Κατασπάραξε τον Ζαγοράκη ο οπαδισμός

O Ζαγοράκης έχει εδώ και λίγο καιρό ορισμένα σοβαρά προβλήματα. Εκανε κάποια σοβαρά οικονομικά ανοίγματα, μέτρησε λάθος κάποιους ανθρώπους, έχει πονοκεφάλους που δεν θέλει να γίνουν γνωστοί. Ομως έχω την υποψία ότι στην απόφασή του να φύγει από τον ΠΑΟΚ και να ασχοληθεί με τα δικά του μέτρησαν καθοριστικά οι αθλιότητες που έγιναν στο γήπεδο της Σουρωτής. Για τον Ζαγοράκη κάτι μου λέει πως ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι της προσωπικής πίκρας.

Μοντέλο

Τα προηγούμενα χρόνια, όταν τα αδιέξοδα κάποιων ομάδων υπήρξαν απόλυτα, δημιουργήθηκε ένα μοντέλο διαχείρισης αρκετά ελληνικό: ιστορίες όπως αυτές του Νικολαΐδη, του Ζαγοράκη, ακόμα και του Ρέμου, δεν τις συναντάς στο εξωτερικό. Οι ιστορίες αυτές έχουν πολλές διαφορές, αλλά στη βάση τους μια ομοιότητα. Τρεις άνθρωποι που δεν είναι επιχειρηματίες ανέλαβαν ομάδες με μεγάλα χρέη. Και οι τρεις πίστευαν ότι μπορούσαν να τις διοικήσουν και να τις οδηγήσουν αρχικά στην οικονομική εξυγίανση βασιζόμενοι στο ότι οι οπαδοί θα εκτιμήσουν τις πολύ καλές προθέσεις τους: κυρίως το γεγονός ότι δεν είναι επαγγελματίες παράγοντες. Ο Ντέμης συγκέντρωσε επιχειρηματίες, βασίστηκε σε τεχνοκράτες, προσπάθησε να κινηθεί με βάση ένα πλάνο το οποίο εγκαταλείφθηκε στη λογική του πρωταθλητισμού. Ο Ζαγοράκης μπήκε μπροστά συσπειρώνοντας τον κόσμο του ΠΑΟΚ και πορεύθηκε ελπίζοντας ότι η αύξηση των εσόδων αρκεί για τη διαχείριση της ομάδας. Ο Ρέμος έβαλε τα ωραία του χρήματα πιστεύοντας ότι ο κόσμος του Ηρακλή θα του είναι συμπαραστάτης. Ολοι τους προσπάθησαν να μιλήσουν συναισθηματικά στον κόσμο απευθυνόμενοι κυρίως στο θυμικό και την καρδιά του. Και όλοι τους από μια μερίδα του κόσμου προδόθηκαν. Ασχημα Στο ελληνικό ποδόσφαιρο δεν υπάρχουν τρόποι διοίκησης που εγγυώνται επιτυχία. Κάθε τρόπος διοίκησης εμπεριέχει στα σπάργανά του μια πιθανότητα να πάνε τα πράγματα άσχημα: οι ιστορίες αυτές διδάσκουν ότι, όταν μπλέκεις με οπαδούς, όταν δηλαδή στηρίζεις την όποια πιθανότητα αύξησης των εσόδων στο οπαδικό κίνημα και δη στους οργανωμένους, τα πράγματα μπορεί να γίνουν όχι άσχημα, αλλά άθλια. Τόσο άθλια που δεν μπορείς να το φανταστείς.

Οπαδοί

Οι ιστορίες αυτές αποδεικνύουν πως, όσο πιο πολύ στηρίζεσαι σε οπαδούς, όσο πιο οπαδικά λειτουργείς κι ο ίδιος ώστε να δείξεις ότι είσαι ένας από όλους, τόσο μεγαλύτερες είναι οι πιθανότητες μια μερίδα των οπαδών αυτών να ξεφύγει εντελώς πιστεύοντας ότι η ομάδα και η διοίκησή της έχουν περάσει εντελώς στα χέρια τους. Ο Νικολαΐδης συγκρούστηκε με τους οργανωμένους της ΑΕΚ, τους οποίους πριν αναλάβει την ΑΕΚ κολάκευε. Οταν προσπάθησε να κινηθεί επιχειρηματικά δημιουργώντας ένα γήπεδο για ανθρώπους που αγαπάνε την ομάδα κι όχι ένα γήπεδο για όσους αγαπάνε τον σύνδεσμο πιο πολύ από το ποδόσφαιρο, τους βρήκε όλους συνασπισμένα εναντίον του. Η προσπάθειά του να κερδίσει μόνος έναν πόλεμο στον οποίο δεν είχε συμμάχους στέφθηκε με αποτυχία. Ο Ρέμος παραχάιδεψε τους οργανωμένους του Ηρακλή, υπήρξε συχνά συνομιλητής τους, τους έδωσε δίκιο σε πολλές περιπτώσεις που είχαν εμφανώς άδικο. Μέχρι που τους είδε στο ντέρμπι με τον Αρη να μπαίνουν αναίτια στο γήπεδο για να πουλήσουν μαγκιές: νομίζω ότι, αν μπορούσε να φύγει από τον Ηρακλή, θα το έκανε τότε πληγωμένος από μια συμπεριφορά που αγγίζει την παράνοια. Ο Ζαγοράκης μπορεί να νιώθει ακόμα περισσότερο προδομένος.

