Είναι τουλάχιστον αγωνιστικά στον σωστό δρόμο

Υπάρχουν βραδιές που οι ήττες μπορεί να πειράζουν, αλλά δεν ενοχλούν. Γιατί ο Παναθηναϊκός έχασε μεν χθες, και ουσιαστικά βρίσκεται εκτός Τσάμπιονς Λιγκ, εκτός και αν ανατρέψει τη λογική στη Μαδρίτη, αλλά η προσπάθειά του και η απόδοσή του εκτιμήθηκαν τελικά από το κοινό του που πήγε στο ΟΑΚΑ.

Το ότι η κλήρωση ήταν η πιο δύσκολη (με εξαίρεση την προπέρσινη της ΑΕΚ με τη Σεβίλλη) το ήξεραν και οι πέτρες, αλλά φάνηκε επί της ουσίας στο χορτάρι όταν ο Μάξι Ροντρίγκες βρέθηκε τετ α τετ με τον Γκαλίνοβιτς έπειτα από μαγική ενέργεια του Φορλάν και άνοιξε το σκορ. Φυσικά, είχε προηγηθεί λάθος του Μάτος (όπως και κακή τοποθέτηση του Σιμάο), αλλά πόσες φορές γίνονται λάθη στο ποδόσφαιρο; Και φυσικά πόσες μία ομάδα έχει τους παίκτες με την ποιότητα της Ατλέτικο για να τις εκμεταλλευτεί: Οποιος παρακολούθησε το ματς θα διαπίστωσε ότι ο ΠΑΟ έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι του, αλλά η ομάδα της Μαδρίτης ξεχειλίζει από ποδοσφαιριστές που έχουν ικανότητες και φαντασία. Ο Φορλάν και ο Αγκουέρο, ίσως το καλύτερο επιθετικό δίδυμο αυτή την εποχή στην Ευρώπη, έβαλαν τη σφραγίδα τους, αλλά ο Παναθηναϊκός έκανε ό,τι μπορούσε για να ανατρέψει την κατάσταση.

Ο Τεν Κάτε είχε τη σωστή έμπνευση να βάλει τον Ζιλμπέρτο Σίλβα κεντρικό αμυντικό και ο Βραζιλιάνος κατάφερε σε τουλάχιστον τρεις περιπτώσεις με την κλάση του να γλιτώσει την εστία του «τριφυλλιού», αλλά η δεύτερη επιλογή του με τον Μάτος στην αρχική ενδεκάδα δεν του βγήκε. Στο δεύτερο ημίχρονο επέλεξε ο Ολλανδός να βγάλει τον Μάτος και να περάσει τον Λέτο και μετέτρεψε το 4-4-2 σε 4-3-3 με τον Σαλπιγγίδη να ισοφαρίζει αμέσως, εκμεταλλευόμενος εξαιρετική πάσα του Καραγκούνη. Το ότι το 1-1 έγινε 1-3 θα μπορούσε να αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης και να βρούμε γιατί ο τάδε ήταν πιο μπροστά ή πιο πίσω στην άμυνα ή αν ο Γκαλίνοβιτς είχε ευθύνη στο τρίτο γκολ, όμως η απλή ποδοσφαιρική αλήθεια λέει ότι «μίλησε» η ποιότητα των «ροχιμπλάνκος». Ο Λέτο μείωσε με ένα ασύλληπτο σουτ, ο Τεν Κάτε σωστά ρίσκαρε με τον Χριστοδουλόπουλο αφαιρώντας τον Σιμάο και ο Λάζαρος παραλίγο να τον δικαιώσει με ένα σουτ που, αν δεν κόντραρε στον Χάιτινχα, ίσως και να είχε ανατρέψει την κατάσταση.

Ετσι κι αλλιώς η ρεβάνς θα ήταν δύσκολη για τους «πράσινους», αλλά τώρα πια μοιάζει με Γολγοθά. Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία, αλλά καλό είναι να μην τρέφουν αυταπάτες στην Παιανία. Kαι ας σκεφτούν ότι στους ομίλους του Γιουρόπα Λιγκ θα έχουν την ευκαιρία να κάνουν κάτι καλό και να συγκεντρωθούν στον βασικό στόχο τους, που είναι η κατάκτηση του πρωταθλήματος. Φυσικά, για να γίνει αυτό πραγματικότητα χρειάζεται να είναι πολύ καλύτερος ο Σισέ, ο οποίος στο δεύτερο ημίχρονο ήταν απλή παρουσία στο φύλλο αγώνα. Ο Παναθηναϊκός θα ήταν άδικο να πει κανείς ότι χθες δεν έπαιξε καλά, αλλά η αντίπαλός του ήταν πολύ καλύτερη. Τελεία και παύλα.

Ομως ο ΠΑΟ, για τουλάχιστον ένα ημίχρονο, το πρώτο, ήταν πολύ βελτιωμένος σε σχέση με οποιοδήποτε άλλο ματς στη φετινή σεζόν και έβγαλε στο γήπεδο μία οργή μετά το 1-3 που είναι ό,τι πιο υγιές για μία ομάδα. Τώρα την Τρίτη πάει για ένα θαύμα σε μία χώρα, την Ισπανία, στην οποία σε μία ντουζίνα επισκέψεις έχει μόλις μία ισοπαλία με τη Βιγιαρεάλ πέρυσι. Δεν είναι και ό,τι πιο ενθαρρυντικό, αλλά το βασικό είναι να προσπαθήσει. Αυτή την προσπάθεια χειροκρότησε ο κόσμος του χθες, ένας κόσμος που θα συγχωρήσει τον αποκλεισμό αν δει ότι η ομάδα είναι σε σωστό δρόμο. Και η εικόνα που βγήκε χθες τουλάχιστον άφησε ένα θετικό δείγμα.