Με το «αριστερό» ξεκίνησαν οι υποχρεώσεις των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη, αφού τελικά η Λάρισα δεν κατάφερε να προκριθεί κόντρα στη Ρέκιαβικ και έπεσε θύμα μιας μεγάλης έκπληξης. Η ομάδα του Μαρίνου Ουζουνίδη παρουσίασε και χθες τα ίδια συμπτώματα με την Ισλανδία, ξεκίνησε δυνατά στο 1ο ημίχρονο και στην επανάληψη έμεινε από δυνάμεις. Έτσι, η προσπάθεια μιας ολόκληρης χρονιάς πετάχτηκε στα σκουπίδια για τους «βυσσινί», οι οποίοι καλούνται τώρα να αλλάξουν τον προγραμματισμό τους.
Τα αίτια για αυτή την αρνητική εξέλιξη είναι πολλά. Για πρώτη φορά τη τελευταία τετραετία η ομάδα άλλαξε σε μεγάλο βαθμό το ρόστερ της, ενώ οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι έπαιξε αυτά τα δύο ματς με σύνθεση ανάγκης. Οι απουσίες πολλές και σημαντικές, οι Γιαννακόπουλος, Βενετίδης, Μετίν(στο 1ο ματς), Ιγκλέσιας(στο 2ο), Κυριακίδης και κάποιοι από τους νεοφερμένους. Γενικά, στην ενίσχυση της ΑΕΛ παρατηρήθηκε μια καθυστέρηση, παρά το γεγονός ότι οι θέσεις που «πονούσε» ήταν γνωστές.
Ωστόσο, έχω την αίσθηση ότι η όλη ιστορία δεν αφορά αποκλειστικά τους Θεσσαλούς, αλλά τις ελληνικές ομάδες αυτή την εποχή. Πέρσι ο Άρης ήταν η αντίστοιχη Λάρισα. Οι κίτρινοι μάλιστα είχαν μπει ένα γύρο αργότερα στη διαδικασία, αλλά το αποτέλεσμα το ίδιο. Επειδή σίγουρα δεν θυμάστε το όνομα του αντιπάλου, ήταν η περίφημη Σλάβεν Μπέλουπο! Νίκη του Άρη στη Θεσσαλονίκη με 1-0 και ήττα στην Κροατία με 2-0. Μιλάμε για περιπτώσεις καρμπόν όχι όσον αφορά τα αποτελέσματα, αλλά τη δυναμικότητα των αντιπάλων, αφού οι Ρέκιαβικ και Μπελούπο αν ήταν στο πρωτάθλημα μας θα πάλευαν για την παραμονή.
Τα πράγματα είναι απλά. Τέτοια εποχή καμία ελληνική ομάδα δεν είναι έτοιμη, κάτι που σημαίνει ότι ομάδες συγκεκριμένων δυνατοτήτων που συμμετέχουν ήδη στο πρωτάθλημα τους μπορούν να κάνουν τη ζημιά. Το ζήτημα είναι ότι αυτού του είδους οι αποκλεισμοί έχουν και συνέπειες. Η Λάρισα ξεκίνησε νωρίς την προετοιμασία και υπολόγιζε ότι θα δώσει τουλάχιστον άλλα δύο ματς στην Ευρώπη.
Πλέον, μένει χωρίς υποχρεώσεις για έναν ολόκληρο μήνα που αρχίζει το πρωτάθλημα και ήδη το τεχνικό επιτελείο εξετάζει το ενδεχόμενο μια πρόσθετης μίνι-προετοιμασίας. Ταυτόχρονα, η ψυχολογία της ομάδας είναι στο ναδίρ, αφού γνωρίζουν και οι ίδιοι ότι απέτυχαν κόντρα σε έναν υποδεέστερο αντίπαλο. Από ότι διάβασα μερίδα του κόσμου στο Αλκαζάρ αποδοκίμασε έντονα τον Κώστα Πηλαδάκη, κάτι που δεν συμβαίνει συχνά, για τον πετυχημένο συνολικά πρόεδρο της ΑΕΛ.
Τους προβληματισμούς μου για τα πρώτα παιχνίδια των ελληνικών ομάδων στην Ευρώπη τους είχα εκφράσει τις προηγούμενες μέρες με την ευχή να διαψευστώ, αλλά δυστυχώς αυτό δεν έγινε. Το συμπέρασμα είναι ότι η σύμπτωση που επαναλαμβάνεται παύει να υφίσταται…Τουλάχιστον, αυτό το πάθημα ας γίνει μάθημα για τους υπόλοιπους που μπαίνουν σε αυτή τη διαδικασία την άλλη εβδομάδα. Άλλωστε, ο Ολυμπιακός το ξέρει από πέρυσι…