Η εκδίκηση του Αντρέας Ιβανσιτς

Πήγα να χάσω τη θεία Λουκρητία χθες, αγαπητέ αναγνώστη. Η καλή μου εισέβαλε αξημέρωτα ακόμη στη μεζονέτα μου με την «Derbynews» παραμάσχαλα και προσπαθούσε να μου πει κάτι, όμως απ’ τη συγκίνηση δεν μπορούσε να μιλήσει. Τρία τέταρτα της έκανα αέρα με μια φωτογραφία του αγαπημένου της Δον Κωσταβάρ (με ασημί μαγιό-σλιπ σε σχέδιο αράχνης. Του το έκαναν δώρο οι D-squared όταν συναντήθηκαν στη Μύκονο. Εκτακτο κομμάτι) μέχρι να καταφέρει να ψελλίσει: «Ο Μελ! ήρθε στην Ελλάδα ο Μελ». Η καρδιά μου σταμάτησε να χτυπά…

Πήρα την «Derbynews» και άρχισα να την ξεφυλλίζω γεμάτος αγωνία. Μόλις είδα τις τρεις σελίδες με το πλούσιο φωτογραφικό υλικό λύγισαν τα γόνατά μου. Στις περισσότερες απ’ αυτές φαινόταν ένα αγόρι αψηλό σαν πλάτανος -και καλλίγραμμο σαν τον κορμό του- περιτριγυρισμένο από πλήθος κόσμου. Ηταν ο δικός μου Κώστας Γκόντζος. Κάποιος ανυποψίαστος αναγνώστης, όπως η θεία Λουκρητία καλή ώρα, θα πίστευε ότι οι φωτογραφίες είναι απ’ τα γυρίσματα κινηματογραφικής ταινίας, στην οποία ο πρεσβευτής της «πράσινης» ιδέας πρωταγωνιστεί και οι κομπάρσοι δίπλα του τον παρακολουθούν με δέος.

Η τρομακτική ομοιότητα του Μελ Γκίμπσον με τον Κώστα μου έκανε τη θεία να πιστέψει ότι γυρίζεται στην Ελλάδα το «Braveheart 2» (δυστυχώς, επρόκειτο απλώς για την κλήρωση των εισιτηρίων διαρκείας της «Derbynews»). Η επιβλητική όψη του λατρεμένου μου και η τριχρωμία στο ντύσιμό του με ξετρέλαναν. Το αγόρι μου φορούσε ένα υπέροχο μοβ-λιλά μπλουζάκι συνδυασμένο μ’ ένα λαδί σκούρο παντελόνι και μαύρο σκαρπίνι (ασορτί με τη θεριακλίδικη τρίχα του, η οποία ξεπρόβαλλε απ’ την ξεκούμπωτη μπλούζα του). Αν είχε επιλέξει και μια κοραλλί μπουτουνιέρα θα ορκιζόμουν ότι το styling του το επιμελείται ο Χάρης Σιανίδης…

Αφήνω τη Λωζάννη και επιστρέφω στην Κοζάνη, διότι έφτασε η ώρα να σε ρίξω στα βαθιά και άπατα νερά της σκέψης των αρχαίων ημών προγόνων. Ο Μανώλης Γαβαθιώτης σχολίασε χθες στο «Φως» την επιλογή του Κετσπάγια να ξεκινήσει στο παιχνίδι με τη Σέριφ τον Κυριάκο Παπαδόπουλο στη βασική ενδεκάδα και μάλιστα σε θέση αμυντικού χαφ. Εγραψε ο Μάνος μου:

«Η χρησιμοποίηση του Κυριάκου σε θέση αμυντικού μέσου ήταν η υλοποίηση μιας ιδέας που περιείχε και θετικά και αρνητικά στοιχεία. Και η στήλη είχε υποδεχτεί την ιδέα αυτή με θετικά σχόλια. Ομως αποδείχτηκε λάθος, τόσο στην ουσία όσο και στο τάιμινγκ. Λάθος τάιμινγκ, λάθος χρόνος, λάθος αγώνας και βεβαίως κίνδυνος από δω και πέρα για τον δεκαεπτάχρονο να υποστεί και ψυχολογικό πρόβλημα. Ποια ήταν η αναγκαιότητα της χρησιμοποίησης του Κυριάκου σ’ αυτό το ματς σ’ αυτή τη θέση;».

Ενας άνθρωπος δίχως φαντασία και χιούμορ θα μπορούσε να δώσει τις παρακάτω απαντήσεις στο ερώτημα του Γαβαθιώτη: Α. Ο Κετσπάγια αφενός πιστεύει ότι ο μικρός μπορεί να παίξει και στόπερ και αμυντικό χαφ, αφετέρου ήθελε να τον επιβραβεύσει για την απόδοσή του στις προπονήσεις. Β. Πίστευε ότι ήταν σε καλύτερη κατάσταση απ’ τον Λεντέσμα. Γ. Ηθελε να κάνει το κομμάτι του στον πρόεδρο και να του δείξει ότι αξιοποιεί τους πιτσιρικάδες. Δ. Είχε φάει σούσι σκορδαλιά, βαρυστομάχιασε και είδε κάποιο περίεργο όνειρο το προηγούμενο βράδυ. Μικρέ ανυποψίαστε αναγνώστη, πόσο λίγο ξέρεις τον Μάνο (θα σε συμβούλευα πριν διαβάσεις τη σωστή απάντηση να πιάσεις καλού κακού τοίχο, διότι ο «Γαβ» μου έχει σκοπό να ζμπρώξει γερά).

