Και ξαφνικά Λέτο! Με βάση το διαθέσιμο χρήμα ο Παναθηναϊκός μπορεί να ικανοποιήσει τη Λίβερπουλ και να τον αγοράσει. Για λίγο καιρό θα κυριαρχεί η εντύπωση ότι οι πράσινοι ανταπέδωσαν το «χτύπημα» των ερυθρολεύκων με τον Μέλμπεργκ και τους πήραν έναν δικό τους παίκτη. Έτσι που έχουν μέχρι τώρα τα πράγματα χρειάζεται να ενισχυθεί το ηθικό των οπαδών του τριφυλλιού που έχει…κακομάθει. Ακόμα όμως κι αν το…πράσινο αίσθημα ικανοποιηθεί πρέπει να ψάξουμε να βρούμε τι άλλο ικανοποιεί αυτή η μεταγραφή εφόσον τελικά πραγματοποιηθεί.
Τη χρονιά που ο Λέτο έπαιξε στον Ολυμπιακό εκείνο που έχουμε όλοι να θυμόμαστε είναι οι τσακωμοί του με τον Βαλβέρδε και οι καλές του σχέσεις με την εξέδρα. Οι «ποδιές», τα τακουνάκια και τα μπουκαρίσματα του Αργεντινού ξεσήκωσαν τον τίμιο και αγνό οπαδό του γαύρου που ψοφάει για ζογκλερικά και ζει με τις αναμνήσεις του Ζιοβάνι και του Ριβάλντο. Μέχρι εδώ όλα ωραία και καλά. Όταν όμως αρχίσουμε να ψάχνουμε για ουσία στο παιχνίδι, τότε το… ψάξιμο κρατάει πολύ. Το «μπιζάρισμα» της εξέδρας έθρεψε τον ποδοσφαιρικό εγωισμό του νεαρού και φούντωσε τη ματαιοδοξία του. Προτιμούσε να παίζει μόνος του εναντίον όλων, να πασάρει ελάχιστα και να δοκιμάζει έναν περίεργο τρόπο για να προσπερνάει τους αντιπάλους του.
Κάτι ανάμεσα σε ντρίπλα και κόντρα που αν πετύχαινε στον πρώτο αντίπαλο «έφερνε» γρήγορα έναν ακόμα πάνω στον Αργεντινό έτσι που δύσκολα μπορούσε να ξεμπερδέψει την κατάσταση και να ελευθερωθεί. Η πάσα ήταν γι’ αυτόν κάτι σαν αναγκαίο κακό και το μαρκάρισμα ένας επώδυνος όρος στο συμβόλαιο του. Από εκεί ξεκινούσε η δυσαρέσκεια του Βαλβέρδε για όσα (δεν) έκανε στο γήπεδο ο Λέτο. Στην κουβέντα ερχόταν η ανάρμοστη συμπεριφορά του όταν ο κόουτς έπαιρνε δραστικά μέτρα εις βάρος του. Κι όλα αυτά με Βαλβέρδε που έφευγε και όλοι οι παίκτες εκλιπαρούσαν δημόσια να μείνει.
Σκεφτείτε τον, με προπονητή τον Τεν Κάτε που δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Με την πρώτη «γερή» μπαλιά που θα σκάσει στην πλάτη συνεργάτη του, ο Τεν Κάτε θα πυρπολήσει την Παιανία. Για τον Λέτο δεν ισχύει το αξίωμα «μεταξύ δύο οδών συντομοτέρα είναι η ευθεία». Καταλαβαίνει το ποδόσφαιρο ως ένα σπορ στο οποίο νικήτρια είναι η ομάδα που ο παίκτης της θα κάνει τις περισσότερες ντρίπλες. Μπορεί να είναι κι έτσι απλώς όλοι οι άλλοι – του Τεν Κάτε συμπεριλαμβανομένου – να μην το έχουμε πάρει χαμπάρι. Μέχρι ν’ αλλάξουν οι κανονισμοί του αθλήματος ώστε να εξυπηρετούν τον Λέτο πολύ φοβάμαι ότι αυτή η μεταγραφή έχει πρώτη χρησιμότητα να «βγάλουμε το άχτι μας».