Για όλα φταίει ο Κετσπάγια

Θαύμαζα το χθεσινό πρωτοσέλιδο του «Πρωταθλητή», «Ντροπή! Τιμούρ, εδώ είναι Θρύλος, δεν είναι παίξε-γέλασε», και σκεφτόμουν ότι η λαμπρή εφημερίδα έχασε μια τεράστια ευκαιρία να γράψει ιστορία. Λίγη φαντασία χρειαζόταν μόνο και θα κατάφερναν τα αγόρια μου όχι μόνο να περάσουν το μήνυμά τους στον Κετσπάγια με πιο καλλιτεχνικό τρόπο, αλλά και να ξετρελάνουν το πανελλήνιο…

Θα μπορούσε, δηλαδή, ο «Πρωταθλητής» να κυκλοφορούσε χθες με ένα κατάμαυρο πρωτοσέλιδο σε ένδειξη πένθους για την «πεντάρα» στο Παγκρήτιο, χωρίς τίτλο (εδώ, άλλωστε, θα κατέβει κοτζάμ ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές χωρίς επικεφαλής, θα έχανε η Βενετιά βελόνι αν έβγαινε και ο «Πρωταθλητής» χωρίς κεντρικό τίτλο;), και να έδινε ένα cd μαζί με την εφημερίδα.

Στο cd θα υπήρχε διασκευασμένος ο «Μπάλλος» του Σαββόπουλου, ερμηνευμένος από τον καλλίφωνο Κώστα Σαμοθράκη, ο οποίος θα αφιέρωνε στον Κετσπάγια τους παρακάτω στίχους. «Τιμούρ, άσε τα θαύματα, τη μάσκα πέταξε ντιρετέμ λε ντιλέμ, εδώ είναι Θρύλος, δεν είναι παίξε-γέλασε ντιρετέμ λε ντιλέμ. Και το τραγούδι λέει πως παίρνεις την ευθύνη ντιρετέμ λε ντιλέμ, πως ήσουν αρχηγός σε αυτό το πανηγύρι ντιρετέμ λε ντιλέμ». Δεν θα ήταν καταπληκτικό;

Πάντως, για να λέμε και του Γαβαθιώτη το δίκιο, ο Κετσπάγια δεν είναι άμοιρος ευθυνών. Μπορεί το μεγαλύτερο μέρος του Αθλητικού Τύπου για κάποιον περίεργο λόγο να του χρέωσε μέχρι και την αδυναμία του Ντομί να ξεπεράσει σε ταχύτητα χελώνα με προσθετικά πόδια και να υπονόησε ότι την Κυριακή ο καλός μου ήταν λίγο-πολύ όπως στο σκίτσο, όμως εγώ ένα μόνο σφάλμα του καταλογίζω. Ο Τιμούρ είναι αδικαιολόγητος διότι υποτίμησε την προ δεκαημέρου προφητεία του Κώστα Νικολακόπουλου στο «Φως».

Ο Κώστας μου, αγαπητέ αναγνώστη, επειδή προηγείται πάντα των γεγονότων, ήξερε ότι ο Μαρέσκα θα τραυματιστεί. Μόνο την ώρα και το επίκεντρο του τραυματισμού δεν είχε προβλέψει ο «Νικολακό» (όχι ότι δεν τα ήξερε, αλλά φοβήθηκε να τα δώσει στη δημοσιότητα για να μην τον περάσει ο Παπαζάχος για πράκτορα του Βαρώτσου και τον τρέχει στον Ευαγγελάτο μετά). Με το δίκιο του, λοιπόν, έγραψε χθες: «Το "Φως" είχε προβλέψει πριν από δέκα μέρες ότι ο επόμενος για θλάση μετά τον Γκαλέτι θα ήταν ο Μαρέσκα». Ο ξεροκέφαλος Τιμούρ δεν τον άκουσε, όμως, και τώρα τρέχει και δεν φτάνει.

Επειδή είμαι βέβαιος ότι το πάθημα του Κετσπάγια θα του έγινε μάθημα, θα πρότεινα στον Κώστα να δώσει τόπο στην οργή και να συνεχίσει να βγάζει το εβδομαδιαίο «δελτίο πρόγνωσης των επίφοβων να τραυματιστούν ποδοσφαιριστών». Ισως, μάλιστα, να το συνδυάζει και με το δελτίο της ΕΜΥ, για πληρέστερη ενημέρωση. Να γράφει, για παράδειγμα, στο «Φως»: «Την Κυριακή στο "Γεώργιος Καραϊσκάκης" οι άνεμοι θα πνέουν βόρειοι βορειοανατολικοί, 5 έως 6 Μποφόρ, ενώ αναμένονται και ισχυρές καταιγίδες. Τα φαινόμενα τραυματισμών θα είναι κατά τόπους έντονα και είναι μεγάλη η πιθανότητα να πάθει θλάση ο Λεντέσμα». Κι αν έχει τα κότσια ο Κετσπάγια, ας τον αγνοήσει ξανά.

