Ισοπαλίες που προκαλούν καταρράκτη στα μάτια

Τελικά δεν ήμουν ο μοναδικός. Υπάρχουν πολλοί πλέον που αμφισβητούν την αποτελεσματικότητα των παρεμβάσεων του Μαζίνιο σε στιγμές που το σκορ είναι εύπλαστο και η ομάδα του χρειάζεται τη φροντίδα του πάγκου.

Είναι πολλοί και αντιλαμβάνομαι απόλυτα την ανησυχία τους. Διαπιστώνουν ότι ο τεχνικός του Αρη δείχνει να λειτουργεί με την… αντίστροφη λογική: εκεί που περιμένεις να ενισχύσει το κέντρο και τον άξονα, όπου είναι ευκρινές ότι υπάρχουν κενά, εμφανίζεται ο Κόκε στη γνωστή του θέση, κάπου στην επίθεση, χωρίς ρόλο και ουσία.

Η ομάδα είχε κοπεί από ώρα στα δύο, έπαιζε με την ΑΕΚ, δηλαδή όχι με αντίπαλο της πλάκας, και ο Μαζίνιο έπρεπε να βάλει τον Κόκε, σώνει και καλά, ίσως επειδή για πρώτη φορά δεν τον είχε ξεκινήσει στο βασικό σχήμα. Και δέκα λεπτά αργότερα, λίγο πριν από το 80', ήρθε η σειρά του μικρού θαυματοποιού από την Ιρλανδία. Καλά σας λέω, «θαυματοποιός». Καλό παλικάρι ο Ντέιλι και ίσως αργότερα να γίνει μεγάλος και τρανός. Τώρα, όμως, μόνο με θαύμα μπορεί να βοηθήσει σε κρίσιμες στιγμές τον Αρη.

Ο Αρης είναι στο 1-1 με την ΑΕΚ, ο Αρης είναι υποχρεωμένος να κερδίζει κάθε παιχνίδι στην έδρα του και στο συγκεκριμένο χρονικό σημείο αναζητείς μια λύση που θα σε απεγκλωβίσει. Πόσες πιθανότητες απεγκλωβισμού έχεις βάζοντας τον Ντέιλι; Μάλλον ελάχιστες.

Για την ιστορία, στο χθεσινό παιχνίδι στον πάγκο έμειναν ο Χαβίτο (!), ο Ρόβας και ο Λαμπριάκος. Κάποια στιγμή, στο τέλος και ενώ η ΑΕΚ έχασε μερικές καλές ευκαιρίες και ο Αρης εξακολουθούσε να είναι προβληματικός, αναρωτήθηκα αν ο τεχνικός του Αρη βολεύτηκε με το 1-1.

Η απάντηση δόθηκε λίγη ώρα αργότερα, στη συνέντευξη Τύπου. Ο Μαζίνιο, ούτε λίγο ούτε πολύ, δήλωσε ότι ο Αρης πρέπει να είναι ευχαριστημένος με την ισοπαλία.

Και καλά, είδαμε ότι η ΑΕΚ ήταν πολύ καλή στο δεύτερο ημίχρονο και μπορείς να πεις… φθηνά τη γλίτωσε ο Αρης. Αν, όμως, είσαι ο προπονητής του Αρη, δεν συμβιβάζεσαι με τίποτα λιγότερο από τη νίκη. Και το φωνάζεις δυνατά. Στα αποδυτήρια, στην αίθουσα Τύπου, στην προπόνηση, την ώρα του πρωινού, στο ξενοδοχείο, το πρωί που ξυπνάς, όταν ψάχνεις παρκάρισμα, όταν πας λαϊκή… Παντού και πάντα.

Το ίδιο ισχύει και για τους ποδοσφαιριστές. Και βέβαια, αν υποθέσουμε ότι ο Μαζίνιο διανύει περίοδο κάμψης, εφόσον δεχόμαστε ότι στο δυναμικό της υπάρχουν σημαντικές ποδοσφαιρικές προσωπικότητες, θα πρέπει να διατηρούν την ομάδα τους στην ανοδική της πορεία. Δεν δικαιολογείται απόδοση όπως στην Κομοτηνή, στην Κρήτη και χθες εντός έδρας με την ΑΕΚ.

Σε ποιον Αρειανό θα έλεγες το καλοκαίρι, εκεί στο αεροδρόμιο, όταν υποδεχόταν τον Αμπρέου και τον Γκρασιάν, ότι ο Αρης θα βολεύεται με ισοπαλίες και εμφανίσεις που προκαλούν καταρράκτη στα μάτια και δεν θα σε έβριζε;