Αφήστε τα παιδιά να καυγαδίζουν…

Πιο πολύ και από την εμφάνιση ή τη νίκη της Εθνικής με τη Λετονία μού άρεσε η ιστορία του καβγά των παικτών στα αποδυτήρια. Η Λετονία ήταν και είναι ένας αδύναμος αντίπαλος που από συγκυρίες έφτασε να διεκδικεί από την ομάδα μας τη δεύτερη θέση σε αυτόν τον πολύ εύκολο όμιλο. Με τέτοια διαιτησία θα ήταν αδύνατο να μην την κερδίσουμε: εμείς λέμε συχνά για παίκτες που δεν παίζουν στις ομάδες τους – σκεφτείτε το πρόβλημα των Λετονών, που ο καλύτερος δικός τους δεν είναι καν βασικός στον Εργοτέλη! Το ματς δεν προσφέρεται για συμπεράσματα. Ο καβγάς, ναι.

Οσο πιο πολλά μαθαίνω για τον περίφημο καβγά των διεθνών στο ημίχρονο τόσο πιο σημαντικό φτάνω να τον θεωρώ. Ο καβγάς δείχνει ότι η θέληση για πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ είναι υπαρκτή και μεγάλη και ίσως τελικά αυτή η θέληση να αρκεί κιόλας για να μας δώσει την πρόκριση. Κυρίως, με κάνει αισιόδοξο το ότι ο καυγάς έγινε με βάση αγωνιστικές απαιτήσεις που είχαν όλοι από όλους.

Τα παράπονα του Κατσουράνη και του Σεϊταρίδη στον Καραγκούνη, από τον οποίο ζήτησαν να τους δίνει την μπάλα πιο γρήγορα, οι φωνές του Κατσουράνη ότι κάποιοι την έχουν δει Πελέ και Μαραντόνα και δεν μαρκάρουν, η απαίτηση να βγει ο Τζιόλης και να μπει κάποιος να τρέξει στη μεσαία γραμμή δείχνουν ότι υπάρχει ένας προβληματισμός των παικτών για την ίδια την αγωνιστική εικόνα της ομάδας.

Αυτός ο αγωνιστικός προβληματισμός ήταν που κυρίως έλειπε στα προηγούμενα ματς αλλά και πριν από το συγκεκριμένο παιγνίδι. Αν απλώς υπήρχε από την πλευρά της τεχνικής ηγεσίας, δεν θα βλέπαμε σίγουρα την ενδεκάδα του πρώτου ημιχρόνου. Επίσης, δεν θα βλέπαμε την Εθνική στην Ελβετία χωρίς τον Σαμαρά και τον Γκέκα στην αρχική ενδεκάδα. Τον Σαμαρά και τον Γκέκα, που με τη Λετονία βάλανε πέντε γκολ και στη Βασιλεία δεν ξεκίνησαν τον αγώνα!

Σημάδια

Οι καβγάδες σε μια νορμάλ ομάδα αποτελούν σημάδια διάλυσης, όμως η δική μας Εθνική καιρό τώρα έχει σταματήσει να έχει κάποια λογική! Σε μια ομάδα σαν τη δική μας –αδύνατο να την κατανοήσεις αν δεν τη ζεις- οι καβγάδες που ανάβουν τα αίματα είναι ενθαρρυντικές ενδείξεις: τέτοιου τύπου εκρήξεις (που μάλιστα αφορούν καθαρά αγωνιστικά θέματα!) δείχνουν πως τουλάχιστον η ομάδα αποτελείται από παίκτες που έχουν αίσθημα ευθύνης.

Ο Βαγγέλης Μάντζιος, μάλιστα, με τις δηλώσεις του μετά το ματς πήγε το πράγμα ακόμα πιο μακριά, λέγοντας ότι αυτό που συνέβη στα αποδυτήρια ήταν η σπίθα που άναψε τα αίματα με αποτέλεσμα να δούμε στο δεύτερο ημίχρονο μια ομάδα αποφασισμένη να μην πετάξει την πρόκριση! Αν είναι έτσι, μακάρι να καβγαδίζουν, να διορθώνουν τα λάθη τους, να εκτονώνονται και να παίζουν καλύτερα.

Καβγάς

Λίγοι γνωρίζουν ότι στην ίδια την επιτυχία της κατάκτησης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος πολύ σημαντικό ρόλο έπαιξε ένας καυγάς στα αποδυτήρια στο ημίχρονο του ματς με τη Γαλλία – καβγάς που έχει διηγηθεί ο Βασίλης Τσιάρτας, που πάντοτε είχε το θάρρος της γνώμης του.

