Μια μεγάλη αποκάλυψη κάνει σήμερα (03/07) η «SportDay». Το ρεπορτάζ της εφημερίδας αναφέρει ότι η ΠΑΕ Ολυμπιακός έχει άνοιγμα της τάξεως των 63 εκατ. ευρώ μέχρι τον Ιούνιο του 2008! Δηλαδή, η εταιρεία έχει μπει μέσα 63 εκατ. ευρώ! Συγκεκριμένα, μέχρι τον περασμένο Ιούνιο, ο Ολυμπιακός είχε έλλειμμα της τάξεως των 36 εκατ. ευρώ και επιπλέον είχε δανειακές υποχρεώσεις που φτάνουν τα 27 εκατ. ευρώ! Η ΠΑΕ, δηλαδή, έχει πάρει δάνεια προκειμένου να καλύψει τις ανάγκες της και το υπόλοιπο των δανείων αυτών τον περασμένο Ιούνιο άγγιζε τα 27 εκατ. ευρώ.
Στη συνέχεια η «SportDay» υπογραμμίζει ότι από πέρυσι μέχρι τον φετινό Ιούνιο το άνοιγμα έχει σίγουρα μεγαλώσει, με δεδομένο ότι οι Πειραιώτες δεν αγωνίστηκαν στο Champions League και έχασαν πολύ σημαντικά έσοδα. Κατ’ άλλους έχει φτάσει λίγο πάνω από τα 70 εκατ. ευρώ, κατ’ άλλους αγγίζει τα 80 εκατ. ευρώ. Έτσι, φαντάζει λογική η πρόταση των 40 εκατ. ευρώ από τον Βαγγέλη Μαρινάκη για το 40% του μετοχικού κεφαλαίου, αφού με τις μετοχές θα πάρει το 40% των χρεών της ΠΑΕ, που θα κληθεί να πληρώσει ο ίδιος.
Σύμφωνα με έγκυρες πληροφορίες της εφημερίδας, στην επιστολή που έστειλε ο Σωκράτης Κόκκαλης στους «ερυθρόλευκων» αισθημάτων επιχειρηματίες, ανέφερε το χρέος των 63 εκατ. ευρώ. Αφού πρώτα τόνιζε ότι η αποτίμηση της Efg Telesis Finance –θυγατρικής της Eurobank– έδειξε πως η αξία της ΠΑΕ Ολυμπιακός φτάνει τα 170 εκατομμύρια ευρώ, στη συνέχεια γνωστοποιούσε και το ποσό του ανοίγματος. Οπότε η καθαρή αξία των μετοχών της ομάδας είναι 100 εκατομμύρια ευρώ. Το 40% στα 100 εκατ. είναι 40 εκατομμύρια.
Τι γίνεται με το Καραϊσκάκη;
Εκτός του ελλείμματος της ΠΑΕ, η «SportDay» αποκαλύπτει ότι υπάρχουν δάνεια ύψους 60 εκατ. ευρώ που αφορούν το Καραϊσκάκη. Ωστόσο, η κατάσταση με το γήπεδο είναι διαφορετική, επειδή τα δάνεια αποπληρώνονται από τα έσοδα και μάλιστα με μεγάλη ευκολία. Οι οφειλές αναμένεται να εξοφληθούν το 2023 και το υπολειπόμενο ποσό για την εξόφλησή τους είναι σήμερα περίπου 60 εκατ. ευρώ.
Το ρεπορτάζ της εφημερίδας αναφέρει ότι από το 2023 και μέχρι το 2053 ο άνθρωπος που θα διαχειρίζεται το «Γεώργιος Καραϊσκάκης» θα έχει ένα τεράστιο έσοδο της τάξεως των 6 εκατ. ευρώ τον χρόνο, χωρίς να υπολογίζεται η πληθωριστική αύξηση! Με πρόχειρους υπολογισμούς θα αποφέρει σε αυτόν που θα έχει το γήπεδο για 30 χρόνια (από το 2023 έως το 2053) πάνω από 200 εκατ. ευρώ. Όπως γίνεται αντιληπτό, ο κ. Κόκκαλης έχει δίκιο να θεωρεί ότι το Καραϊσκάκη είναι μια τελείως διαφορετική συζήτηση.
Πώς μπορεί να γίνει το deal
Καθοριστικό ρόλο στη χθεσινή συνάντηση του Σωκράτη Κόκκαλη με τον Βαγγέλη Μαρινάκη έπαιξε ο Σωκράτης Κομινάκης. Πρόκειται για τον πρόεδρο της εταιρείας Wind, που γνωρίζει τον ισχυρό άνδρας του Ολυμπιακού από την κοινή δράση τους στον χώρο των τηλεπικοινωνιών. Εξάλλου, ο εν λόγω μάνατζερ διατηρεί προσωπική φιλία και με τον εφοπλιστή Ευάγγελο Μαρινάκη.
Χρηματοοικονομικοί κύκλοι αναφέρουν ότι ο κ. Κομινάκης έχει δημιουργήσει τα τελευταία χρόνια ένα fund (σ.σ.: «ταμείο») στο οποίο φέρονται να μετέχουν οι δύο άνδρες. Ο πρόεδρος της Wind έδωσε το «παρών» στο χθεσινό ραντεβού και βοήθησε να διεξαχθεί σε καλό κλίμα η συζήτηση.
Η «SportDay» αναφέρει ότι για να γίνει το deal ο Σ. Κόκκαλης θα πρέπει να το πάρει απόφαση και επί της ουσίας να δώσει τον Ολυμπιακό. Ο Μαρινάκης μόνο έτσι θα μπει. Θέλει όλο το μαγαζί έπειτα από δύο, το πολύ τρία χρόνια. Δεν παίρνει, δηλαδή, σήμερα το 40% αν δεν εξασφαλιστεί ότι θα πάρει στα χέρια του την ΠΑΕ σε δύο-τρία χρόνια.
Κατά κάποιους, ο Κόκκαλης αποφάσισε να δώσει το «μαγαζί» και απλώς ψάχνει την καλύτερη πρόταση. Κατά κάποιους άλλους, απλώς χρησιμοποιεί τον Μαρινάκη, όπως το είχε κάνει και με την ΚΑΕ και τελικά έβαλε στο κόλπο τους Αγγελόπουλους. Γιατί τον χρησιμοποιεί; Προκειμένου να... τσιμπήσουν οι υπόλοιποι ενδιαφερόμενοι και να μπουν στο παιχνίδι. Ηδη ένας από αυτούς το έκανε.
Χθες το βράδυ ο Κόκκαλης συναντήθηκε με τον Λαυρέντη Λαυρεντιάδη, ο οποίος δέχτηκε να μπει με ένα ποσό της τάξης των 10-15 εκατ. ευρώ, ενώ την ίδια διάθεση, αλλά με μικρότερα νούμερα, έχει δείξει και ο Γιώργος Γλου. Δεν αποκλείεται, λοιπόν, ο Κόκκαλης να οδηγηθεί στο δεύτερο σενάριο και να μαζέψει όσα χρήματα μπορεί από μικρότερους επενδυτές, όπως ο Λαυρεντιάδης και ο Γλου.