Ο Ολυμπιακός, παρ' ότι δεν είχε σε καλή ημέρα πολλά από τα ατού του κι έχασε και τον Γκαλέτι στο πρώτο μέρος, δεν στάθηκε άσχημα στο Βέλγιο. Χθες, όμως, φάνηκαν συγκεκριμένες ελλείψεις που έχει το ρόστερ του. Και εξηγούμαι: αν ο Ολυμπιακός είχε έναν αριστερό χαφ και ένα φορ της προκοπής και τις σέντρες ο μεν ένας θα μπορούσε να μαζεύει για να υπάρχει κάποιο επιπλέον στήριγμα μέσα στην περιοχή, πέραν του μοναχικού Μήτρογλου, και να φορτώσει τον δεξιό μπακ με δεύτερη κίτρινη κάρτα και να τελειώνει.
Ας πούμε πως για τη δεξιά πλευρά –αριστερή όπως αμύνονταν οι Βέλγοι– είχε βγει ο Γκαλέτι, οπότε δύσκολα θα μπορούσε να γίνει ζημιά από εκείνη την πτέρυγα. Ομως τέτοιοι παίκτες δεν υπάρχουν στο ρόστερ του Ολυμπιακού. Αν υπήρχαν, η πρόκριση θα μπορούσε να είχε τελειώσει ήδη από χθες. Πάντως, ούτε ο Ντουντού ούτε ο Μαρέσκα είναι σε καλή κατάσταση και ειδικά η απόδοση του Βραζιλιάνου προβληματίζει πάρα πολύ. Φέτος κάνει πολλές δηλώσεις και πιστεύω πως θα έπρεπε να επικεντρώνεται περισσότερο στους αγώνες και λιγότερο στις δηλώσεις.
Ο Θρύλος, περάσει-δεν περάσει ως δεύτερος από αυτόν τον όμιλο, οφείλει να ενισχυθεί σε μεγάλο βαθμό και στην επίθεση και στο αριστερό του άκρο από τη μέση και μπροστά. Μπράβο, πάντως, στον Ζίκο που είχε το θάρρος να ρίξει στο γήπεδο τον νεαρό Φετφατζίδη σε ένα τόσο κρίσιμο ματς. Τέτοιες κινήσεις μόνο κέρδη μπορούν να αποφέρουν στο μέλλον.