Μια λαμπάδα στο μπόι του Τεν Κάτε…

Eχθροί και φίλοι του Τεν Κάτε σε ένα πράγμα συμφωνούν. Οτι χάρη σε εκείνον έχει αποκτήσει λίγη ζωντάνια η Σούπερ Λίγκα. Κλείσε τα μάτια, αγαπητέ αναγνώστη, και σκέψου το φετινό πρωτάθλημα χωρίς τον Ολλανδό. Τι θα συζητούσαμε από την πρώτη μέχρι την τελευταία αγωνιστική;

Τι χρώμα έχει η παράγκα, ποιος ευνοείται περισσότερο, ποιο πέναλτι ήταν πιο μαϊμού απ’ το άλλο κ.λπ. Εκτός από τον «Νικολακό», ο οποίος σε μια τέτοια περίπτωση θα βίωνε την απόλυτη ευτυχία, όλοι οι άλλοι θα πηγαίναμε για χορό στο Ζάλογγο…

Και πρώτος ο Γιώργος Κοσμάς, αν κρίνω απ’ όσα έγραψε το Σάββατο στην «Εξέδρα»: «Για να μην κοροϊδευόμαστε λοιπόν, αρχίζει να καταντάει κουραστικό (αν όχι γραφικό) να τα ρίχνει η ΑΕΚ στη διαιτησία κάθε φορά που της στραβώνει ένα ματς. Και συμβαίνει συχνά αυτό. Ακριβώς επειδή το πρόβλημά της είναι πρώτα απ’ όλα αγωνιστικό».

(Τώρα που ξαναδιάβασα τον Κοσμά αρχίζω να αμφιβάλλω και για τον «Νικολακό». Δεν θα μου φανεί περίεργο αν ο Κώστας γράψει αύριο στο «Φως»: «Ημαρτον με την γκρίνια των Ολυμπιακών για τη διαιτησία. Εχουμε μπουχτίσει πια. Γι’ αυτό κι εγώ δεν ασχολούμαι τα τελευταία δεκατρία χρόνια». Οϊμέ, η συντέλεια του κόσμου πλησιάζει.)

Επανέρχομαι στον Τεν Κάτε διότι το ξέσπασμά του στη συνέντευξη Τύπου της Κυριακής στάθηκε αφορμή για να ζήσουμε έναν καταπληκτικό τσακωμό στην ΕΡΑ Σπορ. Πρωταγωνιστές ήταν ο Θάνος Μπλούνας και ο Χρήστος Κοντός…

Ο Χρήστος μου αναρωτιόταν αν οι οπαδοί του Παναθηναϊκού έχουν την αίσθηση ότι με τις αποδοκιμασίες τους στην αλλαγή του Νίνη βοήθησαν κάποιον. Ο Θάνος τον ρώτησε αν έχει ξανακουστεί μουρμούρα στο ΟΑΚΑ, για να πάρει την απάντηση «μετά το παιχνίδι με την Ατλέτικο». Κάπου εκεί το ντέρμπι άναψε…

Ο Κοντός κοκκίνισε: «Οι παίκτες νομίζεις ότι ζουν σε γυάλα, δεν πάνε σε καφετέριες, δεν βγαίνουν, δεν ακούνε τι συζητιέται γύρω τους;».

Ο Θάνος αντέτεινε ότι «είναι αφελές να λέμε πως ο Παναθηναϊκός δεν παίζει καλά επειδή οι ποδοσφαιριστές του ακούνε τι λέγεται στις καφετέριες», όμως ο Χρήστος έκανε ρελάνς: «Πλάκα μου κάνεις; Εχεις πάει ποτέ στο γήπεδο να ακούσεις τι γίνεται; Εχεις πάει ποτέ; Γιατί απ’ τον καναπέ ξέρω κι εγώ να κάνω κρίσεις. Μπορώ να μιλήσω εγώ για πυρηνική φυσική χωρίς να την ξέρω;».

«Δηλαδή όποιος δεν πηγαίνει στο γήπεδο δεν μπορεί να εκφέρει γνώμη για τον Παναθηναϊκό;», ανταπάντησε ο Μπλούνας, λίγο πριν κάνει το μοιραίο λάθος...

Ο Χρήστος, θέλοντας να δείξει ότι η μιζέρια και η γκρίνια είναι διαχρονικά φαινόμενα στον Παναθηναϊκό, θυμήθηκε όσα συνέβαιναν όταν προπονητής του Παναθηναϊκού ήταν ο πολυαγαπημένος του Μαλεζάνι...

«Γιατί, τι είχε κάνει ο Μαλεζάνι στον Παναθηναϊκό;», ψέλλισε ο Θάνος, χτυπώντας ευαίσθητη χορδή. Τα τύμπανα του πολέμου ήχησαν. Ο Κοντός έλυσε το ζωνάρι:

«Να θυμηθείς όμως ποιους παίκτες είχε τότε ο Μαλεζάνι και τι μπαλάρα έπαιξε μ’ αυτούς στον δεύτερο γύρο. Ο Μαλεζάνι στην καριέρα του έχει συνεργαστεί με τεράστιους παικταράδες και όλοι έλεγαν τα καλύτερα γι' αυτόν μέχρι που ήρθε εδώ και ύστερα από δύο μέρες τον έβγαλαν μυρωδιά».

