Τα γκρέμισε πριν καν… χτίσει!

Μέσα σε οκτώ μέρες, παίζοντας τρία ματς πρωταθλήματος, πήρε έναν βαθμό -από τους εννέα που διεκδίκησε συνολικά- και έπεσε στην έβδομη θέση του βαθμολογικού πίνακα, σκοράροντας δύο γκολ με έναν παίκτη που αυτή τη στιγμή παίζει με την εθνική ομάδα της χώρας του στο παγκόσμιο κύπελλο κάτω των 20. Μία εισαγωγική πρόταση γεμάτη αριθμούς που αποδεικνύουν ότι η ομάδα δεν βρίσκεται στον σωστό δρόμο.

Δρόμο που πραγματικά δεν πήρε ποτέ μέχρι τώρα καθώς και οι δύο νίκες στις ισάριθμες πρώτες αγωνιστικές του πρωταθλήματος δεν είχαν έρθει με εμφανίσεις που έδιναν αισιοδοξία για το μέλλον. Η πραγματικότητα αυτή την στιγμή είναι σκληρή κι έχει ονόματα κι επώνυμα. Εκτός από τον πολυμετοχικό Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό του Κόκκαλη, η ομάδα της ΑΕΚ είναι πίσω από τον Αστέρα Τρίπολης των Μπάκου-Καϋμενάκη, τον Άρη προέδρου της λέσχης φίλων της ομάδας, Αθανασιάδη, την Καβάλα της οικογένειας Ψωμιάδη και τον Εργοτέλη του Παπουτσάκη. Πέντε ομάδες, πέντε διαφορετικά μοντέλα διοίκησης κι όλα πιο πετυχημένα από το «κιτρινόμαυρο» μοντέλο.

Θεωρώ ότι από εκεί πρέπει να αρχίσει η κουβέντα για τις ευθύνες κι εκεί πρέπει να καταλήξει. Δεν λέω ότι δεν φταίνε ο προπονητής και οι ποδοσφαιριστές, αλλά οι διοικούντες έχουν το μαχαίρι και το καρπούζι. Θεωρώ ανώφελο αυτή τη στιγμή να γίνεται οποιαδήποτε κουβέντα για την τεχνική ηγεσία ή για τους παίκτες. Πρέπει να στηριχθούν από την διοίκηση. Με έργα, όχι με λόγια. Η διπλή ιδιότητα του προέδρου της ομάδας, η συνεχής κουβέντα για το ιδιοκτησιακό καθεστώς, οι επενδυτές-«φαντομάδες» και πολλές άλλες κουβέντες που γίνονται εδώ και καιρό, εκτρέποντας την «κιτρινόμαυρη» επικαιρότητα από το αγωνιστικό κομμάτι, έχουν κάνει κακό και η ΑΕΚ το… πλήρωσε.

Κι αν συνεχιστούν όλα αυτά θα συνεχίσει να το πληρώνει. Γι’ αυτό μιλάω για γκρέμισμα πριν καν χτιστεί κάτι. Είναι η ώρα των μετόχων και κυρίως του Νίκου Νοτιά, αν θέλουν να στηρίξουν την επένδυσή τους. Ο κόσμος ξεπέρασε τα όρια της νευρικής κρίσης και γι’ αυτό χθες ξέσπασε. Μία σκηνή έξω από τα αποδυτήρια της ομάδας, την ώρα που αποχωρούσαν οι ποδοσφαιριστές, είναι χαρακτηριστική. Μία κοπέλα, μη αντέχοντας την εικόνα της ομάδας, αποδοκίμασε τον Σκόκο φορώντας την φανέλα του. Εκεί έφτασε και δεν μπορεί να την κατηγορήσει κάποιος. Έπρεπε να εκτονώσει την πίκρα, την οργή και την απογοήτευσή της. Και ήταν σα να το έκανε κατά του ίδιου της του εαυτού!

Γιατί –έτσι κι αλλιώς- είναι σα να τα βάζεις με τον εαυτό σου βάζοντας τον τις προηγούμενες μέρες στην διαδικασία να δει τους αγώνες της ομάδας. Ωστόσο –παρά το γεγονός ότι ο συνεκτικός ιστός της ΑΕΚ είναι υπό διάλυση- πρέπει να γίνει μεγάλη προσπάθεια για να κολλήσουν τα σπασμένα κομμάτια. Κι αυτή η προσπάθεια πρέπει να αρχίσει από την διοίκηση. Από εκεί αρχίζεις να δημιουργείς την στόφα της μεγάλης ομάδας, την οποία ο «δικέφαλος» δεν έχει, σύμφωνα με το match program του χθεσινού ντέρμπι!

Υ.Γ. Και για να μην ξεχνιόμαστε φυσικά και να καταλάβουμε που βρισκόμαστε είδαμε κι ένα φάουλ να μετατρέπεται σε γκολ. Ήταν στραβό το κλήμα, δηλαδή, το έφαγε κι ο γάιδαρος…

Επικοινωνία με τον συντάκτη: yanniskifon@hotmail.com