Ο μπεσαλής κι ο Ηρακλής

Μεγάλη υπόθεση να έχεις μπέσα. Είδος προς εξαφάνιση οι μπεσαλήδες. Δεν τους συναντάς συχνά τη σήμερον ημέρα κι όταν τους βρίσκεις, το καλύτερο που έχεις να κάνεις είναι να τους σεβαστείς. Τους δίνεις λίγα, σου τα δίνουν όλα. Τους εμπιστεύεσαι ένα μυστικό, σου λένε την ιστορία της ζωής τους.

Αν έρθει μια στιγμή που θα διαφωνήσεις και θα χωρίσετε τα τσανάκια σας, μην τον προκαλείς. Τράβηξε τον δρόμο σου κι άσε να τραβήξει τον δικό του. Αν τον προκαλέσεις μία, δεν θα σου απαντήσει. Αν τον προκαλέσεις δύο, θα σε αγνοήσει. Αν, όμως, εξακολουθείς να τον διαβάλλεις και να του ρίχνεις λάσπη, θα τον πνίξει το δίκιο. Θα διαμαρτυρηθεί. Θα γίνει εγωιστής. Θα ζητήσει όσα σου έδωσε. Ατοκα. Ετσι, Μπάμπη; Ατοκα. Οχι σαν κάτι άλλους, που εισπράττουν ακόμα και σήμερα τόκους, εξαργυρώνοντας τη μεγάλη αγάπη τους για τον Ηρακλή.

Μεγάλη υπόθεση να είσαι ειλικρινής με τον εαυτό σου και με τους ανθρώπους που έχεις κοντά σου. Θα το εκτιμήσουν. Οποιος δεν το εκτιμά, αργά ή γρήγορα θα εκτεθεί. Τον γνωρίζω από παλιά τον Μπάμπη. Δεν ήμουν ποτέ κολλητός του. Αν τον προσέξεις, αντιλαμβάνεσαι ότι είναι αποφασισμένος να δοθεί ολοκληρωτικά σε αυτό που αγαπά. Και το κάνει όταν πρόκειται για την οικογένειά του, τους φίλους του και τον Ηρακλή.

Φτάνει σε σημείο να γίνεται γραφικός και να παρεξηγείται, επειδή στον εγκέφαλό του δεν υπάρχει το πονηρό. Γίνεται αφελής σαν μικρό παιδί όταν πρόκειται για τον Ηρακλή. Το 'ξερε ότι κάποια μέρα ίσως να μην κρατά από το χέρι τον Αντώνη και ότι θα τους χωρίζουν 500 χιλιόμετρα πίκρας και απογοήτευσης, λόγω μιας απλής παρεξήγησης ή μιας μεγαλύτερης διαφωνίας. Εφόσον ο Αντώνης αποφάσιζε μόνος του και δεν έδινε σημασία στους ανθρώπους που τον στήριξαν, θα φτάναμε στη ρήξη.

Ο Αντώνης κι ο Δήμος έμειναν μόνοι τους. Δυστυχώς. Και γι' αυτούς και για τον Ηρακλή. Ισως αν η πορεία του Ηρακλή ήταν διαφορετική μετά την απόκτηση των… πέντε Ντίκα, να μην είχαν φτάσει σε σημείο να αμφισβητούνται από τους πρώην και νυν συνεργάτες τους, τους απλήρωτους υπαλλήλους της ΠΑΕ, και βέβαια τους οπαδούς, οι οποίοι καιρό τώρα έχουν πάρει γραμμή τι συμβαίνει.

Δεν αποκλείεται όλα τα στραβά και τα ανάποδα να είχαν μπει κάτω από το χαλάκι. Ωστόσο, δεν θα είχε συμβεί τίποτα περισσότερο από το να δοθεί μια παράταση ή να επουλωθούν αιμορραγούσες πληγές με μερικά φθηνά τσιρότα. Τίποτα περισσότερο.

Δεν είναι ποτέ αργά για ανασύνταξη. Να πουν αλήθειες κι ας τις πουν… ψιθυριστά. Θα ακουστούν δυνατά. Με όσα συμβαίνουν τελικά, ο Αντώνης υποτιμά κι όσες θυσίες έκανε ο ίδιος. Κρίμα για τον ίδιο, κρίμα και για τον Ηρακλή, το όραμα, το γήπεδο, το σήμερα, το αύριο.

ΥΓ.: Αυτό ισχύει και για σένα, Μπάμπη. Δεν σας άρεσαν οι αλήθειες του Απόστολου, ε;