Θα αντιδράσει κανείς ή μήπως άπαντες για κάποιο λόγο που δεν καταλαβαίνει κανένας μας έχουν συμβιβαστεί με τη μοίρα που οι ίδιοι έχουν διαγράψει από πολύ νωρίς για τον φετινό Ολυμπιακό; Πραγματικά δεν είναι ρητορικό ερώτημα, αλλά ουσιαστικό. Προχθές ο Ολυμπιακός έφαγε πέντε γκολ από τον Εργοτέλη και ουδείς ασχολήθηκε.
Οι παίκτες χθες έκαναν το ρεπό τους σαν να μην τρέχει τίποτα, η διοίκηση δεν έκανε καν κάποιο σχόλιο για τα μάτια του κόσμου ή δεν επέβαλε κάποιο πρόστιμο επίσης για τα μάτια του κόσμου. Θα μου πείτε, θα διορθωνόταν η κατάσταση αν τους έκοβαν το ρεπό ή αν τους έβαζαν κάποιο πρόστιμο; Οχι.
Αλλά τέλος πάντων στους παίκτες του Ολυμπιακού, που έφαγαν πέντε γκολ από τον Εργοτέλη, κάποιος θα έπρεπε να πει ή να κάνει κάτι. Να αισθανθούν, ρε παιδί μου, ότι υπάρχει ζήτημα όταν τρως πέντε γκολ από τον Εργοτέλη. Και φυσικά αυτός ο κάποιος δεν μπορεί να είναι ο Κετσπάγια που σήμερα θα τους βάλει λογικά τις φωνές γιατί πολύ απλά οι παίκτες του Ολυμπιακού αισθάνονται ότι για την «πεντάρα» ο προπονητής είναι τουλάχιστον το ίδιο υπεύθυνος με αυτούς. Συνεπώς ό,τι και να τους πει αυτός, που οι ίδιοι θεωρούν εξίσου υπεύθυνο, από το ένα αυτί θα μπει και από το άλλο θα βγει.
Στον φετινό Ολυμπιακό, όμως, κανείς δεν ασχολείται όχι μόνο με τα πέντε γκολ από τον Εργοτέλη, αλλά με τίποτα.
Πάρτε για παράδειγμα το θέμα Κετσπάγια. Το μοναδικό κριτήριο για τον προπονητή του Ολυμπιακού είναι να μην έχει... χολέρα. Μη γελάτε, είναι απολύτως σοβαρό αυτό που γράφω. Οταν ο Κόκκαλης ανακοίνωσε την πρόσληψη του Τιμούρ και του ασκήθηκε έντονη κριτική, ο πρόεδρος της ΠΑΕ απάντησε σε επίσημη συνέντευξη Τύπου. «Δεν μπορώ να καταλάβω γιατί αμφισβητείτε τον Κετσπάγια. Τι έχει, χολέρα έχει...».
Σύμφωνα με τον πρόεδρο του Ολυμπιακού, το ότι κάποιος δεν έχει χολέρα είναι αρκετό για να είναι ο προπονητής της ομάδας. Το μέτρο έχει χαθεί τόσο πολύ που ο Κόκκαλης όχι μόνο το έλεγε, αλλά και το πίστευε. «Ποιος Βαλβέρδε μπροστά στον Κετσπάγια;». Οταν λοιπόν το μεγάλο αφεντικό όχι μόνο το λέει αλλά και το πιστεύει ότι ο Κετσπάγια θέλει για πρωινό τον Βαλβέρδε και ότι ο Ολυμπιακός έκανε χάρη στον Ισπανό προπονητή που τον είχε στον πάγκο του, όλα τα υπόλοιπα μπορούν να γίνουν. Ακόμη και να φάει πέντε γκολ ο Ολυμπιακός από τον Εργοτέλη και ουδείς να ασχολείται.
Μόνο που όταν ο παίκτης αισθάνεται και βιώνει με τη συμπεριφορά των ανωτέρων του ότι δεν τρέχει τίποτα που φάγαμε πέντε, δεν καταλαβαίνει ασφαλώς ότι πρέπει να τρώει πέντε σε κάθε ματς, αλλά σίγουρα καταλαβαίνει ότι το μαγαζί είναι παρατημένο. Και υπάρχουν πολλά φέτος το καλοκαίρι που κάνουν τους παίκτες του Ολυμπιακού να αισθάνονται ότι το μαγαζί το έχουν παρατήσει στην τύχη τους.
