Μπήκαμε στην τελική ευθεία ενόψει της νέας σεζόν μια και οι περισσότερες ομάδες ολοκληρώνουν τον σχεδιασμό τους και έχουν μπει στη διαδικασία της προετοιμασίας. Η αίσθηση που υπάρχει είναι ότι φέτος τα πράγματα θα είναι καλύτερα, όσον αφορά το επίπεδο του πρωταθλήματος μας. Λίγο η κεντρική τηλεοπτική διαχείριση, που εξασφαλίζει περισσότερα χρήματα στις μικρομεσαίες ομάδες, λίγο οι ηχηρές μεταγραφές των μεγάλων ομάδων δημιούργησαν αυτές τις προσδοκίες.
Ωστόσο, η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Πραγματικά έχουν γίνει αξιόλογες μεταγραφές από όλες τις ομάδες, αλλά αν υλοποιηθούν τα πλάνα των «αιωνίων» υπάρχει ο κίνδυνος να έχουμε δεδομένα μπάσκετ…Για παράδειγμα, αν ο Ολυμπιακός αποκτήσει έναν Μαρκ Γκονζάλες για τα αριστερά και έναν Όουεν για την επίθεση και ο Παναθηναϊκός έναν Μαρτσένα για την άμυνα, την ώρα που έχει ήδη πάρει Σισέ, Κατσουράνη και Λέτο, οι υπόλοιποι μοιάζουν φτωχοί συγγενείς.
Θα πει κανείς ότι υπάρχει η ΑΕΚ και ο ΠΑΟΚ. Ασφαλώς είναι η απάντηση, αλλά μέχρι που μπορεί να φτάσουν είναι το ερώτημα. Η Ένωση έχει κάνει κάποιες κινήσεις με καλύτερη αυτή του Μάκου. Όμως δεν νοείται να θέλει ο Μπάγεβιτς τον Λέονάρντο από τον Λεβαδειακό και να είναι σίριαλ ένα μήνα. Για να το θέσω διαφορετικά, αν ο Κετσπάγια ή ο Παναθηναϊκός(δεν λέω ο Τεν Κάτε γιατί αυτός πλην του Ένχελααρ δεν πρότεινε κανέναν)ήθελαν τον συγκεκριμένο παίκτη, θα είχε υπογράψει εδώ και καιρό και θα είχε ήδη ενσωματωθεί στην προετοιμασία της ομάδας.
Στον ΠΑΟΚ προτιμήθηκαν σίγουρες λύσεις, αλλά στην πλειοψηφία τους δεν ήταν αυτό ακριβώς που έλειπε. Εννοώ ότι μπορεί να καλύφθηκαν κενά και να υπάρχει πληθώρα επιλογών(ειδικά στη μεσαία γραμμή) αλλά δεν ήρθαν τα «βαριά» ονόματα. Άλλωστε, δεν είναι τυχαίο ότι πέρσι είχε πρόβλημα μόνο με τους «μεγάλους». Έκανε ρεκόρ συγκομιδής εκτός έδρας, νίκησε όλους τους υπόλοιπους αλλά κάτι του έλειπε. Ίσως κάποιοι ακόμη Κονσεισάο...Ερωτηματικό στην παρούσα φάση αποτελούν η Λάρισα και ο Άρης μια και άλλαξαν αρκετά και δεν έχουμε δείγμα γραφής για τους περισσότερους παίκτες που απέκτησαν.
Έτσι, το ενδεχόμενο να είναι οι «αιώνιοι» και οι άλλοι είναι ορατό. Ο Ολυμπιακός έχει ήδη την στόφα και την ποιότητα, ενώ και ο Παναθηναϊκός πλέον με παίκτες τύπου Σισέ, Ζιλμπέρτο, Λέτο και ότι καλύτερο από τον ελληνικό χώρο(Καραγκούνης, Κατουράνης) ανεβαίνει επίπεδο. Βέβαια, αυτό δεν είναι κάτι καινούργιο αφού λίγο πολύ τα πράγματα είναι εδώ και χρόνια έτσι, αλλά το ζητούμενο είναι να μην μεγαλώσει κι άλλο η διαφορά. Μένει όλα αυτά να φανούν στο γήπεδο, κάτι που θα συμβεί άμεσα, αφού οι ευρωπαϊκές υποχρεώσεις είναι κοντά και θα πάρουμε την πρωτη εικόνα.
Υ.Σ. Πριν από δύο εβδομάδες(στις 16 Ιουνίου συγκεκριμένα) σε ένα κείμενο μου με τίτλο «Αυτοί περισσεύουν» έγραφα σε μορφή υστερόγραφου: «Στον Παναθηναϊκό ανήκει ένας ποδοσφαιριστής για τον οποίο ενδιαφέρονται οι μισοί σύλλογοι του ισπανικού πρωταθλήματος και αγωνίζεται σε θέση που η ομάδα ψάχνει παίκτη. Φυσικά μιλάμε για τον Νασίφ Μόρις που αγωνίστηκε 4,5 χρόνια στο «τριφύλλι» και έκανε μόνο ένα κακό εξάμηνο(το τελευταίο πριν φύγει)». Σήμερα διάβασα στο ρεπορτάζ ότι υπάρχει ανατροπή σκηνικού και ίσως ο Μόρις επιστρέψει. Η εκτίμηση μου είναι ότι αποτελεί μια σίγουρη λύση, για να δούμε.