Όταν την 3η αγωνιστική ο προπονητής ισχυρίζεται ότι δεν τελείωσε το Πρωτάθλημα, το μόνο που μπορεί να φανταστεί κανείς είναι ότι το λέει για να το πιστέψει ο ίδιος. Στην πραγματικότητα ο φετινός στόχος της Λίβερπουλ με την εικόνα που παρουσιάζει στα πρώτα ματς, είναι να μπορέσει να βρίσκεται μέσα στην τετράδα για να βγει στο Τσάμπιονς Λιγκ και όχι το Πρωτάθλημα. Ο Ράφα Μπενίτεθ μπορεί να κατάφερε να οδηγήσει την «κόκκινη αρμάδα» σε μια κατάκτηση Τσάμπιονς Λιγκ το 2005, αλλά αυτό φαίνεται ότι η ομάδα του Μέρσισαϊντ θα το πληρώσει πολύ ακριβά με την "ισόβια", μετά και την επέκταση του συμβολαίου του μέχρι το 2014, παραμονή του.
Ο ίδιος μίλησε χθες για χαμένες ευκαιρίες και είναι φανερό πως βλέπει άλλα πράγματα στο γήπεδο, απ' αυτά που έπρεπε να τον προβληματίζουν πραγματικά. Η Λίβερπουλ στα στημένα είναι ομάδα της σειράς, έχοντας δεχτεί ήδη τρία σε πρωτογενή εκτέλεση, ένα μετά από εκτέλεση φάουλ και ριμπάουντ έξω από την περιοχή με την Τότεναμ (Ασού-Εκοτό), και ένα από πέναλτι. Χωρίς καμία δόση υπερβολής δεν μπορώ να πιστέψω πως ο Σλοβάκος Σκρτελ είναι ο αμυντικός αυτός που λείπει από τη Λίβερπουλ και για τον οποίο δόθηκε ένας σκασμός λεφτά (10 μύρια σκάσανε στη Ζενίτ τρομάρα τους). Το σημαντικότερο όμως πρόβλημα της «κόκκινης αρμάδας» είναι πως πρόκειται για μια ομάδα ακρωτηριασμένη μιας και δεν έχει άκρα. Την ώρα που ακόμα και οι όψιμες διεκδικήτριες του τίτλου 'η μιας θέσης στο Τσάμπιονς Λιγκ (Μάντσεστερ Σίτι και Τότεναμ) έχουν ακραίους που μπορούν να κάνουν φάση και να πλαγιοκοπήσουν, η Λίβερπουλ είναι αργή και προβλέψιμη και οι επιθετικοί της αναγκάζονται να βγουν στα πλάγια για να πάρουν μπάλα. Η ταλαιπωρία δε θα είναι ακόμα μεγαλύτερη στο «Άνφιλντ» όπου η Άστον Βίλα έδειξε χθες το δρόμο για το πως μπορεί μια ομάδα της Πρέμιερ, τηρώντας τα στοιχειώδη, να πάρει για πλάκα αποτέλεσμα σε αυτό το γήπεδο. Με απλά λόγια η Λίβερπουλ θα ήταν ομάδα τίτλου αν είχε Γιανγκ από αριστερά και Λένον από δεξιά. Με τα άκρα που έχει τώρα, μπορεί να πηγαίνει μόνο από τον άξονα και όποιος ξέρει να ταμπουρώνεται καλά μπορεί να της πάρει αποτέλεσμα για πλάκα στην Αγγλία.
Η Λίβερπουλ μπορεί να είναι καλή στα διπλά παιχνίδια όλα αυτά τα χρόνια και εδώ που τα λέμε το Τσάμπιονς Λιγκ είναι κι αυτό που την κρατάει στον αφρό. Όσο για το Πρωτάθλημα πλέον το φάσμα να συμπληρωθεί η 20ετία δίχως τίτλο, μετά τις δύο πρώτες ήττες, όσες έκανε πέρσι όλη τη χρονιά η Λίβερπουλ, είναι μπροστά στα μάτια όλων όσων αγαπάμε αυτή την ομάδα. Κι όμως τον χειρότερο εφιάλτη αποτελεί αυτή η προοπτική ότι για τα επόμενα πέντε χρόνια θα βλέπει κανείς από τη Λίβερπουλ ποδόσφαιρο σαν αυτό που είδαμε χθες κόντρα στην Άστον Βίλα. Τελικά υπάρχει και χειρότερος κι από τον Ουγιέ. Κι αυτόν τον έχει τώρα στον πάγκο η «κόκκινη αρμάδα».