Κίνημα

Ποτέ στην ιστορία του ελληνικού ποδοσφαίρου δεν υπήρξε πρόεδρος ομάδας που σεβάστηκε περισσότερο το οπαδικό κίνημα από τον Ζαγοράκη. Ο Ζαγοράκης υπήρξε ως πρόεδρος οπαδός των οργανωμένων του ΠΑΟΚ: τους έδωσε λόγο στην ΠΑΕ, τους εκθείασε σε κάθε περίπτωση, χάλασε σχέσεις με ανθρώπους για το χατίρι τους, κάλυψε ένα πλήθος από σαχλαμάρες που έκαναν επί των ημερών του, προστάτεψε σε πολλές περιπτώσεις τα θέλω τους. Ποια ήταν η κατάληξη αυτής της καλής σχέσης; Να γίνονται κάποιοι ακόμα χειρότεροι, ακόμα πιο βίαιοι, ακόμα πιο επιθετικοί κι όπως αποδεικνύουν τα γεγονότα του γηπέδου της Σουρωτής ακόμα πιο επικίνδυνοι. Είναι λίγοι θα πει κάποιος: λάθος. Δεν έχει σημασία το πόσοι είναι, σημασία έχει ότι η όποια καλή στάση της ΠΑΕ απέναντί τους δεν εκτιμάται και δεν αρκεί για να συνετιστούν. Αν ο Ζαγοράκης πήγαινε στην αστυνομία κι έδινε τα ονόματα μερικών που συγκεντρώνουν υποψίες, να είσαστε βέβαιοι ότι θα είχε τη μοίρα του Ντέμη, θα τον αποκαλούσαν δηλαδή οι υπόλοιποι «κουκουλοφόρο» κι άνθρωπο που πρόδωσε τα ιδανικά του ΠΑΟΚ και δίνει τους συντρόφους του! Ο άνθρωπος έπρεπε ή να παραιτηθεί ή να ελπίζει ότι κάποιοι θα αλλάξουν μυαλά: δύναμη για να παλέψει να τους τα αλλάξει δεν έχει. Το πρώτο είναι πιο λογικό, το δεύτερο ουτοπία. Απόφαση Υπάρχουν στιγμές που νιώθεις ότι μπορείς να τα βάλεις με όλους και να τα καταφέρεις κι άλλες που δεν αντέχεις ούτε να το σκέφτεσαι. Ο «Ζαγόρ» σίγουρα το σκέφτηκε πολύ το «αντίο» πριν το πει, όπως άλλωστε κι ο Ρέμος, που αποκλείεται να μην έχει σκεφτεί κι αυτός να φύγει. Και οι δύο, αν και ακολούθησαν άλλες μεθόδους, βρήκαν απέναντί τους το τέρας που λέγεται οπαδισμός, όπως κι ο Ντέμης κάποτε. Οποιος το εκτρέφει, ακόμα κι αν οι προθέσεις του είναι άγιες, καταλήγει κατασπαραγμένος στα νύχια του. Η μόνη λύση για όλους θα ήταν, αντί για οπαδισμό, να πουλήσουν ποδόσφαιρο. Αλλά σιγά μην τους αφήσουν οι οργανωμένοι να το κάνουν...