Ο Ρεχάγκελ πριν από το ματς είχε πει στον Καψή να παίζει μαν του μαν τον Τρεζεγκέ, στον Σεϊταρίδη να παίζει μαν του μαν τον Ανρί και στον Κατσουράνη να πάει στον Ζιντάν. Στην προθέρμανση, όταν οι παίκτες μείνανε μόνοι τους, ο Κατσουράνης είπε στον Μπασινά, τον Καραγκούνη και τον Ζαγοράκη να μην τον αφήνουν μόνο με τον «Ζιζού» γιατί μπορεί να ξεφτιλίσει άνθρωπο!

Οι παίκτες συμφώνησαν να τον παίξουν εναλλάξ και να τον μαρκάρει όποιος είναι κοντά του. Ο δε Κατσουράνης ανέλαβε να βοηθήσει τον Καψή στο μαρκάρισμα του Τρεζεγκέ και να παίρνει τον φορ των Γάλλων όταν βγαίνει εκτός περιοχής. Στο ημίχρονο ο Ρεχάγκελ μπήκε στα αποδυτήρια έξαλλος και επιτέθηκε στον Καψή. Οι παίκτες απάντησαν, ακολούθησε ένας σκοτωμός και ο Ρεχάγκελ συμφώνησε να γίνει έτσι και στο δεύτερο ημίχρονο. Στο τέλος του ματς, μετά τη νίκη με 1-0, έτρεχε με υψωμένα τα χέρια φωνάζοντας ότι είναι ο αυτοκράτορας του κόσμου!

Πρώτη

Για τους παίκτες της Εθνικής μας, ειδικά για τους παλιότερους, καιρό τώρα η ομάδα του Ρεχάγκελ είναι ένα είδος θερμοκηπίου. Ολοι είχαν μόνιμη θέση, ανεξάρτητα από τη φόρμα τους. Ολοι πιστεύουν ότι αυτά που έχουν κάνει για την Εθνική είναι πάρα πολλά. Αρκετοί επαναλάμβαναν πως δεν έχουν και πολλά να αποδείξουν. Κάποιοι δυσφορούσαν με την κριτική που προειδοποιούσε ότι τα χειρότερα έρχονται με το επιχείρημα ότι η ομάδα είναι πρώτη στον όμιλο.

Μετά την ήττα από την Ελβετία βρέθηκε ως άλλοθι η κακή διαιτησία του Βέλγου Ντε Μπλέκερε, μετά την ισοπαλία με την αδύναμη Μολδαβία ακολούθησε μια παράξενη σιωπή. Η Εθνική μας πορευόταν προς τον πιο οδυνηρό αποκλεισμό που έχει γνωρίσει στην ιστορία της και κανείς δεν τολμούσε να μιλήσει για αγωνιστικά προβλήματα και λάθη.

Ολοι απλώς ψιθύριζαν! Σύμβουλοι της ομοσπονδίας δυσανασχετούσαν με την κατάσταση αλλά δεν έλεγαν τίποτα, δημοσιογράφοι σταματούσαν τις ερωτήσεις στις συνεντεύξεις Τύπου για να μη γίνουν δυσάρεστοι, παίκτες όπως ο Λύμπερόπουλος ξαφνικά έλεγαν «αντίο» στην Εθνική, αποδεικνύοντας ότι το κλίμα δεν είναι το καλύτερο, το ίδιο το μέλλον του Γερμανού γινόταν αντικείμενο μιας βουβής συζήτησης: τον αγαπήσαμε ως ήρωα, του φερόμαστε σαν αναγκαίο κακό!

Πριν η ομάδα διαλυθεί χρειαζόταν ένα αληθινό ηλεκτροσόκ που ο Ρεχάγκελ αποδεδειγμένα δεν μπορούσε να κάνει: ο Γερμανός τους αντιμετωπίζει όλους σαν παιδιά του και δεν θέλει -καιρό τώρα- ρήξεις και εντάσεις. Μόνο που οι εντάσεις χρειάζονται, όσο χρειάζεται στην Εθνική και κάποιου τύπου αυτοδιαχείριση.

Αυτοκράτορας

Στο δεύτερο ημίχρονο ο «Κάρα» μοίρασε πιο σωστά την μπάλα, ο Κατσουράνης πρέσαρε κι έτρεξε, ο Μόρας με τον Παπασταθόπουλο έβγαιναν πρώτοι στην μπάλα, ο «Πάτσα» έδωσε λύσεις. Οποιος φώναζε, για ό,τι κι αν φώναζε, είχε δίκιο.

