Τα δεινά που ταλαιπωρούν την ΑΕΚ δεν είναι μόνο τα παρακάτω, που όπως θα καταλάβετε δεν είναι μόνο αγωνιστικά. Αποτελούν όμως απόρροια ορισμένων λαθών, έχουν να κάνουν και με εσφαλμένους χειρισμούς διοικητικά, με παθήματα που δεν γίνανε μαθήματα και ασφαλώς με ευθύνες μεγάλες και για τον Σερβοέλληνα τεχνικό. Πάμε σιγά - σιγά να τα δούμε.
Δύο φορές το ίδιο έγκλημα σε έναν χρόνο
Το περσινό πάθημα δεν έγινε μάθημα. Η ΑΕΚ το καλοκαίρι του 2008 με τον Δώνη είχε κόσμο που έφευγε και κόσμο που ερχότανε με αποτέλεσμα ο κορμός να μην βρεθεί ποτέ μαζί στην προετοιμασία και η ομάδα όπως ήταν φυσιολογικό ν’ αργήσει να πάρει μπροστά με πρόβλημα και στη φυσική κατάσταση. Το καλοκαίρι καθ’ όλη τη διάρκεια της προετοιμασίας, αυτό που έλεγαν και δικαίως μέχρι τότε οι παίκτες ήταν ότι η ΑΕΚ θα είχε συνοχή σε σύγκριση με πέρσι και πως υπήρχαν πολλά ίδια πρόσωπα. Που να φαντάζονταν ότι ενάμισι μήνα μετά από τη στιγμή που δήλωναν αυτά, η ΑΕΚ θα είχε ένα ρόστερ τελείως διαφορετικό και με τον μοναδικό ηγέτη προσωπικότητα που είχε μέχρι τα μέσα Αυγούστου να βρίσκεται πλέον στη Λίβερπουλ. Σημειωτέον ότι όλα τα σημαντικά (στη θεωρία) αποκτήματα του φετινού καλοκαιριού άρχισαν να σκάνε μύτη από τις παραμονές του πρώτου ματς με τη Βασλούι και μετά με μόνη εξαίρεση τον Λεονάρντο που είχε αφιχθεί την πρώτη εβδομάδα του Αυγούστου. Άρα το πρόβλημα που προέκυπτε στις αρχές της σεζόν 2008-09, προκύπτει και στις αρχές της φετινής περιόδου. Για να μην λέμε λόγια του αέρα, ας πάρουμε τα τέσσερα πρόσφατα παιχνίδια να δούμε ποιοί έπαιξαν και δεν ήταν στην καλοκαιρινή προετοιμασία.
-Με την Έβερτον: Αραούχο, Άρτσε, Γιάχιτς, Λεονάρντο (τουλάχιστον αυτός πρόλαβε αρκετά από την δεύτερη φάση της προετοιμασίας στην Αθήνα)
-Με τον ΠΑΣ Γιάννενα: Χέρσι, Γιάχιτς, Γκερέιρο, Νέμεθ, Άρτσε, Αραούχο. Σούμα έξι που δεν ήταν στο Ζέεφελντ. Στη βασική ενδεκάδα ο Παυλής που ουδέποτε ήταν μέχρι εκείνο το ματς βασικός.
-Με τον Ολυμπιακό: Αραούχο, Γιάχιτς, Γκερέιρο, Νέμεθ.
-Με τον Παναθηναϊκό: Αραούχο, Γιάχιτς, Γκερέιρο.
