Γράφει ο Χρήστος Ρομπόλης
Η επικείμενη μεταγραφή του Νίκου Ζήση πέρασε στα… ψιλά από την πλειοψηφία του Τύπου και δεν αντιμετωπίστηκε με μεγάλο ενθουσιασμό από τον κόσμο του Ολυμπιακού. Όταν οι φίλαθλοι ακούν να τους «φέρνουν» από Μπεν Γκόρντον και Άντονι Πάρκερ, μέχρι Λεμπρόν Τζέιμς και Κόμπι Μπράιαντ, είναι λογικό να μην ενθουσιάζονται. Επειδή όμως οι τίτλοι δεν έρχονται ούτε από την καταμέτρηση όσων μαζεύονται στα αεροδρόμια για να υποδεχτούν έναν παίκτη, ούτε από τα ντεσιμπέλ από τις ζητωκραυγές όταν ανακοινώνεται μία μεταγραφή, η επιλογή του Νίκου Ζήση δεν είναι μία απλή λύση.
Ο λόγος; Θα δώσει στον Ολυμπιακό αυτό που του έλειπε πέρυσι: ένα ακόμη «καθαρό μυαλό» στην περιφέρεια της ομάδας, εκεί όπου ο Θοδωρής Παπαλουκάς ένιωθε απέραντη μοναξιά πέρυσι, καθώς ο Γκριρ είχε το νου του περισσότερο στο σκοράρισμα, οι Τεόντοσιτς, Μιλόσεβιτς και Σλούκας είναι άπειροι και δεν πήραν πολλές ευκαιρίες, ενώ ο Χαλπερίν στον «άσο» ήταν εμφανώς έξω από τα νερά του. Ο Νίκος Ζήσης έχοντας πλέον τέσσερα χρόνια εμπειρίας στο εξωτερικό και δουλεύοντας πλάι σε σπουδαίους προπονητές όπως ο Ντέιβιντ Μπλατ και ο Ετόρε Μεσίνα, είναι ιδανικός για αυτό το ρόλο. Οι οργανωτικές του αρετές, η συνέπεια στα αμυντικά καθήκοντα και η ικανότητα στο σκοράρισμα είναι στοιχεία που θα βελτιώσουν την περιφερειακή γραμμή του Ολυμπιακού. Όσο για το χαρακτήρα του; Μία δήλωση του Ντέιβιντ Μπλατ είναι ενδεικτική: «Μακάρι ο γιος μου να μοιάσει στον Νίκο», είχε πει ο Αμερικανοεβραίος κόουτς.
Κι όλα αυτά οι «ερυθρόλευκοι» τα βρίσκουν στο πρόσωπο ενός 26χρονου Έλληνα παίκτη και σε αρκετά καλή τιμή. Ο Νίκος Ζήσης φέρεται πως ζήτησε να υπογράψει για ένα χρόνο με στόχο να διεκδικήσει μέσω της παρουσίας του στο γήπεδο ένα καλύτερο συμβόλαιο. Αυτό φυσικά δεν είναι μία κίνηση απληστίας, αλλά μία απόφαση που προδίδει την αυτοπεποίθηση και τις φιλοδοξίες του.
Γιατί λοιπόν ο Ολυμπιακός να παρακαλά ή να περιμένει τον κάθε Χόλντεν (που είναι εξαιρετικός πλην όμως αναξιόπιστος παίκτης), όταν υπάρχει στην αγορά ένας Έλληνας παίκτης με αυτά τα χαρακτηριστικά; Οι «ερυθρόλευκοι» ορθά πράττοντας αντί του Αμερικανού αποκτούν τον Νίκο Ζήση, όπως πολύ καλά έπραξαν «κλείνοντας» και τον Ανδρέα Γλυνιαδάκη για να γεμίσουν τη ρακέτα τους. Όπως πολύ καλά θα κάνουν, αν τελικά αποχωρήσει ο Γιώργος Πρίντεζης, να ποντάρουν στον δικό τους Λουκά Μαυροκεφαλίδη. Πολλές φορές η λύση σε ένα πρόβλημα βρίσκεται μπροστά στα μάτια μας.
Απορίες, σχόλια και παρατηρήσεις στο chrobolis@yahoo.com