Αριστερά είναι η καρδιά

Το ερώτημα είναι ρητορικό, όσο τουλάχιστον ρητορικό είναι και το ερώτημα «είναι ο Σεντρίκ Καντέ αριστερό μπακ;». Δεν είναι αριστερό μπακ, όπως δεν είναι ακραίο μπακ κάθε σέντερ μπακ του κόσμου τούτου που έχει την τύχη (ή την ατυχία) να δουλεύει με ευχέρεια το αριστερό του πόδι. Επειδή το έκανε –με αρκετά μεγάλη επιτυχία τολμώ να πω– ο «αείμνηστος» Γιακούμπ Βαβρζίνιακ πέρυσι, δεν σημαίνει ότι θα το κάνει κι ο Καντέ φέτος. Επειδή το έχει κάνει ο Χάιντσε σε Μάντσεστερ και Ρεάλ, δεν σημαίνει ότι μπορεί ο «πάσα εις». Αυτό κατ' ανάγκην δεν σημαίνει ότι ο Καντέ είναι κακός παίκτης γενικώς. Δεν ξέρω τι είναι, διότι δεν τον έχω δει να παίζει τόσο ώστε να βγάλω συμπεράσματα.

Δεν μπορώ να τον κρίνω από ένα φιλικό που πήγε άσχημα ως στόπερ, από ένα άλλο που πήγε μέτρια ως αμυντικό χαφ κι από άλλο ένα που πήγε μέτρια ως αριστερό μπακ. Αυτό είναι και το πρόβλημα: τον έχουμε δει από λίγο σε κάθε θέση και όχι πολύ στην κανονική του θέση, αυτή δηλαδή για την οποία αποκτήθηκε και μάλιστα πρώτος πρώτος φέτος, πριν από Λέτο, Σισέ, Κατσουράνη και σία. Δεν μπορώ να φανταστώ ότι ένας βασικός παίκτης μιας μεσαίας ομάδας του Σαμπιονά είναι παντελώς άχρηστος, ούτε όμως η πολυετής παρουσία του στη Γαλλία του εξασφαλίζει το αλάθητο, το απυρόβλητο ή τη βεβαιότητα ότι θα παίξει καλή μπάλα στον Παναθηναϊκό.

Επειδή, όμως, από τρία φιλικά τον έχουμε ήδη ψιλοκάψει, υπάρχει ο κίνδυνος να τον αποτελειώσουμε και να τον πετάξουμε στα σκουπίδια αν αποτύχει στο ντέρμπι με την ΑΕΚ ως αριστερός μπακ. Να σταθεί, δηλαδή, λιγότερο τυχερός από τον Μπιέρσμιρ, ο οποίος λίγο πριν καεί ως δεξιός μπακ (κάνοντας ωστόσο μέτρια και όχι κακά παιχνίδια) δοκιμάστηκε στη φυσική του θέση, τα πήγε καλά και «κλείδωσε» τη μία θέση του σέντερ μπακ. Ο Καντέ δεν έχει αυτή την πολυτέλεια του χρόνου και των ευκαιριών: ο Σπυρόπουλος με τον Δάρλα θα επιστρέψουν αριστερά, ο Σαριέγκι είναι πάντα εδώ, ο Βύντρα περιμένει την ευκαιρία του και ο Γίρανεκ ή ο όποιος Γίρανεκ περιμένει το sms με το σωστό ποσό για να αρχίσει να πακετάρει για τον Γενάρη.

Οπότε το επόμενο παιχνίδι του Καντέ, είτε είναι την Κυριακή είτε όποια άλλη μέρα, είναι μάλλον το πιο κρίσιμο για την καριέρα του στην Ελλάδα: ένα κακό επίσημο παιχνίδι μπορεί να την τερματίσει πριν καλά καλά αρχίσει. «Και τι άλλο να κάνει ο Τεν Κάτε με τους Σπυρόπουλο, Δάρλα, Μαρίνο τραυματίες και τον Γιούρκα ανέτοιμο;». Αυτό δεν είναι κάτι που πρέπει να απαντήσω εγώ, αλλά ο κόουτς. Αν η αργοπορία του Γκάμπριελ είναι ο λόγος ή η αφορμή για να μην του δώσει φανέλα βασικού, αυτό το ξέρει εκείνος (ελπίζω μόνο να μην άλλαξε την ώρα προπόνησης στο σχετικό πινακάκι ο ίδιος ο Καντέ...).

Αν δεν του έχουν πει του προπονητή ότι στην αναβροχιά ο Κατσουράνης έχει παίξει και δεξί μπακ, ειδικά τώρα, που προορίζει και τον Σιμάο για βασικό, ας του το πει κάποιος. Αν δεν θυμάται πόσο αποτυχημένο ήταν το πείραμα πέρυσι με τον βαρύ κι ασήκωτο Σαριέγκι στη θέση του αριστερού μπακ, του το θυμίζω εγώ. Αν πάλι ο Τεν Κάτε, που δουλεύει την ομάδα σχεδόν ενάμιση χρόνο τώρα, θεωρεί ότι αυτή είναι η καλύτερη και πιο ενδεδειγμένη λύση την παρούσα στιγμή, τότε εγώ πάω πάσο κι εκείνος αναλαμβάνει την ευθύνη.

Διότι με τον Καντέ και τον –όχι και πιο φανατικό υπέρμαχο της άμυνας– Λέτο αριστερά να έχουν να αντιμετωπίσουν τον Σκόκο, τον Μπλάνκο, τον Αραούχο, μπορεί και τον Λεονάρντο ή και τον Γκερέιρο (παρ' όλο που είναι αριστεροπόδαρος θα πάει λογικά αρκετά από κει που θα διαγνώσει αδυναμία τόσο ο ίδιος όσο και ο Ντούσαν), τα πράγματα μπορεί να είναι εφιαλτικά. Κι όχι μόνο για τον Καντέ, αλλά για την ομάδα συνολικότερα. Δεν θα υπάρχει τίποτα χειρότερο για τον Παναθηναϊκό αν την Κυριακή το βράδυ, μετά τις τυμπανοκρουσίες και τους πανηγυρισμούς για το καλό ξεκίνημα, να είναι στο -1 από τον Ολυμπιακό.