Πολύ σωστά κάνουν οι άνθρωποι του Ολυμπιακού και ψάχνουν αυτή την στιγμή δύο αριστεροπόδαρους χαφ. Όχι έναν. Δύο. Μακάρι να είναι ο Γκονζάλες κι ο Κάλστρομ, διότι πρόκειται για παίκτες με ποιότητα. Αλλά η αλήθεια είναι ότι πρόκειται για δύσκολες μεταγραφές.
Τέλος πάντων, αυτό είναι άλλο θέμα. Αυτό που εγώ λέω τώρα είναι ότι ο Ολυμπιακός όπως παρουσιάζεται αυτή την στιγμή, πάει μονόπατα. Η, πιο ορθά, κινδυνεύει να πηγαίνει μονόπατα. Να γύρει από δεξιά δηλαδή.
Διότι, βλέπεις από δεξιά Γκαλέτι, βλέπεις από δεξιά Τοροσίδη, βλέπεις ότι ο Ντουντού είναι κυρίως δεξιοπόδαρος, βλέπεις ότι ο Μπελούτσι είναι κυρίως δεξιοπόδαρος.
Και πας από τα αριστερά και τι βλέπεις; Μόνο…αριστερά μπακ. Από αριστερά μπακ να φάνε κι οι κότες. Και Ντομί και Λεονάρντο και Μπράβο. Πιο μπροστά, όμως; Τίποτα.
Πέρσι, κουτσά στραβά κάτι ο Τζόλε με την κλάση του, κάτι ο Λέτο με την τρέλα του, έδιναν κάποιες λύσεις. Φέτος; Μακάρι να βγει αυτό το παιδί, ο Γιαννάκης Παπαδόπουλος. Και μακάρι να μπορέσει να φτάσει στα γνώριμά του επίπεδα και να παίξει ο Στολτίδαρος.
Αλλά ο Γιαννάκης πόσο έτοιμος θα είναι για υψηλό επίπεδο, στα 20 χρόνια του; Βάζει κανείς το χέρι στη φωτιά;
Ο Στολτίδαρος πόσο έτοιμος θα είναι στα 34 του μετά από τέτοιο λούκι που τράβηξε ο άνθρωπος πέρσι;
Άσε δε που μπροστά δεν υπάρχει τίποτα από τα αριστερά, πέραν των δεξιοπόδαρων Ζαϊρί και Ντάρμπισαϊρ.
Οπότε…