Ο Ολυμπιακός όταν αποφάσισε να παίξει ποδόσφαιρο πρωτοβουλίας –όπως έλεγα χθες– και να ανεβάσει τις γραμμές του, κατάφερε να κυριαρχήσει και να φτάσει στο πολυπόθητο γκολ που τον βάζει μπροστά στον όμιλο –μαζί με την Αρσεναλ. Η ΑΖ δεν ήταν η περσινή ομάδα, την οποία συνήθως τη βλάπαμε να είναι καταιγιστική. Επαιξε στρωτό ποδόσφαιρο, αλλά δεν έκανε κάτι ιδιαίτερο.
Οι «ερυθρόλευκοι», αφήνοντάς τη να έχει την εδαφική υπεροχή στο πρώτο μέρος, θα μπορούσαν να εκτεθούν ανά πάσα στιγμή. Οταν οι γραμμές ανέβηκαν ψηλά, οι «ερυθρόλευκοι» κατάφεραν να φτάσουν σε μία νίκη που θα τους φανεί ουσιαστική βαθμολογικά, αλλά θα τους ωθήσει και ψυχολογικά.
Πολλά εύσημα αξίζουν στην άμυνα του Ολυμπιακού, η οποία κράτησε και πάλι το μηδέν πίσω και ακόμα δεν έχει δεχτεί γκολ σε επίσημο παιχνίδι. Ο Μέλμπεργκ έκανε ένα εξαιρετικό ματς, κάνοντας απόσβεση χθες μέρους των χρημάτων που δαπάνησε ο Ολυμπιακός για να τον πάρει, αλλά και των χρημάτων που του δίνει.
Ο Τοροσίδης, παίζοντας στα χαφ, έκανε ένα μεγάλο ματς και θεωρώ πως χρωστούσε και ένα γκολ και ένα μεγάλο παιχνίδι. Ελπίζω αυτή η νίκη και το γκολ να του βάλουν φτερά στα πόδια, γιατί είναι ένας ποδοσφαιριστής πολυσύνθετος. Ο Ολυμπιακός πήρε το ζητούμενο, που ήταν η νίκη, αλλά είναι φανερό ότι έχει πολλές ελλείψεις που θα πρέπει να καλυφθούν.