«Η ώρα της αλήθειας»

ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΡΓΥΡΗΣ ΠΕΔΟΥΛΑΚΗΣ

«Το ματς δεν αντέχει κριτικής, υπό την έννοια ότι προτεραιότητα των δύο ομάδων, των δύο προπονητών, ήταν να κρατήσουν φρέσκους τους παίκτες τους εν όψει των χιαστί ματς που ακολουθούν. Επίσης, με δεδομένο ότι η τελική θέση στον όμιλο δεν ένοιαζε και πολύ, τη στιγμή που πάνω-κάτω οι τέσσερις ομάδες που λογικά θα περάσουν από τον άλλο όμιλο είναι πάρα πολύ δυνατές, με μικρές διαφορές μεταξύ τους.

Βεβαίως, Ελλάδα και Γαλλία δεν αδιαφόρησαν για τη νίκη, απλώς έπαιξαν με το σκεπτικό ότι αν έρθει αυτή, καλώς να έρθει. Χαρακτηριστικό της τακτικής των προπονητών να κρατήσουν φρέσκους τους παίκτες τους ήταν, εκτός των άλλων, το γεγονός ότι ο Πάρκερ έμεινε έξω στα τελευταία λεπτά. Για μία ομάδα που «καίγεται» για τη νίκη, δεν είναι λογικό να μην παίζει ένας τέτοιος παίκτης στο τέλος. Και η Γαλλία όπως και η Ελλάδα δεν καίγονταν.

Αν έπρεπε να επιλέξω αντίπαλο της Εθνικής μας για την επόμενη φάση, αυτή θα ήταν η Σλοβενία, αλλά με τα προβλήματα που έχει. Να μην παίξει, δηλαδή, ο Σμόντις, που έως τώρα έχει αγωνιστεί ελάχιστα, και ο Ντράγκιτς, ο οποίος μαζί με τον Λάκοβιτς μοιράζονται τη θέση του πλέι μέικερ.

Ο Ντράγκιτς, ειδικά, είναι κομβικός παίκτης, από τη στιγμή που και ποιοτικός είναι και αλλάζει τον ρυθμό. Πέρα από αυτόν και τον Λάκοβιτς, η Σλοβενία δεν έχει άλλο πλέι μέικερ, μια και ο Μπένο Ούντριχ έμεινε εκτός την τελευταία στιγμή λόγω τραυματισμού. Αλλά μία Σλοβενία υγιή και πλήρη δεν τη θέλω. Είναι πολύ καλή ομάδα, αποφασισμένη και σε εξαιρετική κατάσταση.

Πλέον μπαίνουμε από αύριο στα πραγματικά ματς. Σε αυτά χωρίς αύριο, εκεί που θα λάμψουν οι παίκτες με καρδιά, οι πρωταγωνιστές. Ηρθε η ώρα της αλήθειας, ακούσαμε πολλά όμορφα λόγια για πολλούς, αλλά από δω και πέρα ξεχωρίζουν οι καλές ομάδες από τις πολύ καλές. Οχι ότι δεν είδαμε μέχρι τώρα καλά ματς, αλλά αρχής γενομένης από τα χιαστί, μπαίνουμε στο ζουμί, στο κυρίως μέρος της διοργάνωσης».