Inglourious basterds

Θα τρελαθούμε τελείως! Αυτοί που βρίζανε τον Μουν λέγοντας «δεν βγαίνει η χρονιά μόνο με τον Μουν», «είναι πιο μέτριος κι από εσπρέσο φρέντο μέτριο» και «αυτός μπορεί να πάει στην μπουζού, πάνε καλά στην Παιανία;» είναι οι ίδιοι που σχεδόν δάκρυσαν από συγκίνηση και στενοχώρια όταν έμαθαν ότι έφυγε για Θεσσαλονίκη. Λες κι έφυγε για να μπαρκάρει με κατεύθυνση την αφιλόξενη Σομαλία.

Και στενοχωριούνται που μπήκε και ρήτρα αγοράς του παίκτη, ενώ ταυτόχρονα αναρωτιούνται πώς γίνεται να μην τον έδωσαν στη Γουέστ Χαμ που είχε κάνει προσφορά 1,5 εκατομμυρίου ευρώ. Επίσης χαλιούνται που ο Παναθηναϊκός έδωσε έναν παίκτη τον οποίο ο πρόεδρος είχε χαρακτηρίσει από «αξιόλογο» μέχρι «παικταρά» –οι απόψεις διίστανται, ενώ κάποιοι ρομαντικοί υποστηρίζουν ότι ο πρόεδρος είχε πει «καλύτερο μπακ της Ευρώπης».

Μην τρελαινόμαστε. Εγώ απ' την άλλη αναρωτιέμαι τα εξής: πόσα καλά παιχνίδια του Μαρίνου αρκούν για να ξεχάσουν αυτοί που γκρινιάζουν ακόμα και το όνομα του Μουν; Δύο με τρία το πολύ. Ο Στέργος είναι Ελληνας, άφθαρτος, θα έχει πίστωση χρόνου κι έδειξε στα πρώτα δείγματα γραφής στο πρωτάθλημα ότι είναι και σε φόρμα, σε αντίθεση με τον Νοτιοαφρικανό. Υπάρχει και μια θέση ξένου ελεύθερη, ώστε αν προκύψει κάτι καλό τον Γενάρη να μην ψάχνουμε να βρούμε ποιον θα σουτάρουμε.

Οσο για τη ρήτρα αγοράς, αν είναι να δώσει ο ΠΑΟΚ 2 εκατομμύρια ευρώ το ερχόμενο καλοκαίρι, ποιο το πρόβλημα; Ενάμιση εκατ. έδιναν οι Αγγλοι, κερδισμένος λοιπόν θα βγει ο Παναθηναϊκός. Οσο για το άλλο σκέλος, πώς γίνεται να δίνεται δανεικός παίκτης τον οποίο εκθειάζει κοτζάμ πρόεδρος, το όνομα «Κεϊρίσον», για παράδειγμα, σας λέει τίποτα; Ή μήπως τον έδωσαν επειδή είναι «παλτό»; Θα πάρει παιχνίδια και θα τον πάρουν πίσω του χρόνου. Σοφόν το σαφές.

Θα τρελαθούμε τελείως! Λένε κάποιοι ότι έμειναν στην ομάδα οι «ανεπιθύμητοι» κι εξαιτίας αυτού δεν άδειασε το ρόστερ, δεν ήρθαν λεφτά στα ταμεία, δεν έγιναν έξτρα μεταγραφές. Πώς θέλει να λέγεται «μεγάλη ομάδα» ο Παναθηναϊκός, αν δεν μπορεί να δώσει είτε ως δανεικούς είτε με μεταγραφή αυτούς που δεν χρειάζεται;

Μην τρελαινόμαστε. Πολλές ομάδες στην Ελλάδα και την Ευρώπη έχουν τον ίδιο νταλκά. Κάτι η οικονομική κρίση, κάτι οι υπέρογκες απαιτήσεις, κάτι οι μάνατζερ που τους φουσκώνουν τα μυαλά, ένα κάρο παίκτες μένουν αμανάτι. Λέτε να ήθελε τον Βορονίν, τον Ντοσένα και τον Μπάμπελ ο Μπενίτεθ; Τον Φαν ντερ Φάαρτ και τον Ντρέντε ο Πελεγκρίνι; Τον Γκριγκέρα ο Φεράρα; Αυτά συμβαίνουν, μερικοί παίκτες ξεμένουν. Ε, και;

Ολόκληρος πολυμετοχικός Παναθηναϊκός νομίζει κανείς ότι εξαρτάται από τα χρήματα που δεν έφεραν κάποιοι παίκτες; Οχι. Κι επειδή τους δόθηκε η ευκαιρία και η βοήθεια να φύγουν ορισμένοι εξ αυτών σε καλά πρωταθλήματα και στύλωσαν τα πόδια στο χώμα, κακό στον εαυτό τους έκαναν κι όχι στην ομάδα. Αυτοί θα μείνουν εκτός δράσης για μισή (τουλάχιστον) σεζόν, θα πέσουν όχι μόνο η τιμή τους αλλά και τα χρήματα του επόμενου συμβολαίου τους, κάποιες απ' τις ενδιαφερόμενες ομάδες θα πάρουν άλλους και θα τους σβήσουν απ' τα μπλοκάκια τους.

Και κάτι ακόμα: πώς μπορείς να λέγεσαι επαγγελματίας ποδοσφαιριστής με όνειρα και φιλοδοξίες και να κλοτσάς για ένα γινάτι ή για 50.000 ευρώ παραπάνω την ευκαιρία όχι απλά να πας στην Πριμέρα ή το Καμπιονάτο, αλλά στο Μουντιάλ; Είναι γνωστό ακόμα και στις μπάλες ότι ο Ρεχάγκελ προτιμά να «ψωνίζει» τους Ελληνες του εξωτερικού. Ο Τζιόλης θα ήταν σίγουρα στην αποστολή του Μουντιάλ, αν πάμε με το καλό. Πιθανόν και ο Μάντζιος. Αν δεν ενδιαφέρονται, όμως, οι ίδιοι για το μέλλον τους και τη σταδιοδρομία τους, ποιος περιμένουν να ενδιαφερθεί; Οσα παράπονα κι αν έχουν απ' την ομάδα, δικαιολογημένα ή αδικαιολόγητα, τόσο πείσμα σπάνια βγήκε σε καλό.

ΥΓ.: Δεν είναι όλες οι περιπτώσεις σαν του Δάρλα, που στο κάτω κάτω από Ρουμανία είχε πρόταση κι όχι από Ισπανία κι είναι κι απ' τα φυτώρια της ομάδας. Αυτός επέμεινε και δείχνει να δικαιώνεται. Θα δούμε πώς θα πάει το πράγμα για τον Δημούτσο, τον οποίο συμπαθώ ιδιαίτερα (και προτίμησε τον Παναθηναϊκό κι όχι την ΑΕΚ με την υπόσχεση ότι θα παίζει κι όχι ότι θα πηγαίνει δεξιά κι αριστερά κάθε χρόνο), αλλά και για τον Κλέιτον, που νομίζω ότι έχει κερδίσει πόντους στις συνεντεύξεις που έδινε, όταν δεν τα «έχωσε» ποτέ σε κανέναν, αλλά πρώτα απ' όλα έκανε την αυτοκριτική του και αναγνώρισε τις ευθύνες του. Λέτε να έχουμε καμιά ηρωική επάνοδο;