Ο Ολυμπιακός προετοιμάζεται στο Ζέεφελντ με νέες ιδέες και φιλοσοφία, για μια χρονιά που πρέπει να είναι ακόμη καλύτερη από την περσινή. Ο κόσμος θέλει κάτι παραπάνω από το νταμπλ και αυτό το «κάτι» είναι η Ευρώπη. Με την εγγύηση των παλιών και την προσθήκη των νέων, οι υποσχέσεις είναι πολλές. Το ρόστερ όμως δεν έχει ολοκληρωθεί ακόμη. Περιμένουμε μια ή και δύο ακόμη κινήσεις από τη διοίκηση των Πειραιωτών. Κι αν οι παίκτες που έχει στη διάθεσή του ο Τροντ Σόλιντ είναι πολλοί, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχουν περιθώρια για περαιτέρω ενίσχυση.
Ο Ολυμπιακός αυτή τη στιγμή μοιάζει πλήρης σε όλες τις γραμμές του, αλλά ακόμη δεν έχει τελειώσει τίποτα. Η μεταγραφή (μπορεί να είναι και δύο) που απομένει δεν είναι μόνο θέμα εντυπώσεων. Ολοι περιμένουν τον Ιβερσεν ή τον Μπενζά, για να κάνει ντουέτο με τον Κωνσταντίνου. Δεν είναι όμως μόνο αυτό. Ο Κόκκαλης έχει συνηθίσει τον κόσμο κάθε χρόνο σε μια μεταγραφή-«βόμβα». Αυτή τη στιγμή δείχνει πως κάτι ετοιμάζει. Κάτι περιμένει. Είναι και δική του ικανοποίηση αυτό το «μπαμ», που κάθε καλοκαίρι προσφέρει η διοίκηση των πρωταθλητών στους φιλάθλους.
Από το 1999 με τους Ζιοβάνι και Ζάχοβιτς, ο Ολυμπιακός είχε την ευτυχία να βλέπει κάθε Ιούλιο έναν σούπερ σταρ να ντύνεται στα κόκκινα. Καρεμπέ, Ζε Ελίας, ο αρχηγός της Μπόκα Τζούνιορς Χόρχε Μπερμούδες (άσχετα αν δεν έπιασε) και πέρυσι ο μέγας Ριβάλντο, έδωσαν ουσία, εμπειρία και πρεστίζ στους «ερυθρόλευκους». Εναν τέτοιο παίκτη αναμένουν με αγωνία στο λιμάνι και αυτό το καλοκαίρι. Οι δυσκολίες δεν είναι λίγες.
Η αγορά δεν δίνει τις ευκαιρίες άλλων ετών. Ομως, ο πρόεδρος του Ολυμπιακού έχει πάντα έναν άσο κρυμμένο στο μανίκι του. Σε μια παρτίδα σαν αυτή των μεταγραφών δεν μπορείς ποτέ να είσαι σίγουρος. Βέβαια, ο κόσμος έχει συνηθίσει και περιμένει. Το ζητούμενο είναι μια μεταγραφή παγκόσμιου βεληνεκούς. Το μόνο που έχουμε να κάνουμε είναι να περιμένουμε. Κάτι υπάρχει στο σεντούκι...