Γράφει ο καλός μου: «Μήπως ήταν μια εγωιστική αντίδραση του προπονητή σε σχόλια άλλων προπονητών, όπως για παράδειγμα του Νίκου Αλέφαντου, που είχε δηλώσει ότι δεν κάνει ο Κυριάκος γι’ αυτή τη θέση;». Προεκτείνοντας τον συλλογισμό του Γαβαθιώτη θέλω να προσθέσω ότι είναι πολύ πιθανό ο Τιμούρ πριν από κάθε παιχνίδι του Ολυμπιακού να παίρνει τηλέφωνο τον Σινάνογλου και να του λέει: «Ρε Θέμη, σε ξορκίζω στην αγάπη και στο ίδιο κούρεμά μας. Κάνε μου μια χάρη. Μάζεψε τη νουβέλ βαγκ και μάθε ποιους δεν θέλουν να χρησιμοποιήσω, γιατί όπου να 'ναι πρέπει να βγάλω ενδεκάδα».

Στη συνέχεια ο Θέμης μιλά με τον Αλέφαντο, τον Πολυχρονίου, τον Γλύκα και τον Αρχοντίδη, σημειώνει όσα του λένε και τα μεταφέρει στον Κετσπάγια. Ο Τιμούρ μελετά την έκθεση των επιφανών ανδρών και κάνει τα αντίθετα για να τους τη σπάσει. Εχει γούστο…

Παραμένω στην κατηγορία «ερωτήσεις για λίγους» και δίνω τον λόγο στον Κώστα Πιτιακούδη, ο οποίος αναρωτιέται στην «Derbynews»: «Γιατί ο Ιβανσιτς πανηγύρισε έξαλλα το γκολ που πέτυχε με τη Μάιντς εναντίον της Μπάγερν Μονάχου;». Για τη χαρά του παιχνιδιού, σου δίνω τέσσερις πιθανές απαντήσεις, κεχαριτωμένε:

Α. Επειδή σκόραρε εναντίον της Μπάγερν κι όχι εναντίον του Κομπότη (Γιάννη, για να σε τσιγκλήσω και να σκεφτείς τι θα κάνεις με τον Βούκοτιτς το γράφω. Διότι με τους παίκτες που αγόρασες φέτος, με άλλον προπονητή Διηπειρωτικό άκοπα θα χτύπαγες). Β. Γιατί ήταν το πρώτο του γκολ στην Μπουντεσλίγκα με τη φανέλα της Μάιντς. Γ. Θυμήθηκε τον γερμανο-αυστριακό πόλεμο του 1866 και θέλησε να πάρει εκδίκηση. Δ. Δεν γνωρίζω, δεν απαντώ, αλλά εμπιστεύομαι την κρίση του Πιτιακούδη.

Η σωστή απάντηση φυσικά είναι η «Δ». Ο γλυκός «Πιτ» έχει τις λεπτομέρειες: «Μήπως επειδή στον αντίπαλο πάγκο ο προπονητής ήταν ο Ολλανδός… Φαν Χάαλ;». Mon Dieu, μα πώς δεν το είχα σκεφτεί; Είναι προφανές ότι ο Αντρέας (δες τον στη φωτό να τον θυμηθείς) μόλις είδε την μπάλα να καταλήγει στα δίχτυα, αρχικά σκέφτηκε να σκύψει το κεφάλι, να ζητήσει συγγνώμη από τους οπαδούς της Μπάγερν και να γυρίσει σεμνά και ταπεινά στη θέση του. Ξαφνικά όμως του ήρθε φλασιά ότι ο προπονητής της Μπάγερν είναι ο Ολλανδός Φαν Χάαλ, έκανε τον συνειρμό, στο μυαλό του ήρθε η εικόνα του αιμοσταγούς Τεν Κάτε, γι’ αυτό άρχισε να πανηγυρίζει έξαλλα (Κώστα, αύριο βάλε κάτι πιο δύσκολο. Αυτό ήταν για τη «SportDay Kids»).

Γκιγέρμε Μαρίνος

Αυτό είναι το «δεκάρι» που θα αλλάξει την εικόνα της ΑΕΚ, κάνοντάς την να πετάει. Ο ανυπέρβλητος Γκιγέρμε Μαρίνος όχι μόνο θα ομορφύνει το παιχνίδι της ομάδας, αλλά θα οργανώσει και την «κιτρινόμαυρη» εξέδρα. Χρυσή παρέα θα κάνουν οι τσαούσες του με τα αγόρια της Original. Πρόκειται ασφαλώς για τη μεταγραφή της δεκαετίας…