Μικρότερο το ρόστερ του Ολυμπιακού

ΤΟΥ ΠΑΝΟΥ ΠΑΝΑΓΙΩΤΟΠΟΥΛΟΥ

Ακόμη θυμόμαστε τον Βαλβέρδε να αφήνει... υπονοούμενα, λιγότερο με τα λόγια και περισσότερο με τις επιλογές του, για τον αριθμό των παικτών που είχε στη διάθεσή του την περσινή χρονιά.

Παικτών στους οποίους μπορούσε να βασιστεί, είτε για το αρχικό σχήμα είτε ως υπολογίσιμες λύσεις από τον πάγκο, και έγραψαν περισσότερες από 10 συμμετοχές στο πρωτάθλημα.

Μόλις 17 παίκτες ξεπέρασαν αυτό το όριο, με τον Ισπανό να αποφεύγει τις πολλές γκρίνιες, αλλά να δείχνει με τη στάση του ότι δεν έχει λύσεις σε ορισμένες θέσεις. Τυχαία πιστεύετε ότι άφησε τα... κόκαλά του στο γήπεδο ο Ντουντού, γράφοντας κοντά στα 20 σερί 90λεπτα, ή επίσης τυχαίο ήταν το γεγονός ότι ο Ντιόγο δεν πήρε ανάσα, παίζοντας ακατάπαυστα επί 15 μήνες (μαζί με τις συμμετοχές του στο πρωτάθλημα Βραζιλίας); Ο Ολυμπιακός καθάρισε νωρίς το πρωτάθλημα, κι αυτό δεν άφησε να φανεί (ή μάλλον να εκτιμηθεί σωστά) η «κοιλιά» που έκανε Φεβρουάριο και Μάρτιο. Τότε που αποκλείστηκε με «κάτω τα χέρια» και από τη Σεντ Ετιέν, για να μην ξεχνιόμαστε.

Βάζεις κάτω ποιοι έφυγαν από τον Ολυμπιακό το φετινό καλοκαίρι και ποιοι αποκτήθηκαν, και το ρόστερ βγαίνει ακόμη μικρότερο από το περσινό! Σε μια χρονιά που η ομάδα επιστρέφει στο απαιτητικό Τσάμπιονς Λιγκ, με τους 6 αγώνες «υψηλού ρυθμού» (και δυσκολίας) που έχει μπροστά της, σε σχέση με το ασφαλώς πιο «ελαφρύ» Κύπελλο ΟΥΕΦΑ που είχε πέρυσι.

Εφυγαν οι Αντζας, Τζόρτζεβιτς (σταμάτησαν), Μενδρινός, Πατσατζόγλου (ελεύθεροι), Λέτο (μέσω Λίβερπουλ σε Παναθηναϊκό) και Μπελούτσι (μεταγραφή στην Πόρτο) και ήρθαν ως μεταγραφές οι Μέλμπεργκ, Ζαϊρί, Μαρέσκα, παρέμεινε ο δανεικός Νταρμπισάιρ και επέστρεψαν από τον δανεισμό τους οι Λεντέσμα (έλειπε από το ξεκίνημα της χρονιάς) και Ραούλ Μπράβο (δανεικός από τον Γενάρη).

Μπορεί κάποιος φυσικά να υπενθυμίσει την επένδυση που θα γίνει στο «νέο αίμα». Σε παίκτες που ο Βαλβέρδε δεν χρησιμοποίησε πέρυσι αλλά φαίνεται ότι θα έχουν ρόλο φέτος. Και δεν μιλάμε για τους Σοϊλέδη, Νικλιτσιώτη, Βασιλόγιαννη, που έμειναν στα φιλικά, αλλά για τον Μήτρογλου, τον Γιάννη και τον Κυριάκο Παπαδόπουλο, ακόμη και τον Γκαλίτσιο, που φαίνεται ότι θα έχουν πιο ενεργητική συμμετοχή στα δρώμενα. Με αυτούς, σύμφωνοι, το ρόστερ είναι αντίστοιχο του περσινού, αν και... ανισοβαρώς καταμερισμένο...

ΠΡΟΣΘΕΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΑΜΥΝΑ

Αμυντική οχύρωση

Στους αμυντικούς δεν τίθεται θέμα, ο Ολυμπιακός είναι πιο γεμάτος από πέρυσι. Με καλύτερο δεύτερο τερματοφύλακα (Πάρντο αντί Κόβατς, που βρίσκεται πάντως στο ρόστερ), με τον Μέλμπεργκ στη θέση του Αντζα, αλλά και με τον Ραούλ Μπράβο να επιστρέφει και να γίνεται ο βασικός αριστερός μπακ στο ξεκίνημα.

Συνολικά, οι «ερυθρόλευκοι» έχουν 4 τερματοφύλακες (με τον νεαρό Παναγόπουλο), τρία δεξιά μπακ (Τοροσίδη, Γκαλίτσιο, Πάντο) που έγιναν και 4 στο ξεκίνημα (αφού τον Ζεβλάκοφ προτιμά ο Κεστπάγια απόντος του «Τόρο»), δύο έως... τρία αριστερά μπακ (είπαμε για τον Ραούλ, υπάρχει και ο Ντομί, συν ο Λεονάρντο που τον έχει προωθήσει στα χαφ).