Ενα όνειρο ζωής το οποίο έχω από τότε που ο Λιαλιάτσης ήταν ακόμα στο MEGA (Γιάννη, μόνο οι δυο μας πρέπει να το θυμόμαστε αυτό, γιατί τρώμε πολύ ψάρι) είναι να προλάβω να πάρω συνέντευξη από τον αγαπημένο μου Φερνάντο Σάντος, πριν κλείσω τα μάτια μου. Αν με αξιώσει ο Θεός να το πάθω κάποτε, δυο πράγματα θα έκανα σίγουρα. Κατ' αρχάς, θα του έριχνα κόκκινο κρασί και πίσσα πάνω στο καφέ σακάκι του, για να επιβεβαιώσω την υποψία της θείας Λουκρητίας.

Αν τρεις μέρες αργότερα το φορούσε ξανά (αλλά ο λεκές είχε εξαφανιστεί), θα ήμουν σίγουρος πλέον ότι η θεία έχει δίκιο. Ο Φερνάντο έχει αγοράσει 25 ίδια σακάκια και τα φοράει εναλλάξ. Το δεύτερο θα ήταν να του επισημάνω διακριτικά ότι ο τελευταίος άνδρας -πριν από εκείνον- που φόρεσε άσπρη κάλτσα «Πουρνάρα» ήταν ο Τομ Κρουζ στις «Πονηρές μπίζνες ενός πρωτάρη». Το 1983…

Δυστυχώς τη ζωή που ονειρεύτηκα εγώ φαίνεται ότι τη ζει ο γλυκός Παναγιώτης Χορόζογλου, ο οποίος είχε τη χαρά και την τιμή να πάρει -για λογαριασμό του «Goal»- συνέντευξη από τον δάσκαλο του ποδοσφαίρου. Τιμώ τον Παναγιώτη, διότι κατόρθωσε να λύσει το αιώνιο μυστήριο αν ο Φερνάντο είναι ή όχι συντηρητικός προπονητής. «Είστε συντηρητικός προπονητής;» τον ρώτησε αντρίκεια, σπαθάτα και χωρίς άλλες περικοκλάδες ο Χορόζογλου και ο Φερνάντο μου απάντησε δίχως δεύτερη σκέψη: «Καθόλου. Ποτέ δεν μπόρεσα να καταλάβω γιατί το λένε αυτό».

Φερνάντο, αγόρι μου, εγώ θα σου εξηγήσω. Οι οπαδοί των ομάδων που προπόνησες κατά καιρούς διαδίδουν αυτές τις συκοφαντίες, όμως δεν πρέπει να τους ξεσυνερίζεσαι. Εκεί γύρω στο 60’, αφού έχουν σφιχταγκαλιάσει τον Μορφέα, έπειτα απ' όσα βλέπουν στον αγωνιστικό χώρο, παραμιλούν στον ύπνο τους και λένε αυτές τις κουταμάρες. Λόγια του ύπνου είναι, μη δίνεις σημασία...

Συνεχίζει ο Σάντος: «Ισως μπερδεύουν τη λέξη συντηρητικός με τη λέξη ρεαλιστής. Εάν εγώ έπαιζα όπως ήθελαν οι οπαδοί να παίξουμε, δεν θα βγαίναμε δεύτεροι, αλλά πέμπτοι ή έκτοι. Εάν έχω να επιλέξω τη δεύτερη θέση με αγωνιστικό στυλ που θα έχει καλή αμυντική λειτουργία, θεωρώ ότι είναι καλύτερο για τον σύλλογο. Αλλο είναι ο ρεαλισμός κι άλλο ο συντηρητισμός. Να ξέρουμε ότι δεν μπορούμε να συναγωνιστούμε ορισμένες ομάδες με τα ίδια όπλα που έχουν αυτές».

Εχει απόλυτο δίκιο ο καλός μου. Διότι ο ΠΑΟΚ του μόνο όταν παίζει με ομάδες της Σούπερ Λίγκας, τις οποίες δεν μπορεί να συναγωνιστεί με τα ίδια όπλα, αγωνίζεται αμυντικά. Σε όλα τ' άλλα παιχνίδια ο θεατής θέλει τρία Depon για να παλέψει τη ζαλάδα απ' τα τρίγωνα, τα τετράγωνα, τους συνδυασμούς που γίνονται με κινηματογραφική ταχύτητα κι όλα τ' άλλα μαγικά τα οποία βλέπει στον αγωνιστικό χώρο (Βασίλη, τον Φερνάντο μου και τα μάτια σου. Αν τον ζητήσει η Μπάρτσα για να χορτάσουν επιθετικό ποδόσφαιρο στο «Καμπ Νόου», να θέσεις βέτο. Βασίζομαι σ' εσένα…).

Φρανκ ντε Μπλακεντέκερε

Ιδού ο αιμοσταγής Βέλγος διαιτητής Φρανκ ντε Μπλακεντέκερε, γνωστός στους κύκλους του FBI και ως «Ο σχιζοφρενής διαιτητής με το Μπλακ εντ Ντέκερ». Ευχή και κατάρα σου δίνω, αγαπητέ αναγνώστη, να μη συμβεί να διαιτητεύσει αγώνα της ομάδας σου ο συγκεκριμένος serial killer. Αφού δεν σεβάστηκε ούτε το διαχρονικό παναθηναϊκό δράμα του Βύντρα και αποφάσισε να του κολλήσει την ταμπέλα του «μοιραίου» και με την Εθνική, καταλαβαίνεις περί τίνος πρόκειται.