Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Ένας από τους μεγάλους μύθους στο χώρο του αθλητισμού (και όχι μόνο) είναι πως οι νέοι χρειάζονται συνήθως μία μακρά περίοδο προσαρμογής για να δείξουν την αξία τους και να ενσωματωθούν σε ένα υπάρχον σύνολο. Η αλήθεια ωστόσο είναι πως πλην λιγοστών εξαιρέσεων οι πραγματικά ικανοί κάνουν αισθητή την παρουσία τους από την πρώτη στιγμή. Ξεχωρίζουν αμέσως όχι απλώς με το ταλέντο τους, αλλά και με το καλώς εννοούμενο θράσος τους. Μπαίνουν στο χώρο όχι με τρεμάμενα χέρια και σκυμμένο κεφάλι, αλλά με αυτοπεποίθηση και «αέρα».
Σε αυτή την κατηγορία φαίνεται πως ανήκουν οι τρεις μικροί της Εθνικής ομάδας, Κώστας Κουφός, Νικ Καλάθης και Κώστας Παπανικολάου. Ως νεοσύλλεκτοι θα περίμενε κανείς πως το άγχος θα τους κυρίευε και θα τους κατέβαλε. Και σε κάποιο βαθμό θα ήταν δικαιολογημένοι. Οι δύο πρώτοι «πάτησαν» ουσιαστικά για πρώτη φορά στην Ελλάδα, χωρίς να ξέρουν-ο ένας καλά, ο άλλος καθόλου-τη γλώσσα και ερχόμενοι αντιμέτωποι με την ευρωπαϊκή μπασκετική πραγματικότητα, ενώ ο τρίτος έγινε γνωστός στο κοινό από τα κατορθώματά του με τις «μικρές» Εθνικές ομάδες και όχι από τις εμφανίσεις του (;) με τον Άρη. Όχι όμως αυτά τα παιδιά. Βάλθηκαν από την πρώτη στιγμή να διαψεύσουν όσους τους χαρακτήριζαν ως το μέλλον του ελληνικού μπάσκετ. Δεν είναι το μέλλον, είναι το παρόν.
Ο Κώστας Κουφός ήρθε στην Ελλάδα μετά από μία ικανοποιητική πρώτη χρονιά στο ΝΒΑ με τους Τζαζ, παρά το διαρκώς συρρικνούμενο χρόνο συμμετοχής του. Η προσπάθεια να βρει θέση στην πιο πλήρη φροντ λάιν στην ιστορία της Εθνικής ομάδας ήταν εξ αρχής δύσκολη. Ο κάθε χρόνο και καλύτερος Μπουρούσης, ο αναγεννημένος Σχορτσιανίτης και ο πολύτιμος Γλυνιαδάκης δεν λειτούργησαν ως φόβητρο, αλλά ως κίνητρο για τον 20χρονο σέντερ, που φαίνεται πως κερδίζει μία θέση στη 12αδα για την Πολωνία και όχι μόνο. Μπορεί ακόμη να αντιμετωπίζει κάποιες δυσκολίες στην εφαρμογή κάποιων πρωτόγνωρων για τον ίδιο συστημάτων, αλλά το ταλέντο του αρκεί για να υπερκαλύψει μία αδυναμία που είναι θέμα χρόνου να εξαλειφθεί.
Ο Νικ Καλάθης έφτασε στην πατρίδα χωρίς να μιλά καθόλου τη γλώσσα και δίχως εμπειρία από μπάσκετ σε επαγγελματικό επίπεδο. Ε, και; Προσάρμοσε το ήδη εμπλουτισμένο με ευρωπαϊκά στοιχεία παιχνίδι του σε αυτό της Εθνικής και φαίνεται πως θα αποτελέσει την τρίτη επιλογή στα γκαρντ πίσω από τους πολύπειρους Σπανούλη και Ζήση. Στην περίπτωσή του η απουσία των Παπαλουκά και Διαμαντίδη λειτούργησε ως κρυμμένη ευλογία, αφού θα ριχτεί κατευθείαν στα βαθιά και φαίνεται πως θα κολυμπήσει, ενώ το γρήγορο παιχνίδι του ταιριάζει «γάντι» στη φιλοσοφία του Γιόνας Καζλάουσκας.
Ο Κώστας Παπανικολάου δεν συμπλήρωσε ούτε καν μία ώρα στα παρκέ την περασμένη σεζόν. Για την ακρίβεια έπαιξε όλα κι όλα 55 λεπτά και 34 δευτερόλεπτα στην Α1. Η ανάδειξή του ως καλύτερου νέου παίκτη του πρωταθλήματος έμοιαζε με μία επιβράβευση για το ταλέντο του, όχι όμως αυτή που θα ήθελε ο ίδιος. Το Μουντομπάσκετ Εφήβων και το Ευρωμπάσκετ Νέων ήταν για αυτόν οι ευκαιρίες να βροντοφωνάξει «παρών». Ο Γιόνας Καζλάουσκας τον… άκουσε και η δυσάρεστη συγκυρία του προβλήματος του Παναγιώτη Βασιλόπουλου ευνόησε στην «προαγωγή» του στους Άνδρες. «Για τις προπονήσεις ήρθε. Πού να αντέξει ένα καλοκαίρι στο δρόμο; Ο πρώτος που θα κοπεί είναι», είπαν πολλοί. Αμ δε… Ο Κωστάκης με την παρουσία του στις προπονήσεις και τους αγώνες αποδεικνύει πως ίσως τελικά η θέση «3» να μην είναι η αχίλλειος πτέρνα αυτής της Εθνικής. Παρών στους Εφήβους, παρών στους Νέους, γιατί όχι και στους Άνδρες λοιπόν;
Ασφαλώς στη γρήγορη ενσωμάτωση των τριών αυτών παιδιών μεγάλο ρόλο έπαιξαν προπονητές και συμπαίκτες. Το τεχνικό τιμ έδειξε εξ αρχής εμπιστοσύνη στους«νέους» και δεν τους όρισε… νεροκουβαλητές ή… εξωφυλαρούχες, ενώ οι συμπαίκτες τους δεν συμπεριφέρθηκαν ως «πάλιουρες» απέναντι σε «στραβάδια», αλλά ως ισότιμοί τους και καλοί συμβουλάτορες. Γιατί αυτά τα παιδιά ήρθαν να τους βοηθήσουν κι όχι να τους… φάνε τη θέση. Το εθνικό συμφέρον πάνω από όλους και όλα!
ΥΓ: Προσοχή! Μην περιμένετε από τους τρεις νέους να γίνουν αμέσως πρωταγωνιστές και ηγέτες της Εθνικής. Ίσως να το καταφέρουν, ίσως ακόμα όχι. Το βέβαιο είναι πως μπορούν.
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com