Την ίδια ώρα απ’ αυτούς που έκαναν προετοιμασία και είχαν έρθει νωρίς, ο Καράμπελας είναι τραυματίας, ο Λούκατς στα αζήτητα, ο Ιορντάκε (προσωπική επιλογή του προπονητή μπαίνει κάτι τρίλεπτα και πεντάλεπτα αλλαγή), ενώ ο Μάκος είναι ο πλέον ντεφορμέ. Θυμίζω και παραπέμπω και στη σχετική κριτική μου στο πέρας της προετοιμασίας. Βάλτε επίσης ότι παίκτες σαν τον Γιάχιτς, τον Άρτσε και τον Γκερέιρο (όταν παίζει δεκάρι στο ρόμβο ή εσωτερικό χαφ) που παίζουν στον άξονα, με λίγα λόγια αποτελούν την ραχοκοκαλιά της ομάδας, κλήθηκαν να δώσουν κομβικά παιχνίδια ως πρώτα τους ουσιαστικά στην ΑΕΚ στην χειρότερη εβδομάδα από άποψη προγράμματος. Από εκεί και πέρα τα συμπεράσματα είναι δικά σας και δεκτό οποιοδήποτε σχόλιο.
Θέμα αμυντικών χαφ
Οποιοδήποτε σχήμα και αν έχει δοκιμαστεί στη σύνθεση των αμυντικών χαφ είναι πολύ λάιτ. Είναι μια επισήμανση που έχω προσωπικά κάνει πολλάκις μιας και ήταν φανερό πως δύσκολα θα μπορούσαν να τηρηθούν ισορροπίες με τόσο αδύναμο κέντρο μεσοαμυντικά. Θα θυμάστε πως και σε δοκιμές σαν αυτή που είχε γίνει στη Νέα Σμύρνη στο φιλικό με τον Πανιώνιο με τον Μαντούκα να παίζει σαν αριστερό εσωτερικό χαφ για παράδειγμα οι «κυανέρυθροι» στο πρώτο ημίωρο μπορούσαν να έχουν βάλει 2 και 3 γκολ. Από τότε φώναζε το πράγμα που πάει. Μια ακόμα παρατήρηση. Ο Γιαχάγια παρότι σε ένα τέτοιο ματς μπήκε για πρώτη φορά ενδεκάδα σε ντέρμπι, αν και δικαιούταν ευκαιρία πολύ νωρίτερα κολύμπησε απέναντι στη μία από τις δύο ή την καλύτερη τριάδα κέντρου στην Ελλάδα. Κι αν έχασε τη μπάλα, την απώλεσε με πεντακάθαρο φάουλ στη φάση του γκολ. Από άλλους που περιμέναμε περισσότερα πρόσφερε πάντως καλύτερα στο χθεσινό ματς. Δεν μπορώ να φανταστώ για παράδειγμα τον Γρηγόρη Μάκο με τέτοιο ντεφορμάρισμα, μόνο του απέναντι στην τριάδα χαφ, τον Κατσουράνη, Ζιλμπέρτο, Σιμάο.
Θέμα Μπλάνκο
Για το θέμα του Ίσμαελ Μπλάνκο και του τάιμινγκ της συζήτησης για το θέμα του συμβολαίου, ευτυχώς τα έγραψα παραμονές του ματς με τον Ολυμπιακό (Τρίτη συγκεκριμένα) για να μην μιλάει κανείς για υστερόβουλη παρατήρηση και άλλες τέτοιες σαχλαμαρίτσες. Ο ερασιτεχνισμός στο χειρισμό της περίπτωσης του από την διοίκηση, ήταν ένας βασικός συντελεστής στο ότι και στα δύο ντέρμπι ο Αργεντινός φορ κινήθηκε σε ρηχά νερά, φανερά επηρεασμένος. Για όσους θέλουν να ανατρέξουν στο πότε γράφτηκε το κομμάτι, υπάρχει στη σχετική καταχώρηση, των αρθογραφιών της περασμένης Τρίτης με τίτλο: «Πριν μιλήσει για σημαία ας σκεφτόταν δυο φορές ο Θανόπουλος».