Οσον αφορά τους κεντρικούς αμυντικούς, πέραν του βασικού δίδυμου από Μέλμπεργκ και Αβραάμ, υπάρχει η πρώτη εναλλακτική λύση (που είναι ο Ζεβλάκοφ), όπως υπάρχει και ο «πιτσιρικάς» ο Κυριάκος. Που είναι στόπερ το παιδί, όσο κι αν επιμένει περί άλλων ο Τιμούρ.

Συνολικά, λοιπόν, ο Ολυμπιακός δείχνει πολύ πιο γεμάτος από πέρυσι στα μετόπισθεν. Στα οποία, ας μην το ξεχνάμε, έπαιξε σερί ματς -που δεν τον βοηθάει το μυϊκό του σύστημα να το κάνει- ο Ντομί και πήρε 21 συμμετοχές ο Πάντος, που είχε ξεκινήσει εκτός 18άδας τη σεζόν! Φέτος υπάρχει -ακόμη και για τον Αντώνη- εναλλακτική λύση κι αυτό φάνηκε και στις απουσίες Τοροσίδη (σε όλα τα ματς) και Αβραάμ (με Λάρισα), όπου οι υπόλοιποι έκαναν σωστά τη δουλειά τους.

ΣΤΟΝ ΑΞΟΝΑ

Φτάνει ένας Λεντέσμα;

Η επιστροφή του Λεντέσμα ήταν βάλσαμο για τον άξονα της ομάδας. Το πρώτο ερώτημα είναι αν ο Αργεντινός (που προέρχεται από φουλ σεζόν στην πατρίδα του) θα αντέξει όλη τη χρονιά. Πρόπερσι δεν μας έδωσε τέτοια δείγματα. Ο Στολτίδης συνεχίζει (όπως πέρυσι μετά τον Νοέμβρη) να βρίσκεται εκτός ομάδας, έστω κι αν ιατρικά είναι έτοιμος, ο Μαρέσκα ήρθε στη θέση του Μπελούτσι (χωρίς να έχουν τα ίδια χαρακτηριστικά στο παιχνίδι τους) και οι Πατσατζόγλου, Μενδρινός αποχαιρέτισαν. Και στην επίθεση οι περσινοί... δυόμισι (Ντιόγο, μισή σεζόν Κοβάσεβιτς και μισή Νταρμπισάιρ, αραιές συμμετοχές Μήτρογλου) έχουν γίνει τρεις. Το 4-4-2, για το οποίο μιλούσαν άπαντες τον Ιούνιο, πάει περίπατο...

ΣΤΙΣ ΠΤΕΡΥΓΕΣ

Μείον δύο

Ηρθε ο Ζαϊρί για μπακ απ του Γκαλέτι και έχει καπαρώσει φανέλα βασικού. Θα είναι το αριστερό χαφ που λείπει; Δύσκολα, αφού ο Αργεντινός δεν έχει κάνει φέτος προετοιμασία, τραυματίστηκε ήδη δύο φορές και αναμένεται να λείψει από αρκετά παιχνίδια.

Αρα, δεξιά ο Μαροκινός. Αριστερά ποιος στη θέση των Λέτο και Τζόρτζεβιτς, που κάλυψαν εναλλάξ τη θέση; Ο... Ζαϊρί πάλι (όταν θα παίζει και ο Γκαλέτι), ο Λεονάρντο (που όντως τα πάει καλά, οπότε ας περιμένουμε) και ουδείς άλλος. Πέρυσι υπήρχε κι ένας Οσκαρ, που ο Βαλβέρδε επέμενε να χρησιμοποιεί και στη θέση του Γκαλέτι (χωρίς να κάνει τίποτα ο Ισπανός). Φέτος ο Κεστπάγια δεν τον υπολογίζει καθόλου...

ΤΟ ΝΕΟ ΑΙΜΑ

Οι «μικροί» τη λύση

Το αισιόδοξο σενάριο είναι ότι οι «μικροί» θα γεμίσουν ικανοποιητικά το ρόστερ και θα λύσουν τα χέρια του Κετσπάγια. Οντως ο Μήτρογλου δείχνει φέτος ότι μπορεί να αποτελέσει βασική μονάδα, ενώ και ο Γιάννης Παπαδόπουλος είχε ξεκινήσει περίφημα και μέχρι να τραυματιστεί στο Λονδίνο λογιζόταν ως παίκτης 16άδας (πότε βασικός, πότε αλλαγή).

Αλλά ο Κυριάκος απλά θα «γλιτώνει» τους βασικούς από κάποια 20λεπτα σε ματς που έχουν κριθεί, ο Γκαλίτσιος παίζει σε «γεμάτη» θέση και οι υπόλοιποι «μικροί» (που θα έπαιρναν ευκαιρίες...) θα είναι έκπληξη πρώτου μεγέθους αν παίξουν αρκετά. Θα πρέπει να παρακαλάνε όλοι να μείνει ο Ολυμπιακός μακριά από σοβαρούς τραυματισμούς και ντεφορμάρισμα βασικών για μεγάλα διαστήματα. Διαφορετικά...