Και τώρα τρέχουμε. Δηλαδή, τι τώρα; Εδώ και καιρό τρέχουν στον Ολυμπιακό, αλλά άκρη δεν έχουν βγάλει. Τι έχουν να πουν για την εικόνα στο φιλικό με την Γκρόνινγκεν; Ολα καλά; Τι θα πει «υπήρχαν τραυματίες και δεν έχει ολοκληρωθεί το ρόστερ»; Δεν έπρεπε να έχει ήδη ολοκληρωθεί; Γιατί να πάει ο Θρύλος με μισή ομάδα στα προκριματικά; Ολα στον αέρα είναι πάλι. Μια ομάδα που έχει πάρει το πρωτάθλημα από τα τέλη Μαρτίου, που έχει κάνει το νταμπλ από τις αρχές Μαΐου, δεν έχει καταφέρει να φτιάξει ακόμη μια ενδεκάδα της προκοπής. Τι να περιμένουμε;
Ενα αριστερό χαφ και έναν επιθετικό. Ωραία. Ετσι θα λυθούν όλα τα προβλήματα. Για να δούμε πότε και πώς. Για την ώρα ο Κετσπάγια θα πάει με στυλ Ανόρθωσης στην Μπρατισλάβα. Χαμηλοί τόνοι, συμπαγής άμυνα και πάμε για το 1-0. Δεν μπορεί, αν δεν φάμε γκολ πίσω, κάποιος θα το βάλει μπροστά και θα περάσουμε. Ωραία λογική για έναν Ολυμπιακό που έχει φιλοδοξίες και την πίεση για τη διαρκή βελτίωση και τον πρωταθλητισμό σε όλα τα επίπεδα. Γιατί πρέπει να συρρικνώνεται το ρόστερ και να πιέζονται οι φίλαθλοι;
Αντιλαμβανόμαστε την οικονομική κρίση της εποχής, αλλά ο κόσμος τι φταίει; Τέλος πάντων. Πάμε τσούκου τσούκου να περάσουμε στον 4ο γύρο και εκεί θα δούμε με ποιον θα πέσουμε. Και αν τον περάσουμε και αυτόν, θα δουμε τι θα γίνει στο Τσάμπιονς Λιγκ. Οσο για το πρωτάθλημα, κάτι θα γίνει. Τόσα χρόνια καλά τα πάμε. Γιατί να μην πάμε καλά και φέτος; «Δος ημίν σήμερον» είναι η λογική. Συμβιβασμός με την πραγματικότητα και τις καταστάσεις που διαμορφώνει η λογική της ΠΑΕ. Βλέπουμε και τους άλλους που είναι χάλια και ηρεμούμε. Κι αν στο πρωτάθλημα έχουμε την τεχνογνωσία των τίτλων, στην Ευρώπη τι θα κάνουμε; Εκεί που παίζεις 20 εκατομμύρια ευρώ γιατί πας με ενδεκάδα ανάγκης;