Επειδή το θέμα της επένδυσης του Bob Kozonis θα επηρεάσει την επιβίωση της ΑΕΚ, ας προστεθούν κάποια πράγματα.
Ακούστηκε ως επιχείρημα «ο Κόκκαλης ή ο Πατέρας είναι καλύτεροι;». Το θέμα δεν είναι η ηθική υπόσταση και η επιχειρηματική ακεραιότητα του Bob, παρά το ότι σε μια χώρα με σωστή δημοσιογραφία θα έπρεπε να είναι. Το θέμα είναι αν ο άνθρωπος αποτελεί οικονομική οντότητα «όπως ο Κόκκαλης και ο Πατέρας». Επίσης το θέμα είναι ότι είναι ευθύνη του Bob να πείσει ότι είναι.
Μέχρι στιγμής δεν τα έχουν πάει καλά ο ίδιος και αυτοί που τον εκπροσωπούν. Πρώτον, γιατί ξεκινήσαμε με 90 Mall, μετά όταν το 90 Mall δεν έπιασε έγινε ένα, αλλά «έχει γράψει στα παιδιά του τα λεφτά» και «περιμένετε και θα δείτε». Το τελευταίο ιδιαίτερα δεν το καταλαβαίνω ως επιχείρημα. Δηλαδή γιατί να μη δούμε τώρα; Τι σχέση έχει η ολοκλήρωση μια δουλειάς με την οικονομική επιφάνεια του αγοραστή;
Τελευταίο από πλευράς Bob είναι οι συστάσεις των ανθρώπων που τον αντιπροσωπεύουν. Δεν μπορείς να παρουσιάζεις κάποιον ως «χρηματιστή», μετά όταν βγαίνει ότι είναι συνέταιρος σε dinner να το κάνεις «χρηματιστής που έχει εστιατόριο», μετά να λες ότι είναι «χρηματιστής στην Alianz» και όταν βγαίνει ότι είναι ασφαλιστής να το περνάς σαν να μην είχε λεχθεί τίποτε από τα προηγούμενα.
Δεν μπορεί ο αδελφός του να παρουσιάζεται ως ο μεγαλοκατασκευαστής και μετά να βγαίνει ότι έχει μια επιχείρηση εργολάβων που διαφημίζεται με άλλους 44 πατριώτες στις ηλεκτρονικές χρυσές σελίδες του Illinois στη θέση 19 πριν από το Demolition του Ανδρέα Γεωργιάδη. Οποιος θέλει μπορεί να το κοιτάξει στο http://chicago.agrino.org/greek_contractors.htm.
Οχι άλλο σότο, ρε παιδιά. Για την ακρίβεια, όχι άλλο σότο που να περνάει σαν πληροφορίες off the record. Από τούδε και συγγνώμη, στην περίπτωση του Bob στοιχεία ή on the record. Λες το στοιχείο ή το λες χωρίς στοιχείο και το χρεώνεσαι. Γιατί αν ο Kozonis αποδειχθεί λίρα εκατό, άντε να το παραψειρίσαμε το θέμα. Αν όμως δεν είναι, η έρευνα θα είναι αυτή που θα σώσει την ΑΕΚ. Και όπως λένε στην Αμερική, «τα δημόσια πρόσωπα είναι υποχρεωμένα να ζουν σε σπίτια με γυάλινους τοίχους». Ο Bob μπορεί να χτίζει κτίρια με γυαλί, αλλά το σπίτι του δεν είναι καθόλου γυάλινο…
Στα αγγλικά η έκφραση είναι «larger than life». Μεγαλύτεροι και από τη ζωή… Επειτα από λαϊκή απαίτηση στην κατηγορία κατατάσσεται ο αγέρωχος προπονητής του ΠΑΟΝΕ, Γιώργος Καδόπουλος, που είχε εντυπωσιάσει στη φωτογραφία του πριν από μία εβδομάδα. Επειδή ζητήθηκαν περισσότερα στοιχεία, παραθέτω μερικά που ακούστηκαν από κύκλους γύρω από τον Μιχάλη Λεάνη, δηλαδή τον Λεάνη που θα έλεγε και ο Αναστόπουλος.
Το αστέρι του Γιώργου Καδόπουλου έλαμψε στου Χαριλάου πριν από 30 χρόνια, όταν προπονητής ήταν ο Τσατσέφσκι. Χωρίς να χρειαστεί να κάνει τον ρουφιάνο για να πάρει τη θέση, παρά το όνομα του προπονητή, ο Καδόπουλος καθιερώθηκε στη θέση του δεξιού μπακ, μια θέση που κάλυψε για δύο συνεχή ματς. Μετά, όμως, έγινε ένα από τα μεγάλα λάθη στην ιστορία του Αρεως.
Ζητήθηκε να πάει ο Καδόπουλος με μεταγραφή στον Πανιώνιο. Ο Καδόπουλος έβγαλε τη φανέλα, την άφησε –πλυμένη ή άπλυτη δεν παίζει ρόλο– στο γραφείο του παράγοντα που του το είπε και δήλωσε ότι αν δεν μπορεί να φοράει τη φανέλα του Αρεως, το ποδόσφαιρο δεν είχε πια νόημα γι' αυτόν. Σταμάτησε να παίζει μπάλα. Αλλά το πάθος του ποδοσφαίρου ευτυχώς δεν τον άφησε να ακολουθήσει άλλη καριέρα, όπως του ναυτικού, του αστροφυσικού ή του επισκευαστή εγχόρδων.