Πώς νομίζετε εσείς ότι αισθάνονται ο Γκαλέτι, ο Ντουντού και όλοι οι υπόλοιποι αστέρες της ομάδας όταν ακούν ότι ο σύλλογος δεν κράτησε τον Βαλβέρδε και παίρνει στη θέση του κάποιον Κετσπάγια; Εσείς δηλαδή αν ήσασταν στη θέση τους τι θα λέγατε; Οτι είστε σε μια ομάδα που έχει φιλοδοξίες και όνειρα για μεγάλα πράγματα ή ότι είστε σε μία ομάδα που κάνει βήματα προς τα πίσω; Πώς νομίζετε ότι αντιλαμβάνεται την κατάσταση στην ομάδα ο Γκαλέτι, ο Ντουντού, ο Ντιόγο όταν βλέπουν τον Τζόρτζεβιτς, τον παίκτη-μύθο της ομάδας, να σταματά, τον Λέτο να πηγαίνει στον αιώνιο αντίπαλο Παναθηναϊκό και την ομάδα να μην παίρνει αντικαταστάτη για τη θέση τους;
Εγώ λέω πως καταλαβαίνουν ότι για κάποιο λόγο η ομάδα έχει μείνει παρατημένη στην τύχη της. Δύο μήνες άκουγαν ότι έρχεται το αριστερό χαφ και τελικά δεν είδαν κανέναν να έρχεται. Τι μήνυμα πιστεύετε ότι πήραν αυτοί οι παίκτες; Οτι φέτος η ομάδα φτιάχνεται για μεγάλα πράγματα... Θα μου πείτε βεβαίως για αυτόν τον λόγο έφαγαν πέντε από τον Εργοτέλη. Οχι φυσικά, άλλωστε ο λόγος που ήρθαν τα πέντε από τον Εργοτέλη δεν είναι ένας αλλά πολλοί. Το θέμα όμως δεν είναι το ένα φιλικό, το θέμα είναι το γενικότερο κλίμα στους κόλπους της ομάδας.
Οταν οι παίκτες αισθάνονται και βλέπουν ότι ο σύλλογος είναι παρατημένος στην τύχη του και κάνει βήματα προς τα πίσω, απλώς παρατούν και αυτή τη δουλειά τους. Οταν αυτό στο οποίο συμμετέχεις δεν σε ψήνει (και κανέναν παίκτη στο φετινό Ολυμπιακό δεν τον ψήνει η ομάδα), τότε δεν τα δίνεις όλα, δεν παίζεις με την καρδιά σου, δεν ψήνεσαι να κάνεις κάτι παραπάνω. Με τη διοίκηση να έχει λογική Δημοσίου, και οι παίκτες λειτουργούν σαν δημόσιοι υπάλληλοι.
Οταν για τη διοίκηση όχι μόνο δεν υπάρχουν υπεύθυνοι, αλλά ούτε καν αναζήτηση ευθυνών για το γεγονός ότι έψαχναν τρεις μήνες ένα αριστερό χαφ και τελικά δεν μπόρεσαν να πάρουν, τι να πας να πεις στους παίκτες. Και δεν είναι μόνο αυτό φυσικά. Πώς πιστεύετε ότι αισθάνθηκε ο Μαρέσκα όταν ο προπονητής του του είπε: «Κοίτα να δεις, επειδή δεν έχουμε στόπερ στο ρόστερ, θα παίξεις εσύ κεντρικός αμυντικός».
Λέτε να είπε: «Ο.Κ., τώρα θα τα δώσω όλα για να αποδείξω στον κύριο Κετσπάγια ότι μπορώ και στόπερ» ή λέτε να είπε: «Τι μπορντέλο είναι αυτό που με έφερε από τη Σεβίλλη για να παίζω στόπερ σε φιλικό με τον Εργοτέλη». Σε ποιο από τα δύο ενδεχόμενα θα ποντάρατε στα λεφτά σας; Αν στον Ολυμπιακό δεν αλλάξει κάτι δραματικά και πολύ σύντομα, πολύ φοβάμαι ότι τα πέντε από τον Εργοτέλη ήταν μόνο η αρχή. Και το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο από το αν κάνει ή δεν κάνει ο Κετσπάγια.
Το πρόβλημα είναι πολύ μεγαλύτερο για να το έλυνε ένα αριστερό χαφ που δεν ήρθε. Το πρόβλημα είναι ότι για κάποιον ανεξήγητο λόγο άπαντες ρίχνουν τον πήχη. Το πρόβλημα δεν είναι ότι όλοι θεωρούν ότι ο Κετσπάγια αύριο μεθαύριο θα φύγει, το πρόβλημα είναι ότι όλοι είναι σίγουροι ότι στη θέση του θα έρθει ο Αλέκος Αλεξανδρής που κάνει λέει θαύματα με την ομάδα νέων.
Το πρόβλημα είναι ότι ο Ολυμπιακός έχει μετατραπεί σε πειραματόζωο και ουδείς ασχολείται. Απλώς κάποιοι προχθές μετά τα πέντε γκολ από τον Εργοτέλη ανακάλυψαν την Αμερική. Ολοι αυτοί που αποθέωναν τον μεγάλο Κετσπάγια, που τον έφερε ο μεγάλος Κόκκαλης, τώρα αντιλαμβάνονται ότι μπορεί και να μην κάνει για τον Ολυμπιακό.
Υπερβολές λέω εγώ. Για τον Ολυμπιακό, έτσι όπως έχουν ρίξει τον πήχη από τη διοίκησή του, και ο Κετσπάγια κάνει και ο Αλεξανδρής κάνει και ο οποιοσδήποτε δεν έχει χολέρα κάνει για τον πάγκο του. Για τον κανονικό Ολυμπιακό, όλοι αυτοί δεν θα περνούσαν έξω από του Ρέντη. Επειδή όμως ο Κόκκαλης για κάποιο λόγο που μόνο εκείνος ξέρει το έχει παρατήσει το καράβι εδώ και κάμποσους μήνες, όλοι κάνουν και όλα γίνονται.