Τα ελληνικά γκολ, οι πρώην Σοβιετικοί και ο «λίγος» Ράφα

Πέρα από τα τετριμμένα για τη νίκη του Ολυμπιακού έχω να κάνω μια παρατήρηση που πιθανώς διέφυγε, ή δεν της δόθηκε μεγάλη σημασία. Τις δύο νίκες των «ερυθρόλευκων» στο Τσάμπιονς Λιγκ τις έχουν σφραγίσει Έλληνες παίκτες. Με την Αλκμάαρ ήταν ο Τοροσίδης που έβαλε το γκολ, στο ματς με την Σταντάρ, ήταν ο Μήτρογλου και ο Στολτίδης. Ο Ολυμπιακός έχει Έλληνες με προσωπικότητα, μονάδες ντόπιες που πρωταγωνιστούν και κάνουν διαφορά στην ομάδα. Σταθερά παίζουν τέσσερις ή πέντε. Στον «αιώνιο» αντίπαλο παίζουν πέντε - έξι ανά αγωνιστική. Υπάρχει καμία αμφιβολία ότι αυτοί οι δύο διαθέτουν τους πλέον ποιοτικούς Έλληνες; Την ίδια ώρα που οι άλλες ομάδες κοντεύουν να καταντήσουν λεγεώνες των ξένων και οι όποιοι ντόπιοι παίκτες απλά συμπληρώνουν την ενδεκάδα, οι δύο «αιώνιοι» φροντίζουν το δικό μας Πρωτάθλημα να έχει ελληνικό χρώμα. Για να μην το κουράζουμε, κομμάτι της στατιστικής ανάλυσης κάθε αγωνιστικής, έχει γίνει το πόσοι Έλληνες παίζουν σε κάθε ομάδα. Ακόμα χειρότερα είναι τα πράγματα, όταν ψάχνουμε Έλληνα να σκοράρει στη Σούπερ Λίγκ πλέον. Όσο για τον «Ιέρο» το γκολ του αλλά και παρουσία του στο διάστημα που έπαιξε αλλαγή, αποτέλεσε μια μεγάλη δικαίωση και παράδειγμα θέλησης. Κόντρα σε όλα τα ιατρικά προγνωστικά, ο Στολτίδης με λογική διαχείριση προσφέρει ακόμα σημαντικά.

Βιάστηκαν όσοι περίμεναν ότι οι δύο εκπρόσωποι του πρώην ανατολικού μπλοκ στον 6ο όμιλο, όπου Μπαρτσελόνα και Ίντερ φάνταζαν σαν τα μεγάλα φαβορί, δεν θα έπαιζαν κανένα ρόλο. Όποιος είχε δει την Ρουμπίν σε ολόκληρο παιχνίδι θα καταλάβαινε πως δεν πρόκειται για τυχαία ομάδα. Για να νικήσει τη Μπαρτσελόνα σαφώς και χρειάστηκε μεγάλη δόση τύχης. Όμως αυτή της χρωστούσε από την περασμένη αγωνιστική όταν στο τέλος βομβάρδισε την Ίντερ στην έδρα της, αλλά εκεί οι Ιταλοί είχαν σταθεί τυχεροί. Αυτοί που έπαιξαν ακόμα πιο ολοκληρωμένα και ας μην πήραν νίκη, ήταν οι Ουκρανοί της Ντιναμό Κιέβου στο Μιλάνο. Αν κι ο Σεβτσένκο ήταν στα καλά του, θα είχε τελειώσει τη φάση στο 76ο λεπτό και η Κυπελλούχος Ευρώπης του 1986 θα είχε πάρει το «διπλό». Από την ώρα που η συγκεκριμένη ομάδα, αποτελεί και τη βάση της Εθνικής Ουκρανίας, καλό θα ήταν να δει κανείς προσεκτικά και αυτό το ματς για να καταλάβει τι περιμένει το δικό μας αντιπροσωπευτικό συγκρότημα στα μπαράζ.

Για τη Λίβερπουλ έχω γράψει τόσες φορές τις παρατηρήσεις μου για το πόσο «λίγος» είναι γι’ αυτό τον πάγκο ο Μπενίτεθ που θα καταντήσω κουραστικός. Ο άνθρωπος δεν έχει κάνει μεταγραφή της προκοπής, πλην αυτής του Τόρρες που πάντως είναι ευάλωτος σε τραυματισμούς. Πέρσι ο Ισπανός στράικερ έχασε 14 παιχνίδια στην Πρέμιερ Λιγκ και φέτος σε ένα πολύ κρίσιμο σημείο πάλι είναι απών. Ο Τζέραρντ είναι φυσιολογικό με την τεράστια καταπόνηση που έχει υποστεί από τα συνεχή παιχνίδια για πολλά χρόνια να μην αντέχει πλέον, ακόμα κι αν φαινομενικά είναι καλά. Δεν μπορεί ένα τόσο μεγάλο κλαμπ όμως να παραλύει όταν δεν παίζουν αυτοί οι δύο. Για παράδειγμα χθες η Λιόν από τη στιγμή που βγήκε και ο Κρις, δεν είχε κανονικό στόπερ, αλλά παρόλα αυτά τα κατάφερε να πάρει «διπλό» πρόκρισης. Η «κόκκινη αρμάδα» έχει δώσει πολλά λεφτά για παίκτες που δεν έχουν προσφέρει παρά ελάχιστα για τα λεφτά που δόθηκαν, δεν έχει φροντίσει να υπάρχει αξιόπιστος πάγκος. Αν ο Ισπανός σπεύσει να κρυφτεί από το ότι η Λίβερπουλ δεν είχε και πολλά φέτος να ξοδέψει, πιστεύω πως αυτό δεν τον γλιτώνει. Τις προηγούμενες χρονιές είχε χρήματα, αλλά οι επιλογές του πήγαν αποδείχτηκαν τραγικές. Επιπλέον η επιλογή του με τον Ακουιλάνι, αποδεικνύει πως σε θέματα παικτών με συχνούς τραυματισμούς η Λίβερπουλ κάθε άλλο παρά προσεκτικά επιλέγει. Άλλωστε είναι από τις ομάδες που παραδοσιακά αντιμετωπίζουν τα περισσότερα προβλήματα τραυματισμών τα τελευταία χρόνια. Το κενό του Αλόνσο στο κέντρο δεν έχει καλυφθεί και γι’ αυτό φέτος είναι χειρότερη από τα τελευταία χρόνια. Ήδη επτά πόντους πίσω από την κορυφή, αλλά με πόσες ομάδες από πάνω της στο Πρωτάθλημα, πράγμα που σημαίνει ότι είναι ακόμα πιο δύσκολο να προσπεράσει τους πάντες, ενώ το Τσάμπιονς Λιγκ μπορεί να τελειώσει από την επόμενη αγωνιστική γι’ αυτήν, αν χάσει στο «Ζερλάν» και η Φιορεντίνα πάει στους εννέα με νίκη εντός κόντρα στους Ούγγρους.