Τελικά φτάσαμε να πηγαίνουμε για δανεικούς και ελεύθερους. Ασφαλώς για όλα αυτά φταίνε η κακή διαχείριση και τα σφάλματα που έγιναν σε αρκετές μεταγραφές τελευταίως, όπως και τα λεφτά που δόθηκαν σε παίκτες αμφίβολης αξίας. Οταν πας και δίνεις ένα δυάρι για ποδοσφαιριστές σαν τον Οσκαρ, τον οποίο πληρώνεις και 650.000 ευρώ τον χρόνο, όταν σκας 7,5 εκατ. ευρώ για να αποκτήσεις τον Μπελούτσι (το ένα του πόδι, για την ακρίβεια), συν το δυαράκι που έχεις ακουμπήσει στους μισθούς, και όταν έχεις αγοράσει τον Ραούλ Μπράβο κι αυτός κάθεται και εισπράττει 1,5 εκατ. και βάλε τον χρόνο, τότε είναι λογικό το ταμείο να βγαίνει μείον.
Ο Ολυμπιακός, κακά τα ψέματα, έχει πληρώσει υπεραξία στις περιπτώσεις πολλών ποδοσφαιριστών. Τα μεγάλα συμβόλαια που έκαναν οι «ερυθρόλευκοι» σε ποδοσφαιριστές αμφίβολης αξίας είναι αυτά που πληρώνουν τώρα, με αποτέλεσμα ο Κετσπάγια να πρέπει να κόψει το κεφάλι του και να διαλέξει από το πανέρι με τους ελεύθερους τους ποδοσφαιριστές για να φτιάξει την ομάδα που θέλει τη νέα σεζόν. Ανεξάρτητα αν θα βγει ή όχι ο Μέλμπεργκ, είναι μια περίπτωση που πληρώνεις ίσως λιγότερα λεφτά, αλλά γνωρίζεις καλά τι παίρνεις και μπορεί αυτά που θα προσφέρει να είναι περισσότερα κι απ' όσα θα κοστίσει.
Στον Ολυμπιακό δεν κινήθηκαν έξυπνα τα τελευταία χρόνια. Το να βάζω πολλά λεφτά δεν σημαίνει απαραίτητα επιτυχία. Πρέπει να προσέχεις για να έχεις και τα τελευταία χρόνια στον Ολυμπιακό μάλλον είναι πολύ απρόσεκτοι όσον αφορά τις... επενδύσεις τους.