Οικονομική κρίση...Ντιόγο

Είμαι από τους υποστηρικτές της άποψης, ότι ο καθένας τον εαυτό του πρέπει να τον «πουλάει» πολύ ακριβά στον χώρο εργασίας του. Αρκεί να είναι επαγγελματίας και να προσπαθεί διαρκώς να βελτιώνεται. Όμως ειδικά στο ποδόσφαιρο, οι μετοχές των παικτών εξαρτώνται σε πολύ μεγάλο βαθμό από το μάρκετινγκ.

Καλώς ή κακώς η διαφήμιση μέσω των εφημερίδων, των ίδιων των διοικήσεων, τον χορηγών και των μάνατζερ δημιουργεί και καταστρέφει με την ίδια ευκολία μεγάλους ποδοσφαιριστές. Ο Ντιόγο αποκτήθηκε έναντι ενός μυθικού ποσού από τον Ολυμπιακό. Ήρθε στην Ελλάδα, την στιγμή που το 70% των φίλων του πρωταθλητή Ελλάδας, δεν τον είχε παρακολουθήσει ούτε σε ένα παιχνίδι. Αυτόματα αυτό το ποσοστό των φιλάθλων, στηρίχθηκε απόλυτα δικαιολογημένα μόνο στο ποσό που δαπανήθηκε, θεωρώντας ότι αυτός ο νεαρός επιθετικός από μια μικρή ομάδα της Βραζιλίας θα κατακτήσει κάποια στιγμή την Ευρώπη. Ερχόμενος στην Ελλάδα, ήταν λογικό να έχει δυνατά πατήματα αφού σε σχέση με τους υπόλοιπους Έλληνες παίκτες, είχε καλύτερο βαθμό ετοιμότητας. Αυτό φάνηκε στα πρώτα ματς αλλά σιγά-σιγά εύκολα μπορούσε να διακρίνει κάποιος κάποια βασικά στοιχεία.

Πρώτον τον άναρχο τρόπο παιχνιδιού του, δείγμα της έλλειψης τακτικής στην μέχρι στιγμής καριέρα του και δεύτερον την αδυναμία του στο ένας εναντίον ενός. Από το μισό της περσινής σεζόν, οι ρυθμοί του άρχισαν να πέφτουν και τα οκτώ κιλά που πήρε στις διακοπές του δείχνουν σε πολύ μεγάλο βαθμό ότι τον εαυτό του δεν έχει σκοπό να τον πουλήσει πανάκριβα. Τα δημοσιεύματα που έκαναν λόγο για ενδιαφέρον της Τσέλσι ήταν εξαρχής τραβηγμένα. Η ποδοσφαιρική μετοχή του Ντιόγο ξεκίνησε από την τιμή που του όρισε ο Ολυμπιακός αλλά σταδιακά έπεσε με συνέπεια αυτή τη στιγμή να μην βρίσκεται ούτε στο 50%. Η παρουσία του Κετσπάγια απέμεινε δικαιοσύνη για ένα μικρό διάστημα με τον Μήτρογλου να εκμεταλλεύεται τις ευκαιρίες του αλλά ο ερχομός του Ζίκο, έχω την εντύπωση ότι θα διατηρήσει τον Ντιόγο βασικό και αυτός θα χάσει τη θέση του μόνο από έναν άλλο… Βραζιλιάνο επιθετικό που θα αποκτηθεί.

Κάποιος λοιπόν στον Ολυμπιακό, οφείλει να δει τη διαφαινόμενη πτώση του σημαντικότερου περιουσιακού του στοιχείου αυτή τη στιγμή. Κάποιος πρέπει να τον αφυπνίσει και να του δώσει να καταλάβει ότι το ποδόσφαιρο δεν τελείωσε με μια μεταγραφή. Γιατί όταν μια ομάδα εκταμιεύει 9 εκ. Ευρώ είναι λογικό να στοχεύει σε μεταπώληση τουλάχιστον 10 εκ. Αν πιστεύουν στο λιμάνι ότι θα καταφέρουν να τον πουλήσουν έστω και 4 εκ. - το 70% το οποίο ανήκει στην ελληνική ομάδα - τότε μάλλον ελπίζουν στα θαύματα. Μέχρι τότε πάντως έχουν χρόνο να τον βοηθήσουν να ωριμάσει ποδοσφαιρικά και να του δώσουν μια ακόμα ευκαιρία να αποδείξει ότι άξιζε να φύγει από το Σάο Πάολο…