Eκεί που είσαι ήμουνα

Δεν υπάρχει ούτε μισός Ολυμπιακός που να μην ευχόταν το καλοκαίρι να μείνει ο Τεν Κάτε και να μη γέλασε ειρωνικά όταν ο Παναθηναϊκός αποφάσισε να συνεχίσει τη συνεργασία με τον Ολλανδό προπονητή για δεύτερη σεζόν. Σχεδόν από μόνη της αυτή η είδηση τους «εξασφάλιζε» ένα ακόμα πρωτάθλημα, με ολίγη από Κύπελλο, ανεξάρτητα από το αν στον δικό τους πάγκο θα καθόταν ο Βαλβέρδε, ο Κετσπάγια ή ο Πέτρος Μίχος. Ακόμα κι αν –κατά βάθος– θα ήθελαν να είχε μείνει ο Βαλβέρδε. Ακόμα κι αν –κατά λιγότερο βάθος– δεν πολυγούσταραν τον Γεωργιανό, για τον οποίο η πρόσληψή του στον πάγκο του Ολυμπιακού ήταν αναβάθμιση, αλλά για την ομάδα έμοιαζε με υποβάθμιση.

Στις καλοκαιρινές μέρες της ευθυμίας ο Τιμούρ έβαλε την ομάδα στους ομίλους, ο Τεν Κάτε απέτυχε να κάνει το ίδιο με τον Παναθηναϊκό, ο Ολυμπιακός πήρε και τα λεφτά του «αιώνιου» από το Τσάμπιονς Λιγκ, ο Μέλμπεργκ φόρεσε τα κόκκινα κι όχι τα πράσινα, ο Νταρμπισάιρ έπαψε να είναι δανεικός και έγινε «μέλος», ο Μήτρογλου έβγαζε φωτιές, ο Ραούλ Μπράβο ήταν πιο ατσάλινος κι από τον «Iron Man», ο δις κυπελλούχος ΟΥΕΦΑ Εντσο Μαρέσκα ήρθε στο λιμάνι, ο Βαγγέλης Μαρινάκης ετοιμαζόταν να γεμίσει τα ταμεία της ΠΑΕ με ζεστό χρήμα, ο Μπελούτσι πήγε στην Πορτογαλία κι έφερε άλλα 5 μύρια στα ταμεία για να γίνει η υπέρβαση, ο πρόεδρος ήταν έτοιμος να φέρει άλλους δύο παικταράδες πολύ καλύτερους από τον Λέτο («ποιος Λέτο, μωρέ, τώρα;») κι όλα έδειχναν τόσο, μα τόσο όμορφα.

Και ήρθε το φθινόπωρο και μαζί τα πρωτοβρόχια. Για την ακρίβεια, οι μπόρες. Κράξιμο στη νίκη-πρόκριση με τη Σέριφ, νίκη-κουκούλωμα προβλημάτων στο Αλκαζάρ, φιλική «πεντάρα» από τον Εργοτέλη, 0-0 με την Καβάλα με μισή ευκαιρία σε 90 λεπτά, ντεφορμέ ο ένας σταρ, τραυματίας ο άλλος, ανέτοιμος ο τρίτος και όλοι μαζί ψυχραμένoι με τον κόουτς. Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο «μυρωδιάς» Τεν Κάτε έχει την ομάδα πρώτη και ο «κωλοπαιδαράς ο κορδελάκιας» ο Λέτο είναι πρώτος σκόρερ της Σούπερ Λίγκας. Αίφνης ο «εργατικός και νοικοκύρης» Τιμούρ μετράει ώρες και σε κάθε παιχνίδι παίζει το κεφάλι του.

Ο Σάββας Θεοδωρίδης για ένα γκολ (που στο κάτω κάτω καλώς ακυρώθηκε) στον αγώνα Ολυμπιακός - Καβάλα μνημόνευσε τον Παναθηναϊκό(!). Οι οπαδοί στις εξέδρες ούτε τίμησαν την ομάδα με την παρουσία τους ούτε διάθεση για άλλη πίστωση χρόνου έδειξαν, έκραξαν για το θέαμα, θυμήθηκαν με νοσταλγία τον Βαλβέρδε και ξαναφώναξαν ότι αλλιώς ονειρεύονται τον Ολυμπιακό. Αυτό που κατά βάθος ήθελαν να πουν είναι ότι τον ονειρεύονται κυρίαρχο, άνετο στο Καραϊσκάκη, να καθαρίζει αυτού του είδους τα «ματσάκια» μόνο με τη φυσική του παρουσία και τη φανέλα, χωρίς να χρειάζεται και πολύς ιδρώτας.

Με λίγα λόγια, τον φαντάζονται σαν τον Ολυμπιακό των περασμένων ετών κι αυτό που βλέπουν είναι... ο Παναθηναϊκός. Ο περσινός, ο προπέρσινος, ο αντι-προπέρσινος. Αυτός που δεν τρόμαζε κανέναν στην έδρα του, που έκανε μιάμιση φάση σε 90 λεπτά, που ήταν βαρετός και προβλέψιμος στα περισσότερα ματς, που είχε λίγο –και γκρινιάρη– κόσμο στην εξέδρα, που προβλημάτιζε και προβληματιζόταν. Που δεν είχε τρόπο να διασπά τις κλειστές άμυνες και δεν είχε επιθετικό πλάνο. Τον «τσούκου τσούκου μπολ». Αυτά βλέπουν και περιμένουν κάτι να αλλάξει, να έρθει ο Λεμονής ή ο Αλεξανδρής ή ο Ντάρκο με τον «Τζόλε» να σώσουν την κατάσταση, ο Φερναντίνιο ή ο όποιος Φερναντίνιο τον Γενάρη, να πάει ο πρόεδρος να τραβήξει αυτιά και να βάλει γκάζια σε προπονητές και παίκτες, τα κλασικά δηλαδή. Κι όλα αυτά την ώρα που ο «αιώνιος» απλώς κερδίζει, χωρίς ούτε να μαγεύει ούτε να γοητεύει.

Με γκολ-τρίποντα του Λέτο. Με καλύτερο παίκτη τον Κατσουράνη που έβριζαν χυδαία πέρυσι όταν έπαιξαν με την Μπενφίκα. Με τον «νέο Μέλμπεργκ» να παίζει το ίδιο καλά (προς το παρόν) με τον original Μέλμπεργκ. Με δυο και τρεις επιλογές σε κάθε θέση κι όχι με 4-5 στόπερ στην 11άδα, δεξιοπόδαρους να παίζουν αριστερά και 4 διαφορετικά αριστερά χαφ στο 90λεπτο. Σημαίνουν όλα αυτά ότι πρέπει να δώσουμε από τώρα την «κούπα» στον Παναθηναϊκό και να ξεγράψουμε τον Ολυμπιακό; Σε καμία περίπτωση. ο Παναθηναϊκός έχει πολλά καρβέλια ψωμί να φάει και ο Ολυμπιακός πολλή ποιότητα και εγωισμό για να δεχθεί μοιρολατρικά την ενδεχόμενη αποτυχία. Πάντως, από τα «συμφραζόμενα» που λέμε, τουλάχιστον φέτος δεν θα οργανώνουν φιέστα στο λιμάνι από τα Χριστούγεννα.