Ποιος κυνηγάει τον ΠΑΟ;

Αντιμετωπίζω ένα τεράστιο πρόβλημα, αγαπητέ αναγνώστη. Αδυνατώ να παρακολουθήσω συγκεντρωμένος αγώνα του Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας τον οποίο περιγράφει ο Δημήτρης Χατζηγεωργίου. Μόλις ακούω τη φωνούλα του, το μυαλό μου ταξιδεύει σε Παγκόσμια Πρωταθλήματα Στίβου, ταρτάν, μουσκεμένα αγόρια, σκυταλοδρομίες κ.λπ.

Οι άλλοι βλέπουν καρφώματα και διεισδύσεις κι εγώ φαντάζομαι τη φουρτουνιασμένη χαίτη του Δημήτρη μου να περιμένει μαζί με τον ιδιοκτήτη της υπομονετικά στη μεικτή ζώνη κάποιον αθλητή για δυο λόγια στα όρθια. Τον ονειρεύομαι να ξεκινά με κείνο το μακρόσυρτο «Sooo», που τον έκανε διάσημο στα πέρατα της οικουμένης, και σπαράζουν τα μέσα μου για κείνον. Ζω ένα δράμα, κύριε Μάνο μου… (Μανουσέλη).

Διάβασα χθες την πρωτοσέλιδη καταγγελία της «Πράσινης»: «Ελληνικός δάκτυλος. Περίεργο μένος της UEFA, που κορυφώθηκε με την απόφαση-σκάνδαλο για Σισέ. Ο ύποπτος ρόλος των ανθρώπων γύρω από τον Πλατινί» και ξύπνησε ο Σέρχιο Μαρκαριάν μέσα μου. Ο «Πρασινοφρουρός» φρόντισε με τις ανατριχιαστικές πληροφορίες του να με ταράξει ακόμα πιο πολύ. Εγραψε συγκεκριμένα:

«Στην Ελλάδα είναι γνωστή εδώ και χρόνια η μπόχα του λιμανιού που έχει περιβάλει όλο το ελληνικό ποδόσφαιρο και δεν το αφήνει να αναπνεύσει. Ομως τι συμβαίνει και στις εκτός συνόρων διοργανώσεις εις βάρος του Παναθηναϊκού; Είναι τυχαίο ότι οι "πράσινοι" βρίσκουν κόντρα διαιτησίες τη μία μετά την άλλη από την εποχή που τα ηνία της ευρωπαϊκής ποδοσφαιρικής ομοσπονδίας τα ανέλαβε ο Μισέλ Πλατινί;».

Οχι βέβαια. Θα μπορούσε μάλιστα να σκεφτεί κάποιος ότι ο Πλατινί πληροφορήθηκε πως ο Πατέρας βρήκε τρόπο να προστατεύσει τον Παναθηναϊκό από το παρασκήνιο στην Ελλάδα και έδωσε εντολή να στηθεί ένα διεθνές δίκτυο διαιτητικού εγκλήματος το οποίο θα έχει σκοπό να τον περνάει πριονοκορδέλα στην Ευρώπη για να τον τρελάνει. Κάτι σαν το «The International», δηλαδή, με τον Πατέρα στον ρόλο του Κλάιβ Οουεν…

(Μου φαίνεται δύσκολο, πάντως, διότι ο Μισέλ αγαπά το σουβλάκι, τον μουσακά και τον Βασίλη μου. Αρα είναι φιλέλληνας.)

Στη συνέχεια ο «Πρασινοφρουρός», αφού καταγράφει καμιά δεκαριά περιπτώσεις στις οποίες αδικήθηκε ο Παναθηναϊκός στην Ευρώπη, διερωτάται: «Τι μπορεί να ισχύει άραγε, γιατί μόνο αθώα δεν είναι όλα τα παραπάνω. Δεν είναι τυχαία περιστατικά που μαζεύτηκαν, αλλά κάτι άλλο. Μήπως κάποιες φιλίες που έχει ο Πλατινί στα μέρη μας τον επηρεάζουν;».

Επειδή αποκλείω ο καλός μου να εννοεί τον Θόδωρο Θεοδωρίδη (διότι αν έχουν παράπονο από τον Τεό οι ελληνικές ομάδες, Κολίνα θα πέσει να τις κάψει), υποθέτω ότι οι υποψίες του στρέφονται σε ένα άλλο γλυκό και ευθυτενές αγόρι. Τον Ντε Μπλέκερε…

Δεν είναι δύσκολο, αγαπητέ αναγνώστη, ο Βέλγος σφάχτης, γδάρτης και παλουκοκάφτης να προετοίμαζε εδώ και καιρό το έγκλημα κατά της Εθνικής στην Ελβετία και ο Παναθηναϊκός να ήταν απλώς η παράπλευρη απώλεια. Μπορεί δηλαδή να έμαθε ότι το «τριφύλλι» έχει τους περισσότερους διεθνείς και να έδωσε εντολή στους αλλοδαπούς συναδέλφους τού Πολατιάν να αδικούν την ομάδα συστηματικά, για να πέσει η ψυχολογία των Ελλήνων παικτών. Ετσι, όταν ερχόταν η ώρα του αγώνα με την Ελβετία, εκείνοι θα είχαν το μυαλό τους όχι στο ματς αλλά στον Κλεάνθη Γρίβα, και εκείνος θα ικανοποιούσε πιο εύκολα τους ανομολόγητους σκοπούς του.

