Το 3+3 λύνει τα χέρια του Ολυμπιακού

Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης

Η απόφαση για αλλαγή στο καθεστώς της αναλογίας των ξένων στην Α1 (εφόσον φυσικά εγκριθεί και από την ΕΟΚ) αποδεικνύεται σωτήρια για τον Ολυμπιακό. Οι «ερυθρόλευκοι» μετά τις αρνήσεις παικτών όπως οι Ζήσης, Χόλντεν, Πάρκερ και Πρίντεζης, είχαν βρεθεί σε δύσκολη θέση, από την οποία δεν ήταν εύκολο να τους βγάλουν ούτε τα εκατομμύρια ευρώ των αδερφών Αγγελόπουλων.

Όφειλαν να καλύψουν κενά σε πολλές θέσεις, αλλά όντες υποχρεωμένοι να περιμένουν μέχρι τις 15 Ιουλίου την αναζήτηση του Τζος Τσίλντρες στο ΝΒΑ και έχοντας μόλις μία διαθέσιμη θέση Αμερικανού, θα έπρεπε να στραφούν στην κοινοτική αγορά που δεν προσέφερε πολλές αξιόπιστες επιλογές και μέχρι τώρα είχε για εκείνους μόνο κλειστές πόρτες. Το 3+3 αλλάζει τα δεδομένα. Ο Ολυμπιακός μπορεί πλέον να διαλέξει τους παίκτες που θα καλύψουν τις ανάγκες του μέσα από ένα μεγαλύτερο καλάθι.

Η μία από τις τρεις θέσεις Αμερικανών θα καλυφθεί δεδομένα από τον Τζος Τσίλντρες ή έναν παίκτη για τη θέση «3». Οι προσπάθειες του Αμερικανού φόργουορντ να βρει ένα καλό συμβόλαιο στο ΝΒΑ είναι μέχρι τώρα άκαρπες και εκτιμάται πως δεν θα καρποφορήσουν μέχρι τις 15 Ιουλίου, όταν λήγει η σχετική προθεσμία και «δένεται» από τον Ολυμπιακό στο λιμάνι. Πού να πάει άλλωστε ο «Τσίλι»; Τα σχεδόν 7 εκατ. δολάρια που έχει λαμβάνειν από τους «ερυθρόλευκους» είναι απλησίαστα για κάθε ομάδα στις ΗΠΑ, καθώς το salary cap μειώθηκε φέτος και αναμένεται να μειωθεί ακόμη περισσότερο του χρόνου. Ο 26χρονος άσος ορθά σκεφτόμενος και όντας σε ηλικία... γάμου θα προτιμήσει όπως φαίνεται τα σίγουρα χρήματα του Ολυμπιακού φτιάχνοντας ένα γερό κομπόδεμα προτού επιστρέψει στην πατρίδα του, αργά ή γρήγορα. Αν πάντως ο Τσίλντρες προτιμήσει τη δόξα του ΝΒΑ από τα «ζεστά» εκατομμύρια του Ολυμπιακού, οι Πειραιώτες θα κινηθούν δεδομένα για ένα άλλο «τριάρι».

Σε ό,τι αφορά στις υπόλοιπες δύο θέσεις των Αμερικανών, μετά το «όχι» του Άντονι Πάρκερ, ο Ολυμπιακός είναι πιθανότερο να κινηθεί για παίκτες στις θέσεις «1-2» και «4». Πέραν του Παπαλουκά αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άλλος πλέι μέικερ εμπειρίας και κλάσης στο ρόστερ και η ανάγκη αυτή δεν μπορεί να καλυφθεί από τα κοινοτικά «προϊόντα». Στις ΗΠΑ υπάρχει πληθώρα καλών γκαρντ, που έχοντας την κατάρα να εισπράττουν από τις ομάδες τους στις περισσότερες περιπτώσεις τα... ψίχουλα που απομένουν από τους μισθούς των περιζήτητων ψηλών, δεν θα έλεγαν «όχι» σε μία καλή πρόταση από την Ευρώπη. Ο Τερέλ ΜακΙντάιρ θα ήταν μία ιδανική και δοκιμασμένη με τεράστια επιτυχία στην Ευρώπη λύση, αλλά τα περίπου δύο εκατ. ευρώ που αξιώνει η Σιένα για την αποδέσμευσή του ηχούν υπερβολικό ποσό ακόμη και στα αυτιά της διοίκησης του Ολυμπιακού.

Όσο για τη θέση «4», μετά την αποχώρηση του Γιώργου Πρίντεζη ο Ολυμπιακός δεν διαθέτει σίγουρη λύση, σε αντίθεση με το «5», όπου υπάρχει πληθώρα επιλογών. Ο Λουκάς Μαυροκεφαλίδης αξίζει μία δεύτερη ευκαιρία, αλλά θα είναι ρίσκο και άδικο για τον ίδιο να σηκώσει το βάρος του βασικού πάουερ φόργουορντ μόνος του ή με τον επίσης «άγουρο» σε τόσο υψηλό επίπεδο Ζόραν Έρτσεγκ. Σημειώστε δε πως αν αποφασιστεί να αποκτηθεί τρίτος Αμερικανός, θα πρέπει να αποχωρήσει (ως δανεικός) ένας εκ των Τεόντοσιτς-που υπολογίζεται για τρίτος γκαρντ- και Έρτσεγκ, καθώς δεδομένη είναι η παραμονή των Βούιτσιτς και Χαλπερίν. Δεν αποκλείεται δε να φύγουν και οι δύο νεαροί Σέρβοι, εφόσον αποκτηθεί κοινοτικός για τη θέση «1-2» ή «4».

Μπέρδεμα μεγάλο... Το θετικό για τον Ολυμπιακό είναι πως διαθέτει το χρόνο και το χρήμα να βρει την άκρη. Το δύσκολο είναι πως θα χρειαστεί ιδιαίτερη προσοχή στις επιλογές, αφού είναι άγραφος νόμος πως τα λάθη του καλοκαιριού δεν διορθώνονται μέσα στη σεζόν. Το αρνητικό είναι πως η υπομονή που ζητά επιμόνως ο Παναγιώτης Γιαννάκης έχει μειωθεί ακόμη περισσότερο σε σχέση με πέρυσι...

Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com