Μπορεί αρκετοί να το πήραν «αλλιώς», αλλά ο Ζίκο που είναι ανοιχτό μυαλό, το πήρε όπως έπρεπε να το πάρει. Κι έδωσε και συγχαρητήρια στους παίκτες του, για την κατά κάποιο τρόπο ‘αυτοδιαχείριση’ που έκαναν οι παίκτες στο ημίχρονο του αγώνα με τον Ατρόμητο.
Κι εγώ πιστεύω ότι άργησαν κιόλας οι ποδοσφαιριστές του Ολυμπιακού να κινηθούν έτσι. Έπρεπε να κάνουν κάτι κι επιτέλους το έκαναν. Είδαν ότι στο α΄ ημίχρονο η ομάδα δεν τράβαγε κι αποφάσισαν να το αλλάξουν. Ποιο το κακό. Εδώ ο ίδιος ο προπονητής δεν είχε πρόβλημα, γιατί να έχουν άλλοι;
Ο δε Ζίκο πολύ σωστά κινήθηκε. Σου λέει, «βρήκαν μεταξύ τους τι έπρεπε να κάνουν και η ομάδα ανέβηκε στο β΄ ημίχρονο, έπαιξε μπαλίτσα και πήρε τη νίκη, εγώ τι θα κάνω; Θα τους κράξω κι από πάνω;». Έδειξε ο άνθρωπος ότι αν μη τι άλλο δεν είναι κομπλεξικός.
Όπως σωστά έπραξαν κι οι παίκτες του Ολυμπιακού. Πήραν το λόγο, όσο έλειπε ο Ζίκο με τους βοηθούς του, οι πιο παλιοί-Έλληνες και ξένοι-και είπαν πέντε πράγματα. Και ζήτησαν από τους πιο νέους να κάνουν αυτά που τους λέει ο προπονητής και συμφώνησαν να γίνουν κάποιες κινήσεις «εσωτερικές», μέσα στο παιχνίδι, ώστε να ρολάρει καλύτερα η ομάδα.
Εντάξει, ο προπονητής μπορεί να μην είναι του στιλ να τα χώνει, να φωνάζει κλπ, κλπ. Έχει να κάνει με επαγγελματίες, περιμένει επαγγελματικές συμπεριφορές. Αν κάποιοι δεν έχουν η, ξεφεύγουν λίγο, δεν είναι κακό να τους «επαναφέρουν» οι ίδιοι οι συμπαίκτες τους. Ειδικά οι πιο παλιοί της ομάδας. Με καλό κι ωραίο τρόπο φυσικά.
Κάποιοι μπορεί να το είδαν ως άδειασμα του προπονητή. Ο Ζίκο που είναι ξύπνιος, το είδε μια χαρά το όλο σκηνικό. Η ομάδα έπαιξε και κέρδισε. Τι πρόβλημα να έχει ο προπονητής; Από πάνω δεν βγαίνει κι αυτός;