπόθεση. Στην ηλικία τους εγώ ήμουν υπό αμφισβήτηση στην Παναχαϊκή, ο Καραγκούνης δανεικός στον Απόλλωνα. Έχουμε νέα παιδιά που έχουν φιλοδοξίες. Αυτοί θα είναι οι πρωταγωνιστές και θα πάρουν παραστάσεις σε μικρή ηλικία. Αυτό μπορεί να τους δώσει ώθηση στη συνέχεια. Θα ανεβάσουν το πρεστίζ τους, τα συμβόλαια και θα αλλάξει η ζωή τους.», ήταν το πρώτο σχόλιο του μέσου του Παναθηναϊκού, ο οποίος στη συνέχεια αναφέρθηκε στον Ότο Ρεχάγκελ, τη βοήθεια του αλλά και το στοιχείο που έλειψε από την ομάδα στα προκριματικά:

«Όσον αφορά τον Ότο, είναι ένας προπονητής που μπορείς να σταθείς δίπλα του για μαθήματα νοοτροπίας και να του δώσεις ένα μεγάλο μπράβο που έχει κάτσει στον πάγκο σε 100 παιχνίδια. Ξέρει πώς να μας ανεβάσει ψυχολογικά. Η διαφορά της ομάδας στα μπαράζ με τα παιχνίδια των προκριματικών κόντρα σε Ελβετία- Μολδαβία (ισοπαλία και στα δύο) είναι μία. Το πάθος. Με την Ουκρανία υπήρχε μεγάλη αυτοπεποίθηση. Ήμουν σίγουρος ότι θα περάσουμε. Έβλεπα ότι η ομάδα είναι ένα.

Σχετικά με τα παράπονα των διεθνών από μερίδα του Τύπου, είπε:

«Δεν έχουμε κανένα λόγο να τα βάλουμε με τους δημοσιογράφους. Δεν νομίζω ότι υπήρχαν απαξιωτικά σχόλια. Η ομάδα που πήρε το Κύπελλο το 2004 είχε ατού να μην δέχεται γκολ και αυτό το χάσαμε στην προκριματική φάση. Έπρεπε όμως στα δύο παιχνίδια των μπαράζ να επαναφέρουμε αυτό το στοιχείο. Έτσι είναι το ποδόσφαιρο. Καμία ομάδα δεν είναι σταθερή. Το μόνο που έχω να πω είναι ότι πρέπει οι δημοσιογράφοι να πάνε τον Έλληνα πιο μπροστά. Μόνο στην Ελλάδα γίνεται εντονότερη κριτική στον Έλληνα από τον ξένο. Οι παίκτες έρχονται από το εξωτερικό για να δίνουν το κάτι παραπάνω και όταν δεν το καταφέρνουν πρέπει να κρίνονται εντονότερα».

Οι δηλώσεις του «Κατσούρ» για τους νεαρούς Έλληνες ποδοσφαιριστές δεν τελειώνουν εδώ. Ο ίδιος πιστεύει ότι πρέπει οι σύλλογοι να τους δίνουν περισσότερες ευκαιρίες για να εξελιχθούν:

«Μπορεί ορισμένοι ποδοσφαιριστές από το Euro της Πορτογαλίας, που έχουν σταματήσει, να λείπουν, αλλά το θέμα είναι τα νέα παιδιά από δω και πέρα να πάρουν κάτι από όλους όσους ήταν στο 2004 και να φτιάξουν τέτοιους χαρακτήρες. Στόχος είναι να οδηγήσουν την Εθνική ομάδα σε ανάλογες επιτυχίες. Βλέπουμε ότι πλέον ορισμένα από τα παιδιά του Νιόπλια έρχονται στην Ανδρών, κάτι που θυμίζει χώρες περισσότερο προηγμένες από εμάς. Σιγά σιγά αν οι ομάδες το δουν διαφορετικά θα είναι το καλύτερο για το ελληνικό ποδόσφαιρο. Αν είναι να φέρνουν μέτριους ξένους , καλύτερα να παίζουν αυτά τα παιδιά. Προτιμούσα να έχουμε πρωτάθλημα σαν της Ολλανδίας, να βγάζουμε και να προωθούμε παίκτες στο εξωτερικό».

Ερωτηθείς για το αν εντόπισε ομοιότητες στη χθεσινή νίκη, με την αντίστοιχη επί της Τουρκίας για το Euro 2008, απάντησε:

«Θεωρώ ότι το μόνο ίδιο είναι το σκορ. Οι Τούρκοι ήταν πολύ αγχωμένοι, δεν μπορούσαν να αλλάξουν μπάλα. Θυμάσαι ότι εκείνο το παιχνίδι μπορούσε να λήξει με μεγαλύτερο σκορ. Χθες με τους Ουκρανούς. δεν μπορούσες να το πεις αυτό. Τότε ήμασταν πρώτοι, αν χάναμε δεν άλλαζε κάτι και εκείνοι έπαιζαν με την πλάτη στον τοίχο».