(Θύμισέ μου μες στην εβδομάδα να σου αποκαλύψω και το σχέδιο του Ομπάμα με την κωδική ονομασία «Βούκοτιτς της Ερήμου» για να εμποδίσει τον Κομπότη να ασχοληθεί με την πολιτική.)

Οπως άλλωστε πολύ σωστά σχολιάζει ο Γαβαθιώτης στο «Φως», οι μεταξωτές διεθνείς διαιτησίες απαιτούν και επιδέξιους προέδρους (ή πρωθυπουργούς). Γράφει ο «Γαβ»: «Δύσκολο το θέμα της διεθνούς διαιτησίας, φίλοι μου. Δύσκολο και περίπλοκο. Απαιτεί ευστροφία, εμπειρία, σωστές δημόσιες σχέσεις και άλλα προσόντα, απ’ αυτά που δεν αποκτούνται, αλλά είναι έμφυτα στον άνθρωπο». Μελώνω. Είναι λες και διαβάζω την κατηγορία «Ταλέντα και άλλα πολλά» από το βιογραφικό του Βασίλη μου. Ούτε ο ίδιος δεν θα τα ‘γραφε τόσο ωραία…

Στον Ολυμπιακό, dear, το πρώτο και πιο σημαντικό βήμα για την ανάκαμψη της ομάδας έγινε. Το εμπεριστατωμένο ρεπορτάζ της έγκριτης «Γάτας» αποκαλύπτει ότι οι άνθρωποι του Θρύλου εντόπισαν τη ρίζα του κακού. Γράφει η έγκυρη εφημερίδα: «"Κόουτς, βρίζεις. Αλλαξε τακτική” είναι ένα από τα παράπονα των παικτών που έχουν φτάσει έως τον Κετσπάγια, χωρίς όμως να έχει δώσει ο τελευταίος ιδιαίτερη σημασία. Και αυτό χαρακτηρίζεται ήδη μέγα σφάλμα από τους ανθρώπους του Ολυμπιακού».

Μάλλον οι παίκτες του Ολυμπιακού πρέπει να κάνουν κάτι πιο δραστικό, για να σοκάρουν τον προπονητή τους. Ισως αν αποφασίσουν να του πουν φόρα παρτίδα «κόουτς, μυρίζουν τα χνώτα σου. Αλλαξε οδοντόπαστα» να φιλοτιμηθεί ο Τιμούρ και να ακούσει το παράπονό τους. Τον Γιάννη Ματζουράκη, πάντως, έτσι τον λύγισε ο Χούτος…

Συνεχίζει η «Γάτα»: «Οπως λένε στο λιμάνι, ο προπονητής μιας μεγάλης ομάδας πρέπει να εμπνέει τους παίκτες. Για να μπορεί βεβαίως να παίρνει απ’ αυτούς το κάτι παραπάνω. Να παίζουν δηλαδή για πάρτη του. Κάτι που δεν συμβαίνει με τον Κετσπάγια, ο οποίος χάνει πλέον και τα τελευταία ερείσματά που διέθετε μέσα στα αποδυτήρια».

Συγκλονίζομαι. Να υποθέσω δηλαδή ότι ο γοητευτικός Σεγούρα, για παράδειγμα, που πήρε νταμπλ με τον Ολυμπιακό, έμπαινε στα αποδυτήρια και ενέπνεε τους παίκτες του διαβάζοντάς τους ποιήματα του Καβάφη. Διότι προφανώς αν δεν άκουγε μια φορά τη βδομάδα το «Απολείπειν ο Θεός Αντώνιον» ο Πάντος, θα μουλάρωνε και δεν θα έπαιζε σύμφωνα με τις δυνατότητές του. Λες;

Αν είναι έτσι, να στείλω στον Τιμούρ την τελευταία ποιητική συλλογή του φίλου μου του Μούφτογλου, να χορτάσουν τέχνη και έμπνευση οι παίκτες του Ολυμπιακού, να λυθεί το πρόβλημα. Να δεις μετά για πότε ο Ντομί θα κάνει στο γήπεδο ό,τι και στο σκίτσο…