Συνέχισε ως προπονητής. Πρώτα στην ομάδα του Αριστοτέλη Νέας Γωνιάς και όταν κατάλαβε ότι ήθελαν να τους αδειάσει τη γωνιά στον Ελευθεριακό, τον Πυρσό Γρεβενών και σε άλλες ομάδες της Βορείου Ελλάδας. Σήμερα είναι προπονητής του ΠΑΟΝΕ και σκοτεινό αντικείμενο του πόθου για τον Εθνικό Κατερίνης. Και επειδή οι παλιές αγάπες δεν ξεχνιούνται, ο Καδόπουλος δεν έχει κόψει την επαφή του με τον Αρη. Οποτε βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη, δεν ξεχνάει να επισκεφτεί την ψησταριά «ΚΟΡΥΦΗ» απέναντι από το Χαριλάου.
Μιλώντας για τον Αρη, αν φύγει ο Μαζίνιο ποιος νομίζετε ότι είναι ο πιο δημοφιλής αντικαταστάτης του; Φυσικά ο Ογιος, που μετά τη χθεσινή νίκη του Πανσεραϊκού επί του Ολυμπιακού πρέπει να έχει πάρει και άλλους πόντους. Ιδιαίτερα με τον τρόπο παιχνιδιού του Πανσερραϊκού, που και μετά το 2-1 συνέχισε να κυνηγάει το γκολ και το πέτυχε διατηρώντας την αξιοπρέπειά του. Εστω και με κάποιες καθυστερήσεις…
Το θέμα των καθυστερήσεων στο ποδόσφαιρο μπορεί ευκολότατα να λυθεί με τη χρήση του χρονομέτρου, όπως στο μπάσκετ. Να κάνουν δηλαδή το κάθε ημίχρονο 30 λεπτά καθαρό χρόνο και όποτε σφυρίζει ο διαιτητής, να σταματάει ο χρονομέτρης το ρολόι μέχρι να ξανασφυρίξει. Και γιατί δεν το κάνουν; Πρώτον, διότι σέβονται την ιστορική συνέχεια του παιχνιδιού.
Από τη στιγμή που γίνει μια τόσο ριζική αλλαγή, τα ιστορικά βιβλία θα αναφέρουν με αστερίσκους τα ματς που παίχτηκαν στα 90 και τα 60 λεπτά. Ο άλλος λόγος είναι ότι οι καθυστερήσεις είναι φαινόμενο που εμφανίζεται σε κάποιες μόνο χώρες, που έχουν υπανάπτυκτη την αίσθηση ότι το παιχνίδι πρέπει να παίζεται με τους κανόνες του. Εχετε δει πολλά ματς στα οποία γίνεται καθυστέρηση στην Αγγλία ή τη Γερμανία;
Είναι δύο χώρες που αν παίκτης κάποιας ομάδας έκανε καθυστέρηση, οι οπαδοί της θα τον ξεφώνιζαν επειδή ξεφτιλίζει το πνεύμα του παιχνιδιού και τους «κλέβει» αυτό το οποίο πλήρωσαν για να δουν. Αντίθετα, στην Ελλάδα η ομάδα δεν σέβεται τον θεατή και ο θεατής δεν απαιτεί τον σεβασμό της.
Απόδειξη το ματς του Λεβαδειακού με τον Ηρακλή, που όταν τα ball boys σταμάτησαν να κυνηγάνε μπάλες επειδή ο Λεβαδειακός προηγείτο, ένας της αποστολής του Ηρακλή μπήκε να μαζέψει τις μπάλες πίσω από το τέρμα της Λιβαδειάς. Μιλάμε για Σούπερ Λίγκα… Και τι σκοπεύει να κάνει η Σούπερ Λίγκα για να προστατεύσει ένα προϊόν που προμοτάρει και έχει πάρει ένα κάρο λεφτά από τα κανάλια για να το μεταδίδουν τηλεοπτικά; Ο,τι έκανε η ΕΠΑΕ. Ακριβώς τίποτα.
Οπως και δεν καταλαβαίνω πώς είναι δυνατόν ο Σοφοκλής Πιλάβιος να δέχεται τον Ζήση Βρύζα, για να μιλήσουν για τον τρόπο που οι διαιτητές σφυρίζουν τον ΠΑΟΚ. Δηλαδή τι μπορεί να κάνει ο Πιλάβιος σε τέτοιες περιπτώσεις; Στο επόμενο μίτινγκ με τους διαιτητές, να τους ζητήσει να είναι περισσότερο προσεκτικοί με τον ΠΑΟΚ;
Και αν στο επόμενο ματς ο ΠΑΟΚ πάρει τα σφυρίγματα, δεν θα έχει δικαίωμα ο αντίπαλός του να πιστεύει ότι η προσπάθεια του Βρύζα έπιασε τόπο; Νομικός είναι ο Πιλάβιος και θα πρέπει να καταλαβαίνει πόσο επικίνδυνο είναι ένας δικαστής να δέχεται έναν από τους αντιδίκους για να μιλήσουν για μια υπόθεση χωρίς να κρατούνται πρακτικά και κατά μόνας.
Οπως επικίνδυνο είναι αυτό που γίνεται με τον Χενκ Τεν Κάτε, να τον μπλέκουν τόσο πολύ στα δημοσιογραφικά. Αλλιώς τα καταλαβαίνουμε εμείς που παρακολουθούμε την κατάσταση χρόνια και αλλιώς ένας ξένος που μόλις πέρασε τον χρόνο. Και είναι επικίνδυνο, επειδή ο Τεν Κάτε έχει μια προϊστορία να ξεφεύγει μέχρι σημείου χειροδικίας.