Θέμα Σκόκο
Όταν εκείνη την Κυριακή προς Δευτέρα βράδυ έκανα την κουβέντα για ενδεχόμενη παραχώρηση του Σκόκο έναντι αδράς αμοιβής είχα υπόψη μου όσα ήξερα σχετικά με τη στάση του παίκτη και στην προετοιμασία και γενικά ότι είναι ένας παίκτης με εξαιρετικά στοιχεία μεν, αλλά που από την άλλη μπορεί να χάνεται για μεγάλες περιόδους ή και σειρά αγώνων από το προσκήνιο, δε. Πάνω του στήριζαν πολλά οι άνθρωποι της ΑΕΚ, αλλά σε παίκτη που παίζει ένα ματς και πέντε δεν παίζει μπορείς να στηριχθείς. Μετά το ματς με την Ανκαραγκουτσού το καλοκαίρι, στο 2-2, όπου είχε παίξει 4-3-3 ο Μπάγεβιτς, με αυτόν, τον Τζεμπούρ και τον Μπλάνκο μπροστά η ΑΕΚ είχα επισημάνει την άλλη μέρα, φωτογραφίζοντας κιόλας (δική του φωτό υπήρχε στο σχετικό κομμάτι) πως ο Μπάγεβιτς δεν τα είχε μόνο με τον Γαλλοαλγερινό. «Καμπανάκι για τους σταρ και όχι μόνο...» ο τίτλος του κομματιού στις 25 Ιουλίου με χαρακτηριστικό απόσπασμα του ρεπορτάζ να αναφέρεται στις παρατηρήσεις που έκαναν οι συμπαίκτες του στον Σκόκο. Μικροκρούσματα απειθαρχίας στο παιχνίδι και όχι και πολύ κέφι για μαρκάρισμα είχαν διαφανεί λοιπόν στην προετοιμασία. Χθες ήρθε και το γράψιμο στον προπονητή μπροστά στο κοινό με την εντολή να εκτελέσει το φάουλ ο Λεονάρντο, αλλά ο Αργεντινός έκανε του κεφαλιού του. Για να μην ξεχνιόμαστε κιόλας λοιπόν, όσα μου καταμαρτύρησαν οι φίλοι της ΑΕΚ τη βραδιά εκείνη που μιλούσα με τον Διονύση, απλά τους τα επιστρέφει η ίδια η εξέλιξη των πραγμάτων κατά πρόσωπο για τον Σκόκο. Αυτά τόλμησα να τα πω μόνο τρεις νύχτες μετά τις γκολάρες με τη Βασλούι. Ο Σκόκο όμως έχει μείνει ακόμα εκεί...
Θέμα κέντρο άμυνας-αεροπορία
Το κέντρο της άμυνας έχει προφανές πρόβλημα από τη μέρα που έφυγε ο Κυργιάκος. Ποτέ δεν χρεώνω βέβαια την αμυντική λειτουργία μόνο στα δύο στόπερ ή στους τέσσερις που παίζουν πίσω αποκλειστικά, γιατί η αμυντική λειτουργία είναι συνάρτηση όλης της ομάδας. Όμως είναι αλήθεια πως όταν στην παραμικρή φάση σημειώνονται γκολ και μάλιστα με αντιπάλους πολύ λιγότερους στην περιοχή αρχίζει ο προβληματισμός. Το πρόβλημα στα στημένα είναι προφανές από τη μέρα που έφυγε ο Κυργιάκος μιας και λείπει πλέον το μπόι, με εξαίρεση τον Μαϊστόροβιτς από το κέντρο της άμυνας. Πολύ βοηθάει παρότι δεν φημίζεται για ύψος του, αν και είναι ψηλός για ποδοσφαιριστής ο Μαντούκα, στα στημένα. Κατά τα άλλα οι «κόφτες» που έχει η ΑΕΚ υστερούν και σε αυτό το σημείο. Η «Ένωση’ είχε και τύχη στη Ρουμανία που το σκορ δεν πήρε μεγαλύτερη έκταση γιατί όλα τα στημένα τα πήραν οι Ρουμάνοι. Με τον Ατρόμητο ο Σάχα έκανε ένα κάρο εξόδους και δεν φάνηκε πολύ το πρόβλημα, που επανεμφανίστηκε όμως στο ματς με Έβερτον και με Ολυμπιακό και λίγο με ΠΑΣ Γιάννενα σε κάποιες πλαγιοκοπήσεις. Παίκτη της ΑΕΚ να βγαίνει πρώτος στη μπάλα δύσκολα θα δεις, όπως και παίκτη να μαρκάρει εγκαίρως σε μακρινό σουτ.