Και το σπουδαιότερο; Οι φωνές πιάσανε τόπο! Με δυο καβγάδες ακόμα στα προκριματικά ο Οτο μπορεί να γίνει πάλι ο αυτοκράτορας του κόσμου…

Εφιάλτης

Μου γράφει στο ηλεκτρονικό μου ταχυδρομείο (karpetshow@yahoo.gr) ο Βαγγέλης Νικητόπουλος, οπαδός της ΑΕΚ:

«Ν' αγιάσει το στόμα σου για όσα είπες τη Δευτέρα στο ραδιόφωνο και γι' αυτά που έγραψες για την ΑΕΚ στη "SportDay". Απλώς θα 'θελα να προσθέσω ότι όλος αυτός ο παραγοντικός περίγυρος που περιγράφεις, που ξενερώνει τον κόσμο, σκοτώνει τον ενθουσιασμό και μας διαλύει καθημερινά, μοιάζει να έχει σκοπό της ζωής του την επικοινωνία με τον μέσο ΑΕΚτσή για λόγους που δυσκολεύομαι να καταλάβω. Ο Λαυρεντιάδης θέλει το 50% της Καραϊσκάκης Α.Ε. και το 10% της ΠΑΕ Ολυμπιακός και το γιατί δεν το μάθαμε ποτέ.

Εδώ το γιατί ο Κανελλόπουλος αποφάσισε να παραχωρήσει τις μετοχές του στην Ερασιτεχνική είναι λόγος για πρωτοσέλιδα, αναλύσεις και ραδιοφωνικές εκπομπές στις όποιες μάλιστα κανείς δεν απαντά και στα ουσιώδη. Αντε και τις πήρε τις μετοχές η Ερασιτεχνική. Τι θα τις κάνει; Αντε και τις πήρε ο Νοτιάς; Τι θ' αλλάξει; Σε αυτά τα σοβαρά δεν υπάρχει ποτέ απάντηση: απλώς παρακολουθούμε παραγοντικά παιγνίδια αμφιβόλου ενδιαφέροντος χωρίς να είμαστε σε θέση να μπορούμε να φανταστούμε έστω τι θ' αλλάξει στη συνέχεια. Η αλήθεια είναι ότι εδώ και μια δεκαετία τουλάχιστον (εξαιρουμένων δύο σεζόν του Ντέμη, όταν νιώθαμε πως κάτι γίνεται) όλα είναι εντελώς καταραμένα ίδια.

Για να καταλάβεις το μέγεθος και της δικής μου απόγνωσης, παρακολουθώ παράλληλα την κωμωδία που λέγεται ανανέωση του συμβολαίου του Μπλάνκο. Και σκέφτομαι, άντε και ο Αργεντινός είπε "ναι" και άντε και συμφώνησε. Τι με πείθει πως δεν θα είναι του χρόνου το καλοκαίρι ο επόμενος Κυργιάκος ή ο επόμενος Ριβάλντο; Και πώς είναι δυνατόν να πιστέψω πως όσο διαρκεί αυτός ο εφιάλτης δεν θα κάνουμε και του χρόνου τέσσερις προσλήψεις ελεύθερων παικτών, αφού κατά τις 15 Αυγούστου φύγει ο Μπλάνκο; Εντέλει, υπάρχει κανείς από όλους αυτούς που καθημερινά μιλάνε και ενδιαφέρονται για την ΑΕΚ που μπορεί να με πείσει ότι του χρόνου έστω τα πράγματα θα είναι ως προς κάτι διαφορετικά;».

Τρέχει από τώρα…

Διάβασα κι εγώ -όπως όλοι- ότι υπάρχει ενδιαφέρον του Παναθηναϊκού για τον Νασούτι του Αρη που μοιάζει καλός παίκτες και στρωτός στόπερ. Δεν διάβασα (και γι' αυτό και το γράφω) ότι υπάρχει ενδιαφέρον του Αρη για τον Ελίνι Δημούτσο, τον οποίο ο Γιάννης Κόντης παρακολουθεί καιρό τώρα.

Ο Κόντης ανησυχεί και λίγο μήπως μετά την έναρξη ισχύος του Ευρωσυντάγματος αποκτήσει ξανά η FIFA τα παλιά της δικαιώματα και επιβάλει από το 2012 το σχέδιο που προβλέπει περιορισμούς στους ξένους και υποχρεωτική χρησιμοποίηση 6 τουλάχιστον γηγενών στην αρχική ενδεκάδα. Και κινείται προσεχτικά για να μη βρεθεί ο Αρης να ψάχνει Ελληνες παίκτες την τελευταία στιγμή…