O Ζίκο ή Αρτούρ Αντούνες Κοΐμπρα, όπως είναι το πλήρες όνομά του, έχει γεννηθεί στις 3 Μαρτίου του 1953 και έκανε σπουδαία καριέρα ως ποδοσφαιριστής. Είχε 72 συμμετοχές και 52 γκολ με την Εθνική Βραζιλίας-τέταρτος σκόρερ όλων των εποχών στη «σελεσάο»-αγωνιζόμενος σε τρία Μουντιάλ, ενώ το 1983 αναδείχθηκε κορυφαίος ποδοσφαιριστής του κόσμου.
Η ποδοσφαιρική καριέρα του Ζίκο
Το 1971 ο Ζίκο ξεκίνησε την καριέρα του στη Φλαμένγκο, στην οποία είχε 212 συμμετοχές και είχε πετύχει 123 γκολ. Έπειτα από 12 χρόνια στη «Φλα», ο Βραζιλιάνος έκανε το… άλμα για την Ευρώπη και πήγε στην Ιταλία, όπου έπαιξε από το 1983 και για δύο χρόνια στην Ουντινέζε (είχε 39 εμφανίσεις και 22 γκολ). Το 1985 ο 32χρονος, τότε, Ζίκο πήρε την απόφαση να επιστρέψει στην πατρίδα του και την αγαπημένη του Φλαμένγκο.
Σε ηλικία 36 ετών (το 1989) έγινε υπουργός Αθλητισμού στη Βραζιλία, αλλά το 1991 δέχθηκε πρόταση από την Sumitomo Metals να τη βοηθήσει να παραμείνει στην πρώτη κατηγορία του ιαπωνικού πρωταθλήματος. Στη Sumitomo έπαιξε για ένα χρόνο και το επόμενο (1992) μεταγράφηκε στους Kashima Antlers και κρέμασε τα παπούτσια του το 1994.
Η ποδοσφαιρική του καριέρα με τη γλώσσα της στατιστικής:
Ομάδα Αγώνες Γκολ (Μ.Ο. Γκολ)
Φλαμένγκο 731 508 (0,69)
Ουντινέζε 79 56 (0,69)
Sumitomo Metals 31 27 (0,87)
Kashima Antlers 57 27 (0,47)
Εθνική Βραζιλίας 88 66 (0,75)
Σύνολο: 986 684 0,694
Βραβεία ως ποδοσφαιριστής
Πρωτάθλημα του Ρίο: 1972, 1974, 1978, 1979, 1979 (special), 1981, 1986
Πρωτάθλημα Βραζιλίας: 1980, 1982, 1983, 1987
Κόπα Λιμπερταδόρες: 1981
Διηπειρωτικό: 1981
Πρωτάθλημα Ιαπωνίας: 1993
Παγκόσμιο Κύπελλο: 1978 3η θέση, 1982 5η θέση, 1986 5η θέση
* Έχει πάρει μια σειρά από ατομικά βραβεία που είναι δύσκολο να γραφούν ονομαστικά!
Η προπονητική καριέρα του Ζίκο
Το 2002 ο Ζίκο ανέλαβε την τεχνική ηγεσία της εθνικής Ιαπωνίας, η οποία είχε ταλαιπωρηθεί από τις κόντρες του Φιλίπ Τρουσιέ με τα Μέσα της χώρας και κάποιους από τους ποδοσφαιριστές της ομάδας. Ο Βραζιλιάνος προέτρεψε τους παίκτες να εκφράσουν τις απόψεις τους μέσα στο γήπεδο. Με τον Ζίκο στον πάγκο η Ιαπωνία παρέτασσε ένα αξιόμαχο σύνολο και είχε σεβαστή παρουσία στο Confederations Cup (το 2005) και το Παγκόσμιο Κύπελλο της Γερμανίας (το 2006). Μάλιστα, το 2004 οι Ιάπωνες με τον Ζίκο κατέκτησαν το Κύπελλο Ασίας.
Το Ιούλιο του 2006 υπέγραψε διετές συμβόλαιο συνεργασίας με τη Φενερμπαχτσέ. Στον πρώτο του χρόνο στη γειτονική χώρα κατέκτησε το τουρκικό πρωτάθλημα και το Σούπερ Καπ Τουρκίας. Τη σεζόν 2007/08 υπό τις οδηγίες του Ζίκο η «Φενέρ» έφτασε για πρώτη φορά στην ιστορία της στους ομίλους του Champions League, ενώ προκρίθηκε ως δεύτερη στους «16» της κορυφαίας διασυλλογικής διοργάνωσης, όπου ξεπέρασε το εμπόδιο της Σεβίλλης. Στους «8» του Champions League κληρώθηκε με την Τσέλσι και τελείωσε έτσι το ταξίδι της…
Οι Τούρκοι λάτρεψαν τον Ζίκο και τον αποκαλούσαν «Βασιλιά Αρθούρο»! Παρόλα αυτά, τον Ιούνιο του 2008 αρνήθηκε να επεκτείνει το συμβόλαιο του και υπέβαλε την παραίτησή του, επειδή όπως αργότερα αποκάλυψε, ήθελε να αντικαταστήσει τον Κέβιν Κίγκαν στη Νιούκαστλ. Το 2008 συμφώνησε με την Μπουνιοντκόρ του Ριβάλντο, ενώ τον περασμένο Ιανουάριο ανέλαβε την ΤΣΣΚΑ Μόσχας, από την οποία όμως απολύθηκε πριν από λίγες ημέρες λόγω της κακής πορείας της ομάδας στο πρωτάθλημα και αντικαταστάθηκε από τον Χουάντε Ράμος.
Βραβεία ως προπονητής
Εθνική Ιαπωνίας: Κύπελλο Ασίας 2004
Φενερμπαχτσέ: Πρωτάθλημα Τουρκίας 2006/07, Σούπερ Καπ Τουρκίας 2007
Μπουνιοντκόρ: Πρωτάθλημα και Κύπελλο Ουζμπεκιστάν 2008
CSKA Μόσχας: Σούπερ Καπ Ρωσίας 2009, Κύπελλο Ρωσίας 2008/09
Επιμέλεια: Σταύρος Καλογεράκης