Δυστυχώς, ο ατρόμητος Μπλούνας αντί να μασήσει μίλησε. Και θυμήθηκε τις ιστορικές «πεντάρες» του Αλμπέρτο με Βέρντερ και Μπαρτσελόνα. Ο Χρήστος κατάλαβε ότι αν συνέχιζε δύο λεπτά ακόμα τη συζήτηση η πίεσή του θα έκανε μπλακ τζακ (η μικρή), είπε ότι σε κατινίστικη κουβέντα δεν μπαίνει και έτσι ο υπέροχος διάλογος των δύο ολοκληρώθηκε.

Δεν ξεχνώ φυσικά να απονείμω τα εύσημα και στον γλυκό μου Γκόντζο, διότι αν δεν είχε ανακαλύψει τον Ντάμε Ν'Ντόι τίποτα από όλα αυτά δεν θα είχε συμβεί…

Επειδή καταλαβαίνω, φίλε αναγνώστη, ότι περιμένεις τη σημερινή απάντηση του Κώστα στις κατηγορίες του Τεν Κάτε πιο πολύ και απ’ τον 13ο μισθό, θα κάνω μια προσπάθεια να μπω στο μυαλό του…

Προβλέπω λοιπόν ότι το αγόρι μου θα γράψει σήμερα ό,τι είχε γράψει και μετά την «κατσάδα» του Μαλεζάνι, δηλαδή: «Ν' αγιάσει το στόμα σου, Χενκ. Επιτέλους "πράσινος" τσαμπουκάς, αλλά βγάλτε τον και μέσα στο γήπεδο»…

Μην παρασύρεσαι απ’ το αποπροσανατολιστικό σχόλιο στο χθεσινό πρωτοσέλιδο της «Derbynews»: «Παραλήρημα του Ολλανδού στη συνέντευξη Τύπου». Και επί Μαλεζάνι, μία μέρα μετά έγραφε: «Εχασε τον έλεγχο ο Ιταλός». Ο πραγματικός Γκόντζος παίρνει θέση 48 ώρες μετά τα γεγονότα…

Τα δουλεύει πρώτα στο μυαλό του και μόλις πήξει η σκέψη του εκφράζεται χωρίς φόβο, αλλά με περίσσιο πάθος…

Οσοι διάβασαν χθες στην «Εξέδρα» τον Γιάννη Σερέτη και τον Γιάννη Χριστόπουλο έμειναν με την απορία. Πώς γίνεται δυο άνθρωποι να είδαν τον ίδιο αγώνα (ΠΑΟ - ΠΑΟΚ) και να κατέληξαν σε εκ διαμέτρου αντίθετα συμπεράσματα; Πάρε μια ιδέα όσων έγραψαν τα αγόρια μου:

Χ.: «Ο Παναθηναϊκός παρουσίασε την ίδια εικόνα με τα προηγούμενα παιχνίδια».
Σ.: «Αυτός ήταν ο καλύτερος εφετινός Παναθηναϊκός».
Χ. «Χωρίς λύσεις στην ανάπτυξη, χωρίς κάθετο ποδόσφαιρο και χωρίς αγωνιστικό ρυθμό».
Σ.: «Κάθε παίκτης είχε τον ρόλο που του ταιριάζει καλύτερα και λογική συνέπεια ήταν να πάρει πολύ καλή απόδοση από τους περισσότερους».
Χ.: «Από αριστερά δεν δημιουργούσε και του έλειψε το επιθετικό παιχνίδι του Λέτο».
Σ.: «Ο Σπυρόπουλος εξαφάνισε με την απόδοσή του τον Κουτσιανικούλη και ο "Κάρα" ήταν παντού και είχε εκπληκτική αίσθηση του ρυθμού του αγώνα».
Χ.: «Ο Σισέ σε ακόμη ένα παιχνίδι δεν βοήθησε την ομάδα του».
Σ.: «Ο Σισέ έκανε σε επίπεδο τακτικής το καλύτερο παιχνίδι του (δεν ξεχνιόταν σε θέση οφσάιντ, έπαιξε με σπόντες και συμμετείχε στο παραγωγικό κομμάτι».

Η εξήγηση για το «άσπρο» του Σερέτη και το «μαύρο» του Χριστόπουλου είναι απλή. Ο δεύτερος είχε πιο βαρύ φορτίο να φέρει εις πέρας σε σύγκριση με τον πρώτο. Διότι ο «Χριστό» έβλεπε τον αγώνα και ταυτόχρονα έγραφε και το εξαιρετικό «Football analysis» στην «Εξέδρα»…

Φαίνεται λοιπόν ότι ο καλός μου έκατσε στην κέντα. Οταν έσκυβε το κεφάλι για να γράψει στον υπολογιστή και έπαιρνε τα μάτια του από την τηλεόραση έχανε τις καλύτερες στιγμές του Παναθηναϊκού. Δεν θα πήγε και μια φορά προς νερού του, χάνοντας πέντε λεπτά αγώνα; Θα πήγε…

Μ' εκείνα και με τ’ άλλα, όμως, έμεινε με την εντύπωση ότι ο Παναθηναϊκός ήταν για τα θηρία. Το συμπέρασμα που προκύπτει, φίλε αναγνώστη, είναι ότι και οι δύο έχουν δίκιο. Εγραψαν όσα είδαν…