Αυτή η «φουρνιά» δεν χάνεται

Άλλη μια «γεμάτη» μέρα είναι η σημερινή στα αθλητικά δρώμενα, ενώ ξεχωρίζει ο αγώνας χωρίς αύριο της εθνικής ομάδας των Ανδρών στη Μολδαβία. Για το συγκρότημα του Ότο Ρεχάγκελ ισχύουν τα αυτονόητα. Παίζουμε με την ουραγό του ομίλου που έχει δύο βαθμούς, οι οποίοι προέκυψαν από ισάριθμες «λευκές» ισοπαλίες με το Λουξεμβούργο…Πλέον η νίκη είναι μονόδρομος και σε συνδυασμό με το αποτέλεσμα στο άλλο παιχνίδι της Λετονίας με την Ελβετία θα δούμε τι χρειάζεται στη συνέχεια και αν είναι εφικτή η πρωτιά στον όμιλο.

Να γυρίσουμε όμως λίγο στα χθεσινά και την εθνική μας ομάδα των Ελπίδων, η οποία φιλοξένησε στην Τρίπολη το αντίστοιχο συγκρότημα της Αγγλίας και ήρθε ισόπαλη με 1-1. Οι αντίπαλοι μας είναι φαβορί στον όμιλο και από τις πλέον πολυδιαφημισμένες ομάδες. Ωστόσο η ομάδα του Νίκου Νιόπλια ήταν καλύτερη στο μεγαλύτερο διάστημα του αγώνα και απέδειξε για μια ακόμη φορά ότι από ταλέντο ξεχειλίζει…

Επειδή μονίμως γκρινιάζουμε(σ.σ. τις περισσότερες φορές δίκαια) για του νέους παίκτες και το γεγονός ότι χρειάζεται να μεγαλώσουν για να αγωνιστούν, καλό θα είναι να παραδεχτούμε ότι από αυτή την ομάδα μπορούμε να κερδίσουμε πολλά. Στην δεκαετία του 90΄, από τις ενδεκάδες των ελπίδων ήταν ζήτημα να κάνουν αξιόλογη καριέρα τρεις με τέσσερις ποδοσφαιριστές. Αυτό φαίνεται να αλλάζει.

Ο Μήτρογλου έχει πρωταγωνιστικό ρόλο στον Ολυμπιακό, ο ανανεωμένος Νίνης το ίδιο στον Παναθηναϊκό, όπως και ο Ταχτσίδης στην ΑΕΚ. Ο Κουτσιανικούλης έκανε το «βήμα» και όπως όλα δείχνουν κερδίζει φανέλα βασικού στον ΠΑΟΚ. Ο Μπουκουβάλας παίζει σταθερά στη Λάρισα, ενώ ο Πλιάτσικας πραγματοποίησε το «μπαμ» του καλοκαιριού πηγαίνοντας στη Σάλκε, όπου είναι από τα αγαπημένα παιδιά του Μάγκατ! Από κοντά και ο Κυριάκος Παπαδόπουλος για τον οποίο ο Γιαπ Σταμ που τον είδε το καλοκαίρι σε φιλικό έπαθε πλάκα όταν έμαθε την ηλικία του…Βέβαια, πολλά μπράβο αξίζουν και στα άλλα παιδία και αυτούς που βρέθηκαν στην ενδεκάδα και αυτούς που έμειναν στον πάγκο. Το μέλλον τους ανήκει.

Από κει και πέρα ειδική μνεία πρέπει να γίνει στον Νίκο Νιόπλια, τον πρωτεργάτη αυτή της προσπάθειας που μεγαλώνει ουσιαστικά αυτά τα παιδιά τη τελευταία πενταετία, αφού μέχρι το 2007 ήταν προπονητής στην Νέων, πριν αναλάβει την Ελπίδων. Έχω την αίσθηση ότι ο 44χρονος προπονητής θα μας απασχολήσει πολύ στο μέλλον. Είναι γνώστης του αντικειμένου, αγαπάει το ποδόσφαιρο και ασχολείται με αυτό από τις αρχές της δεκαετίας του 80. Μάλιστα, λόγω της κοινής μας καταγωγής γνωρίζω ότι πρόκειται για έναν άνθρωπο που όλα τα πέτυχε με την αξία του και την ασταμάτητη δουλειά.

Το συμπέρασμα είναι ότι αυτή η «φουρνιά» δεν πρόκειται να χαθεί και θα είναι καλό τον δρόμο που τράβηξαν ο Παπασταθόπουλος και ο Πλιάτσικας να τον διαβούν και άλλοι…