Οι απουσίες, οι «πλάγιοι», τα κενά και η καλοκαιρινή προετοιμασία

Ο Ζίκο έριξε τις "σπόντες" του στις δηλώσεις του μετά το τέλος του ματς με τον Ηρακλή. Το «πρώτη φορά μου λείπουν εννέα βασικοί» μπορεί να έχει έναν αποδέκτη και μόνο κυρίως για τη δουλειά που έγινε το καλοκαίρι. Ακόμα πιο συγκεκριμένος έγινε ο Βραζιλιάνος τεχνικός όταν είπε: «Παρέλαβα μια ομάδα όπως ήταν, φαντάζομαι πως οι άνθρωποι που ήταν πριν, ήξεραν πως η ομάδα θα έχει αγώνες δύο φορές την εβδομάδα». Νομίζω πως πιο λιανά μέσα στο όριο του fair (απέναντι στον προκάτοχο του) δεν μπορούσε να τα κάνει κάποιος άλλος. Για μένα είναι προφανές πως ο Βραζιλιάνος τα έχει δει όλα με τον τρόπο που χάνει παίκτες, και με το πόσες ελλείψεις μπορεί να έχει αυτό το ρόστερ. Ακόμα και για να κρατήσει τα πρωτεία στην Ελλάδα ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί σοβαρή ενίσχυση.

Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα πως το κλίμα έχει αλλάξει έγινε πιο έντονη μετά το χθεσινό γκολ του Μήτρογλου που δεν μέτρησε. Δεν θα κάτσω να μπω στη διαδικασία για το πόσο δύσκολο ή εύκολο ήταν για τον βοηθό να δει σωστά τη φάση. Όλα παίζονται σε κλάσματα δευτερολέπτου στις αποφάσεις αυτές. Αυτό που ουδείς μπορεί να αγνοήσει είναι το πόσο εύκολα σηκώνεται η σημαία πλέον σε φάσεις που επιτίθεται ο Ολυμπιακός. Θα πει κανείς πως τα προηγούμενα χρόνια αυτό ήταν στο αντίθετο άκρο. Κι έτσι να είναι όμως η αλλαγή είναι εντυπωσιακή από το ένα άκρο στο άλλο. Το προηγούμενο Σάββατο όλα τα αμφισβητούμενα τα έδωσαν σε βάρος του Ολυμπιακού στο Περιστέρι και τώρα έρχεται το χθεσινό. Άρα το κλίμα πάνω στο ποιός θεωρητικά έχει το πάνω χέρι θεωρώ πως αποτελεί το στοιχείο που επιδρά περισσότερο απ’ όλα στην ψυχολογία των βοηθών. Είναι ρητορικό το ερώτημα αν ένας βοηθός πριν τρία ή τέσσερα χρόνια ή ακόμα και πιο πρόσφατα θα σήκωνε τόσο εύκολα τη σημαία στο Καραϊσκάκη. Για να μην παρεξηγηθώ βλέπετε πως δεν αναφέρομαι σε εκείνο το γκολ που δεν μέτρησε με την Καβάλα, γιατί ορθώς δεν μέτρησε. Από εκεί και πέρα όμως με τους βοηθούς τα κρούσματα που έχει παράπονα ο Ολυμπιακός πληθαίνουν.

Ο «Λευκός Πελέ» όπως είχαν χαρακτηρίσει κάποτε τον Ζίκο, άρχισε να ζητάει και μάλιστα επίμονα. Την περασμένη εβδομάδα στο Περιστέρι είχε αναφερθεί στην έλλειψη επιθετικού. Στη συνέντευξη Τύπου μετά το ματς με τον Ηρακλή έπιασε και ένα άλλο καυτό ζήτημα που είναι αυτό του πλέι μέικερ. Ο Ζίκο είπε πως «λείπει ο παίκτης που θα κάνει εύκολο το παιχνίδι μας και θα μοιράσει τη μπάλα δεξιά και αριστερά». Ένας σαν τον Κάλστρομ δηλαδή που το περασμένο καλοκαίρι έπαιξε ζωηρά το όνομα του. Κι εδώ που τα λέμε, αν είχε έναν τέτοιο ο Ολυμπιακός, έτσι όπως είχε βγει μαζικά από ένα σημείο και μετά ο Ηρακλής μπροστά στο ματς, ο νταμπλούχος θα έριχνε για πλάκα 3-4 γκολ με τους χώρους που υπήρχαν. Το θέμα ήταν τι έκαναν τη μπάλα αυτοί που έπαιζαν χθες όταν ο Ολυμπιακός έβγαινε στην κόντρα επίθεση. Στοιχηματίζω ότι την επόμενη αγωνιστική ή σε κάποια από τις προσεχείς, όταν θα δει ότι δεν μπορεί να πορευθεί με τα αριστερά χαφ που έχει τώρα στη διάθεση του ο Ζίκο, θα αναφέρει και έναν τέτοιον ως στόχο για τη μεταγραφική περίοδο του Γενάρη. Η διοίκηση του Ολυμπιακού θα πρέπει να ρίξει χρήμα στην μεταγραφική περίοδο του Ιανουαρίου. Άλλωστε τα «σκάγια» από τις «βολές» του Ζίκο πιθανώς παίρνουν και αυτήν σε ότι αφορά τις μεταγραφές.

Για το πόσο εύκολα τραυματίζονται οι παίκτες των «ερυθρόλευκων», όχι σε διεκδικήσεις ή δικές τους προσπάθειες που τους χτυπάει αντίπαλος, αλλά από θλάσεις, τραβήγματα και σφιξίματα θα είχε ενδιαφέρον να μας δώσει ο κ. Κετσπάγια ορισμένες απαντήσεις για το τι είδους προετοιμασία έκανε, το καλοκαίρι που πέρασε.

ΥΓ: Ο Απόστολος Βέλλιος είναι πρόσωπο που θα συζητηθεί σίγουρα. Τον Ιανουάριο (στις 8 του μήνα) θα κλείσει τα 18 και μακάρι το παλικάρι να πάρει ευκαιρίες και να συνεχίσει να βάζει γκολ. Εγώ δεν έχω να πω πολλά για το τελείωμα. Μπορεί κανείς να πει ότι ήθελε να πιάσει έτσι το σουτ, αν και στη συγκεκριμένη φάση μετράει η άμεση εκτέλεση που αιφνιδιάζει τον τερματοφύλακα. Αυτό που θαύμασα πιο πολύ ήταν η τοποθέτηση του περιμένοντας την πάσα του Επστάιν (αυτός έβγαλε την κοφτή σέντρα και όχι ο Γιαννούλης που έδωσε πάντως έξοχη πάσα στην επιτάχυνση του Γερμανού για να βγάλει αυτός τη μπαλιά μέσα) βρισκόταν στο σημείο του πέναλτι. Όχι όπως κάποιοι άλλοι που τρέχουν ντουγρού στη μικρή περιοχή. Αυτό δείχνει πως ο νεαρός έχει ποδοσφαιρική οξυδέρκεια. Να μην θυμίσω, για να μην στενοχωρήσω δικούς μου ανθρώπους ποιό φορ δεν έχει κάνει ούτε μια φορά αυτή την κίνηση και τρέχει βουρ στο πρώτο ή το δεύτερο δοκάρι...