Ρε ΠΑΟΚ, κάνε ένα εμβόλιο να στρώσεις…

Τίποτε δεν σου χαρίζεται. Μα σκληρή θα είναι, μα μικρή… Ο,τι και να λέμε, χρειάζεται προσπάθεια. Σκληρή δουλειά. Να το νιώθεις, να το πονάς αυτό που κάνεις γιατί δεν το κερδίζεις μόνον επειδή είσαι ωραίος. Αν το ρίξεις στο σορολόπ, σε πήρε και σε σήκωσε. Το πολύ πολύ να κοροϊδέψεις για λίγο. Σύντομα θα σε πάρουν χαμπάρι και θα σε στείλουν… Γι' αυτό και εγώ τον γουστάρω τον Ζαγοράκη. Το πονάει το πράγμα. Από τη στιγμή που είπε, «εντάξει, αναλαμβάνω», δεν πιστεύω ότι πέρασε έστω και μια στιγμή χωρίς να σκέφτεται πώς θα βελτιωθεί ο ΠΑΟΚ.

Λάθη, πολλά. Αυτά σε οδηγούν σε αδιέξοδο. Καλή ώρα, συγγνώμη κακή, όπως τώρα που είναι προφανές ότι ο ΠΑΟΚ πληρώνει επιλογές που έγιναν με στόχο το ελάχιστο, δηλαδή να διατηρήσει τα κέρδη από την περσινή περίοδο. Ποιος μπορεί να δεχθεί ότι υπάρχει λόγος να υποχωρήσει; Αλλωστε, εκείνος ο περιβόητος τριετής προγραμματισμός έχει φυτευτεί στο μυαλό όλων και περίμεναν πώς και πώς την τρίτη χρονιά του Σάντος για να κάνει πρωταθλητισμό.

Και πέρυσι, που αναρριχήθηκε ψηλά, στον επίλογο, παρά τις ήττες των πλέι οφ, ο κόσμος ικανοποιήθηκε, χειροκρότησε και είπε «του χρόνου πάμε για πρωτάθλημα». Κι όχι μόνο γιατί του το είπαν… Γιατί το ένιωθε με τη χαρά που πήρε όσο η ομάδα βρισκόταν ψηλά. Το φώναξαν οι περισσότεροι.

Ορισμένοι το εννοούσαν πραγματικά. Οι μεταγραφές δεν είχαν ξεκινήσει, είχαν την ελπίδα ότι η ενίσχυση θα ήταν επιπέδου πρωταθλητή και αισιοδοξούσαν. Οταν αντιλήφθηκαν ότι υπάρχουν πολύ στενότερα οικονομικά δεδομένα για μεγάλες μεταγραφές, το μάζεψαν.

Που να φανταστούν, όμως, ότι θα φτάσει η έκτη αγωνιστική, θα είσαι δέκατος και ο αγώνας με τον Ηρακλή, στην Τούμπα, θα μοιάζει σχεδόν με τελικό; Ακόμη και τα «Αγγελόσκυλα» θα σε βαρούσαν με το τακούνι από τα σκαρπίνια μπας και συνέλθεις.

Και να πει κανείς ότι χάθηκε οριστικά κάθε ελπίδα να επανέλθει σε τροχιά πρωταγωνιστή. Εχει πολύ δρόμο ακόμη. Σχεδόν στην πρεμιέρα βρισκόμαστε. Το ανησυχητικό είναι ότι δεν βελτιώνεται η εικόνα του. Εγώ, πάντως, για να μην σας κουράζω παραπάνω με τις αερολογίες μου, λέω ότι αυτό το περιβόητο «σφιχτό» ρόστερ έχει στοιχίσει στην ομάδα. Πού πας, ρε Καραμήτρο, με 24 ποδοσφαιριστές; Πώς θα καλύψεις τους τραυματισμούς; Με ευχέλαια;

Κι ας πούμε ότι δεν προκύπτει πρόβλημα ορθοπεδικής φύσεως, αλλά μια γρίπη. Τι κάνεις; Είναι τόσο λίγοι, που ένας φταρνίζεται και δύο την «αρπάζουν». Μια λύση είναι τα εμβόλια. Τα κάνεις κάθε χρόνο και έχεις ήσυχο το κεφάλι σου. Αν υπήρχαν 3-4 ποδοσφαιριστές παραπάνω, δεν θα γκρίνιαζε κανείς που λείπουν τα τρία φορ και βάζεις κορυφή τον Βιεϊρίνια.

Ή μένεις από στόπερ, κάνεις τον σταυρό σου και βάζεις τον Σαβίνι. Το σημαντικό, είναι ότι με πλήρες ρόστερ δεν θα είχες πρόβλημα να τιμωρήσεις όποιον σηκώνει παντιέρα. Οπως έγινε πέρυσι με τον Μπακαγιόκο. Δεν σκέφτεσαι ότι δεν έχεις να βάλεις άλλον στη θέση του.

Με «σφιχτό» και υποτίθεται «ευέλικτο» ρόστερ κάνεις υποχωρήσεις. Ο άτακτος είναι και πονηρός. Ξέρει ότι παίζει μόνος του, χωρίς συναγωνισμό και το εκμεταλλεύεται. Του ρίχνεις δέκα χιλιάρικα πρόστιμο και δεν συμμορφώνεται!

Τις τσαπατσουλιές τους, τις έκαναν και πέρυσι αλλά ο ΠΑΟΚ τους κράτησε χωρίς εγγύηση ότι θα τις κόψουν. Εφόσον τους κρατάς, λοιπόν, τουλάχιστον πάρε να έχεις κάποιον από πίσω. Κι αν δεν πάρεις, για να μη δημιουργήσεις μεγάλο ρόστερ, κάν' τους ένα εμβόλιο για την... τσαπατσουλίτιδα.