Attention please

Στην αρχή το σλόγκαν ήταν «πάμε για το "4 στα 4" και στο πέμπτο παιχνίδι με την ΑΕΚ βλέπουμε τι γίνεται». Οταν ο Παναθηναϊκός νίκησε και την ΑΕΚ, το σύνθημα άλλαξε: «Πάμε για το "11 στα 11" και στο δωδέκατο με τον Ολυμπιακό τα ξαναλέμε». Βάζεις κάτω το πρόγραμμα, βγάζεις και το κομπιουτεράκι, μετράς τα εντός έδρας, λογαριάζεις τα εύκολα εκτός έδρας, φτύνεις στον κόρφο σου να μην υπάρξουν ήττες «εκτός προγράμματος» και προχωρείς αγέρωχος. Μέχρι να έρθει η πρώτη απώλεια που δεν είχες υπολογίσει και να ξαναρχίσουν οι πράξεις απ' την αρχή.

Μπορεί να τη σπάσω σε αυτούς που έχουν κάνει κεφάλι από τη γενική ευφορία των συνεχών νικών στην Ελλάδα και το «διπλό» στο Βουκουρέστι, αλλά εμένα η ομάδα αυτή δεν με πείθει με τον τρόπο που παίζει ότι μπορεί να φτάσει αλώβητη βαθμολογικά στη 12η αγωνιστική. Ακόμα κι αν τα καταφέρει, ποιος μπορεί να βάλει το χέρι του στο Ευαγγέλιο και να πει ότι ο Ολυμπιακός θα έχει απώλειες μέχρι τότε και δεν θα συνεχίσει κι αυτός νικηφόρα, έχοντας μοναδικό στραβοπάτημα στο εντός έδρας παιχνίδι με την Καβάλα;

Διότι σε αυτή την περίπτωση θα πάνε στο ντέρμπι με δύο βαθμούς διαφορά και το αποτέλεσμά του μπορεί να σημάνει (πέρα από την ισοπαλία) είτε το +5 του Παναθηναϊκού είτε το +1 του Ολυμπιακού. Και τι θα λέμε τότε; Οτι ήμασταν «πρωταθλητές φθινοπώρου»; Από την άλλη, με τον τρόπο που παίζουν όλες οι μεγάλες ομάδες της Σούπερ Λίγκας, καμία, μα καμία δεν σου δίνει τη σιγουριά ότι δεν θα σκοντάψει κάπου, ότι δεν θα ζοριστεί στην έδρα της ακόμα και με πολύ υποδεέστερο αντίπαλο ή ότι θα καθαρίσει παιχνίδι με το δέος που αποπνέει η φανέλα της και την ψαρωτική έδρα της.

Μόνο ο Ολυμπιακός το είχε αυτό μέχρι πέρυσι στην έδρα του, αλλά δείχνει να το «ψάχνει» φέτος: με την Καβάλα πέρασαν 90 λεπτά χωρίς να κάνει ουσιαστικά κλασική ευκαιρία, με τον Πανιώνιο αγωνία και λαχτάρα μέχρι τέλους, έχει κάνει όμως τρία πολύτιμα «διπλά» σε Λάρισα, Τούμπα και ΟΑΚΑ που τον κρατάνε ψηλά. Ο Παναθηναϊκός, από την άλλη, ψιλοζορίστηκε με την Ξάνθη και χοντροζορίστηκε με τον Αρη στο ΟΑΚΑ, έκανε κι αυτός τρία «διπλά» –αλλά τα δυο, σε Κρήτη και Θράκη, μικρότερης επικινδυνότητας– και συνεχίζει πρώτος. Πού αποσκοπεί αυτή η μαγευτική αναδρομή; Λένε ότι μόνο αν γνωρίζεις το παρελθόν σου μπορείς να σχεδιάσεις πιο προσεκτικά το μέλλον σου.

Και το μέλλον του Παναθηναϊκού, όχι το μεσομακροπρόθεσμο μέχρι τη 12η αγωνιστική, αλλά το άμεσο, είναι η Λάρισα τη Δευτέρα στο ΟΑΚΑ. Μια Λάρισα στριμωγμένη και πληγωμένη. Με απουσίες και προβλήματα. Που θα αμυνθεί μαζικά και θα προσπαθήσει να κλέψει, όχι τις εντυπώσεις, αλλά τον βαθμό ή τους βαθμούς. Με προπονητή πολύ καλύτερο από τα φετινά του αποτελέσματα. Οχι η ίδια Λάρισα που πέρυσι μπήκε στα πλέι οφ, αλλά μια ομάδα που προσπαθεί να της μοιάσει. Με τον Παναθηναϊκό να παίζει Κυριακή - Πέμπτη (με ταξίδι στη Ρουμανία) - Δευτέρα.

Ελαφρώς αποπροσανατολισμένος από τις κολακείες των ΜΜΕ, τα παλαμάκια των φίλων του που μιλάνε για τον «αυτοσκοπό του πρωταθλήματος» και τους κερδισμένους βαθμούς, αλλά ταυτόχρονα με μέτρια απόδοση και λίγες φάσεις. Ενας Παναθηναϊκός που στηρίζεται σχεδόν αποκλειστικά στον οίστρο, την ποιότητα και τις ατομικές εξάρσεις συγκεκριμένων παικτών του με έντονη προσωπικότητα και ανεπτυγμένο ποδοσφαιρικό εγωισμό ίσως χρειαστεί να παίξει πολύ καλύτερα και περισσότερο δημιουργικά απ' ό,τι με ΑΕΚ και Ντιναμό για να πάρει τους τρεις βαθμούς κόντρα στη Λάρισα.

Ξέρετε πόσο εύκολο είναι τα συχαρίκια να γίνουν μουρμούρες και οι πανηγυρισμοί προβληματισμός; Για περισσότερες πληροφορίες ανατρέξτε στις προηγούμενες χρονιές της ομάδας.