Στον εισαγγελέα

Eκανε πολύ καλά που πήγε ο Σοφοκλής Πιλάβιος προσωπικά στη Νιόν και πήρε τον φάκελο των ύποπτων ελληνικών παιχνιδιών της Β' Εθνικής από τον Λιμάχερ, πρόεδρο της πειθαρχικής επιτροπής. Ο πρόεδρος της ΕΠΟ έπρεπε να έχει μια απευθείας ενημέρωση για την έρευνα και τα στοιχεία και επίσης έπρεπε να κάνει διά της παρουσίας του κατανοητό στην UEFA ότι κάποια πράγματα στην ελληνική ομοσπονδία έχουν αλλάξει και πια υπάρχουν άλλες ευαισθησίες: είναι πολύ βασικό η UEFA να αρχίσει να αντιμετωπίζει την ομοσπονδία και κατ' επέκταση την Ελλάδα ως χώρα που δεν κρύβει κάτω από το χαλάκι τα όποια προβλήματα διαφθοράς. Τώρα ο Πιλάβιος πρέπει να έχει μόνο έναν σκοπό: να φτάσουν τα στοιχεία στον αρμόδιο εισαγγελέα χωρίς να μπλοκαριστούν σε γραφεία υπουργών και υφυπουργών που ανησυχούν για το πολιτικό κόστος ή την αμαύρωση της εικόνας της Ελλάδας σε διεθνές επίπεδο. Το λέω διότι ανάμεσα στις μπούρδες που άκουσα για το γιατί δεν προχώρησε η έρευνα την προηγούμενη φορά ήταν και αυτό: ότι δηλαδή δεν έπρεπε η χώρα που διοργάνωσε τους Ολυμπιακούς Αγώνες να γίνει ρεζίλι ένα χρόνο μετά τη διεξαγωγή τους! Πέρα από τη δικαστική διαλεύκανση θα πρέπει φυσικά, αν προκύψουν ενοχές, να υπάρξουν και αθλητικές ποινές: η αθλητική δικαιοσύνη δεν μπορεί να συμπεριφέρεται σαν στρουθοκάμηλος. Δόξα τω Θεώ, πειθαρχικές επιτροπές να ερευνήσουν τα επίμαχα ματς υπάρχουν αρκετές. Αυτό που λείπει είναι ένας, δυο νόμοι. Ενας θα έπρεπε να προστεθεί στο αθλητικό δίκαιο και να προστατεύει το ίδιο το άθλημα. Θα πρέπει να υπάρξει ποινή για περιπτώσεις προσβολής της ηθικής και της δημόσιας εικόνας του ίδιου του αθλήματος: η Γιουβέντους υποβιβάστηκε για αυτό ακριβώς το αδίκημα. Ενας άλλος χρειάζεται να προκύψει μέσω της Βουλής με νομοθετική ρύθμιση: θα πρέπει διά νόμου να απαγορεύεται σε παράγοντες, ποδοσφαιριστές, διαιτητές κ.ά. να παίζουν στοίχημα. Μην πει κάποιος ότι μπορεί να βάζουν άλλους να παίζουν τα χρήματά τους: ο σκοπός είναι να υπάρχει πρόβλεψη πως αν τους τσακώσουν θα βρουν σοβαρό μπελά. Σήμερα ο στοιχηματισμός δεν απαγορεύεται για τους παράγοντες. Το λέω γιατί αν στον φάκελο του Λιμάχερ υπάρχουν αποδείξεις ότι κάποιοι έπαιζαν χρήματα σε συγκεκριμένα ματς των ομάδων τους δεν υπάρχει νόμος με βάση τον οποίο μπορεί να βρουν τον μπελά τους…

Κάτω τα χέρια

Τώρα πάλι, τι είναι αυτό; Ενώ όλοι γνωρίζαμε ότι σκάουτερ του Ολυμπιακού που παρακολουθεί μικρούς είναι ο ατρόμητος Δημήτρης Μπαρμπαλιάς, πρωταγωνιστής σε πλήθος ηρωικών περιπετειών από τη Λατινική Αμερική μέχρι την Αλάσκα, αίφνης μας προέκυψε και κάποιος ακόμα! Ο κύριος Δημήτρης Χατζηιωάννου, πρώην συνεργάτης του Ντέμη Νικολαΐδη και σύμβουλος του Τάκη Κανελλόπουλου, δήλωσε ότι βρέθηκε κι αυτός στην Αίγυπτο για να παρακολουθήσει το Παγκόσμιο των Ελπίδων με εντολή του Δημήτρη Θεοδωρίδη. Πέρα από το ότι πρέπει να πω «Κάτω τα χέρια από τον Μπαρμπαλιά», αναρωτιέμαι τι τους θέλει όλους αυτούς ο Θεοδωρίδης αφού ο Ολυμπιακός δεν παίρνει ποτέ παίκτη κάτω από είκοσι; Για να έχει γνώμη για τις μεταγραφές που κάνει στο «Championship Μanager»;