Στη Λάρισα υπήρχε λογική και στο Καυτανζόγλειο παράνοια

Hταν απολύτως αναμενόμενα και το καλό ματς του Ολυμπιακού στη Λάρισα και η εύκολη νίκη του. Ο Ολυμπιακός «σταυρώθηκε» από την κριτική του Τύπου και των οπαδών του μετά το ματς με τη Σέριφ και για όποιον γνωρίζει τη νοοτροπία που επικρατεί στον σύλλογο αυτό, το γεγονός ήταν αιτία συναγερμού: στη Λάρισα έπρεπε να δοθούν απαντήσεις και δόθηκαν.

Οι γηπεδούχοι πίστεψαν προφανώς ότι ο πρωταθλητής περνά κάποιου είδους κρίση και επιχείρησαν να τον πρεσάρουν: ο Ολυμπιακός πιέστηκε στην αρχή, αλλά με τον Λεντέσμα να κόβει τους πάντες μόλις πάτησε καλύτερα, βρήκε κενούς χώρους και στους κενούς χώρους είχε φανεί ήδη στα εκτός έδρας ματς με τη Σλόβαν και τη Σέριφ ότι ως ομάδα παραμένει αρκετά ικανή.

Οχι τυχαία, και χθες άνοιξε το σκορ ο Λεονάρντο, σκόρερ της ομάδας και στην Μπρατισλάβα. Η άμυνα της ΑΕΛ, με τον Βενετίδη ακόμα εκτός φόρμας, είχε προβλήματα κυρίως με τους παίκτες του Ολυμπιακού που έρχονταν από τις δεύτερες γραμμές: ο Μαρέσκα έκανε το 0-2, ο Ζαϊρί είχε τρεις φάσεις για το 0-3 – την τρίτη κι ευκολότερη τη χάλασε ο επόπτης. Ο Ολυμπιακός είχε είκοσι τρία χρόνια να κερδίσει στη Λάρισα στο πρωτάθλημα: οι βαθμοί που πήρε είναι πολύτιμοι.

Αν μπορεί να βγει ένα συμπέρασμα για τη δυναμικότητά του, είναι ότι φέτος η ομάδα θα είναι διαφορετική από πέρυσι, π.χ. θα αμύνεται πολύ πιο πίσω και θα πρεσάρει λιγότερο από πέρυσι. Αλλά όποιος νομίζει ότι γι' αυτό τον λόγο δεν είναι πάλι το πρώτο φαβορί για την κατάκτηση του τίτλου, δεν γνωρίζει το ελληνικό πρωτάθλημα και την ιδιαίτερη λογική του.

Μιλώντας για λογική, αυτό που είδαμε το Σάββατο στο Καυτανζόγλειο ήταν η αρχή της παράνοιας. Και η «πρόσωπο με πρόσωπο» στον Σηφάκη μαγκιά του χούλιγκαν με το τσαντάκι Λουί Βιτόν, και η ανύπαρκτη αντίδραση των σεκιούριτι και η απόφαση του Δαλούκα να συνεχιστεί το ματς είναι μοναδικά πράγματα, κόντρα στη λογική του ποδοσφαίρου. Ο Αρης έχει κάθε δίκιο να διαμαρτύρεται και να ζητά τους βαθμούς και τον μηδενισμό του Ηρακλή.

Ο Ηρακλής είναι η μόνη ομάδα στην Ελλάδα που αγωνίζεται σε ένα γήπεδο στο οποίο επιτρέπεται σε κάθε χούλιγκαν να μπαινοβγαίνει στον αγωνιστικό χώρο: πέρυσι αυτό συνέβη τουλάχιστον τέσσερις φορές. Και στον Ηρακλή συμβαίνει ό,τι και σε άλλες ομάδες που παραχαϊδεύουν τους οργανωμένους τους: όσο πιο καλή είναι η διάθεση της ΠΑΕ απέναντί τους τόσο χειρότεροι γίνονται!

Εβλεπα τον Αντώνη Ρέμο το Σάββατο να παρακαλάει με ένα μικρόφωνο τον κόσμο να συμμορφωθεί: δυστυχώς, δεν είναι λύση αυτή. Αν εφαρμόζονταν οι κανονισμοί θα υπήρχε μια ελπίδα κάτι να αλλάξει, αλλά κι αυτό είναι συζητήσιμο: ο υποβιβασμός του Αρη, π.χ., για επεισόδια των οπαδών του κάποτε δεν παραδειγμάτισε κανέναν.

Κατά τ' άλλα, η δεύτερη αγωνιστική είχε αρκετούς τυχερούς. Τυχερός ο ΠΑΟ που μετά τη δύσκολη αναμέτρηση με την Ατλέτικο είχε αντίπαλο την επιθετικά ανύπαρκτη Ξάνθη και έτσι το γκολ του Κατσουράνη του έφτανε για να πάρει τρεις βαθμούς. Τυχερός ο ΠΑΟΚ που σε ώρες γκρίνιας, απουσιών και έντασης είχε αντίπαλο τον Λεβαδειακό, δηλαδή τη μοναδική ομάδα στην ιστορία του ποδοσφαίρου που έχει χάσει από ομάδα του Σάντος τρεις φορές με 3-0.

Τυχερή η ΑΕΚ που γλίτωσε στο πρώτο ημίχρονο στο Περιστέρι, όταν ο Μαρίνος έκανε γιογιό τον Χουανφράν: στο δεύτερο ημίχρονο, όταν ο Μπάγεβιτς (που δεν δίστασε να ρίξει στο ματς τον Νέμεθ όταν ο Σκόκο χτύπησε) γύρισε το σύστημα σε 4-4-2, η νίκη υπήρξε αποτέλεσμα και ικανότητας.