Που πας χωρίς γκολ στο α’ μέρος
Απίστευτο κι όμως αληθινό. Μετά από οκτώ ματς μαζί με την Ευρώπη, ομάδα που θέλει να κάνει Πρωταθλητισμό έχει σκοράρει μόλις μια φορά στο πρώτο ημίχρονο. Μόλις την περασμένη εβδομάδα στο FOOTBALL Analysis της Sportday είχα προχωρήσει στη συγκεκριμένη επισήμανση. Πέρασαν ακόμα δύο παιχνίδια και η ΑΕΚ πλην του ματς με τον Ηρακλή δεν έχει σκοράρει στο πρώτο μέρος. Με τον Ολυμπιακό είχε τις ευκαιρίες να το κάνει, δεν το έπραξε, με τον Παναθηναϊκό μετά το πρώτο τέταρτο η πίεση της καταλάγιασε. Όταν είσαι ομάδα που θες να έχεις πρωτοβουλία και να επιβάλλεις ρυθμό με μόλις ένα γκολ στα έξι παιχνίδια που σκόραρες, στο α’ μέρος και συνολικά με 1 γκολ σε πρώτο ημίχρονο σε οκτώ παιχνίδια δεν πας πουθενά.
Θέμα Ελλήνων
«ΑΕΚ, ΑΕΚ, παίξε μπάλα ΑΕΚ», φώναζαν οι φίλαθλοι της «Ένωσης» κάποια στιγμή στο δεύτερο μέρος, αλλά ποιός περίμεναν να καταλάβει αυτό που έλεγαν. Για να μην είμαι άδικος δεν θυμάμαι αν είχε μπει ή όχι ο Παυλής μέσα στο παιχνίδι αλλά κι αυτός να ήταν, άντε να υπήρχαν δύο εκείνη τη στιγμή. Στην «Ένωση» όλο και λιγότεροι Έλληνες έχουν ενεργό συμμετοχή και αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα πρέπει να λυθεί. Πλέον η ομάδα στερείται από παίκτες προσωπικότητες που να είναι ντόπιοι και η φυγή του Κυργιάκου έκανε ακόμα χειρότερα τα πράγματα. Με τον ΠΑΣ έπαιζε ένας Έλληνας, με τον Ολυμπιακό δύο, με τον Παναθηναϊκό ένας. Την ίδια ώρα στο χθεσινό ματς για παράδειγμα, ο Παναθηναϊκός είχε πέντε Έλληνες, εκ των οποίων οι τρεις όμως μεγάλες προσωπικότητες και μπαρουτοκαπνισμένοι. Είναι μια κάποια μεγάλη διαφορά δε νομίζετε;
ΥΓ: Πάντως η δημοσιοποίηση για πριμ σε περίπτωση νίκης με τον Παναθηναϊκό δεν ήταν και ότι καλύτερο. Γιατί μοιραία γίνονται και συγκρίσεις και ξέρετε τι βγάζουν; 50.000 ευρώ θα μοιράζονταν οι «κιτρινόμαυροι» αν νικούσαν τον Παναθηναϊκό και 30.000 ευρώ οι παίκτες του Εθνικού στη Β’ Εθνική αν έκαναν «διπλό» στην Καρδίτσα με την Αναγέννηση. Λίγο ακόμα και θα φτάσετε τα επίπεδα της Β’ Εθνικής εκεί στη διοίκηση της ΑΕΚ. Το σίγουρο είναι ότι με χαρτζιλίκια, ομάδα δεν έκανε κανείς.