Η λύση είναι η εφαρμογή του νόμου

Μια ιστορία από το μακρινό '94. Οταν η Εθνική Ελλάδος είχε προκριθεί στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου και έκανε τη μεγάλη 4-4-2 πορεία. Σε ένα ματς στο Σικάγο, λοιπόν, ένας Ελληνας δημοσιογράφος σηκώθηκε σε μια ας πούμε ευκαιρία της Εθνικής. Ενιωσε ένα χέρι στην πλάτη του. Γυρίζοντας είδε έναν της ασφαλείας του γηπέδου, που συνέχιζε να του πιέζει την πλάτη μέχρι να ξανακάτσει. Οταν πήγε να διαμαρτυρηθεί, του έδειξε με νοήματα ότι όταν σηκώνεται εμποδίζει αυτούς που κάθονται πίσω του να βλέπουν το ματς.

Καταπίεση, θα πείτε, να πηγαίνεις στο γήπεδο και να μην μπορείς να σηκωθείς ούτε για να πανηγυρίσεις τα γκολ. Ακόμα, όμως, μεγαλύτερη καταπίεση είναι να πηγαίνεις στο γήπεδο και να καταλήγεις μαχαιρωμένος στο νοσοκομείο. Πριν από κάποιον καιρό ο Ανδρέας Βγενόπουλος είχε δηλώσει αηδιασμένος όχι μόνο από τη φυσική, αλλά και από τη λεκτική βία. Λέγοντας ότι νιώθει δυσάρεστα όταν βλέπει ένα ματς με φίλους του Ολυμπιακούς ενώ η κερκίδα παιανίζει «γαύροι, είστε όλοι ρουφιάνοι…». Γιατί, όπως φυσικά όλοι οι Ολυμπιακοί δεν είναι ρουφιάνοι, ούτε πηδιέται το σπίτι κάθε «Ενωσίτη», ούτε κάθε Παναθηναϊκός έχει ένα gay γιο, ούτε οι τρεις της Θεσσαλονίκης είναι gayδες. Θα μου πεις «και τι έγινε;».

Εδώ μια φορά είχα γράψει ότι ο ΠΑΣ μπορεί να έχει περισσότερους οπαδούς από τον Ηρακλή και το αντεπιχείρημα ήταν ότι πηδιέται η μακαρίτισσα η κυρα-Λένη, η μάνα μου, που αν ζούσε θα είχε γυρίσει το κοντέρ στα 100. Τέλος πάντων, η ιστορία με τους οργανωμένους έχει γραφτεί τόσες φορές που έχει καταντήσει αηδία. Επίσης, το ρεπορτάζ στις περιπτώσεις ντου και επεισοδίων γίνεται υπό τέτοια πίεση που καταντάει αστείο. Αυτό που με μάγεψε ήταν ότι για το ντου δεν έπρεπε να γράφεται «ΠΑΟΚτσήδες», αλλά «άγνωστοι που φορούσαν διακριτικά σήματα του ΠΑΟΚ». Στη λογική «πού το ξέρουμε ότι ήταν ΠΑΟΚτσήδες και όχι προβοκάτορες με φανέλες του ΠΑΟΚ;». Ωραία, δεν το ξέρουμε.

Τότε γιατί όταν γεμίζει η Τούμπα λέμε ότι γέμισε από ΠΑΟΚτσήδες και όχι «από φιλάθλους με διακριτικά του ΠΑΟΚ»; Μπορεί αυτοί που πηγαίνουνε να είναι Ολυμπιακοί και να φοράνε τις φανέλες του ΠΑΟΚ επειδή το ασπρόμαυρο κόβει. Ανεξάρτητα, πάντως, από το πώς τους γράφουμε και τους λέμε, η πραγματικότητα είναι μία. Οπως και προχθές στο ντου των κουκουλοφόρων από τα Εξάρχεια στην Ακαδημία και τη Σόλωνος, έτσι και στην επίθεση στη Θεσσαλονίκη, ομάδες μπορούν να κινούνται συντεταγμένα διασχίζοντας αστικές περιοχές με προφανή σκοπό τα επεισόδια. Και η άμεση λύση δεν είναι φυσικά να τους ψυχαναλύσουμε και να τους αγοράσουμε τα άπαντα του Κούντερα για να ασχολούνται με κάτι άλλο.

Η λύση είναι η εφαρμογή του νόμου, όπως το ζήτησε στις εκλογές περίπου το 94% των πολιτών, που στις εκλογές ψήφισαν κόμματα που είχαν αποδοκιμάσει τα επεισόδια του περασμένου Δεκεμβρίου. Ο,τι λέει ο νόμος, χωρίς να ενδιαφέρει αν αυτός που ενοχλείται από την εφαρμογή του είναι αστυφύλακας ή αντιεξουσιαστής. Zero tolerance, όπως έκανε ο Τζουλιάνι στη Νέα Υόρκη, George, και μείωσε την εγκληματικότητά της κάτω από τα ποσοστά της Αθήνας. Λοιπόν, George, θυμάσαι τον Dr Spock Star Trek; Τον Leonard Nimoy, τον τυπά με τα μυτερά αυτιά, που είχε έρθει από έναν πλανήτη στον οποίο λάτρευαν τη λογική. Σε σχέση, λοιπόν, με τους Ελληνες, οι υπόλοιποι λαοί της Γης πρέπει να έχουν μυτερά αυτιά.

Γιατί όλες τις παπαρολογίες εδώ θα τις ακούσεις. Προχωράμε, λοιπόν, στο τελικό στάδιο με το γήπεδο του Βοτανικού. Και, όπως φαίνεται, το ΣτΕ «καίει» το εμπορικό κέντρο του Βωβού, αλλά όχι το γήπεδο. Πάρτι στις τάξεις των κορμοράνων, που τώρα τα πουλάκια που κατακλύζουν τον Βοτανικό δεν θα ενοχλούνται από το εμπορικό κέντρο του Βωβού, αλλά θα φωλιάζουν στο γήπεδο του Παναθηναϊκού, που προφανώς θα είναι ψάθινο. Το ερώτημα, όμως, είναι άλλο. Είναι καλύτερο να υπάρχει ένα ξεκάρφωτο γήπεδο στη μέση του τίποτα κοντά στο κέντρο της Αθήνας; Και πριν κάποιος πει ότι «εκεί θα γίνει μια απέραντη ζούγκλα με παραδείσια πτηνά και ιαγουάρους», να πω ότι σίγουρα θα γίνει ζούγκλα, μόνο που τα πρεζόνια θα πουλήσουνε και τα πτηνά και τους ιαγουάρους.

Τον Βωβό μετά την υπόθεση του Κτήματος Θων στους Αμπελόκηπους δεν είναι να τον εμπιστεύεσαι και πολύ στις υποσχέσεις του, αλλά και αυτή η λογική «γίνεται το γήπεδο, το λύσαμε το πρόβλημα» είναι λογικό ότι θα δημιουργήσει μεγαλύτερα προβλήματα. Στο ΟΑΚΑ δεν υπήρξε πρόβλημα επειδή η περιοχή έχει ελάχιστα αστικά σπίτια και καθόλου μαγαζιά, άρα νταραβέρι δεν γίνεται. Ο Βοτανικός, όμως, είναι πέντε λεπτά από την πιάτσα της Ομόνοιας, με πολύ καλύτερες καβάτζες. Και πριν η Green Tina του περιβάλλοντος βάλει την πράσινη μπέρτα και ξαμοληθεί, George, σκέψου σαν τον Spock. Διαφορετικά θα την κάνουμε την περιοχή fucking Motown, χωρίς μάλιστα τις Supremes.