Xρόνος μπορεί να υπάρχει ακόμα, αλλά το πλάνο αγνοείται

Επικοινωνιακά χειρότερο τετραήμερο για τον Παναθηναϊκό έχει να υπάρξει εδώ και πολλά χρόνια. Ο Ενχελάαρ, ο οποίος δήλωνε πως είναι έτοιμος να έρθει για τον Τεν Κάτε στην Παιανία, ανέκρουσε πρύμναν και προτίμησε τη σιγουριά της Αϊντχόφεν. Εγραφα την Παρασκευή πως παίκτης με πρόταση από Βέλγιο ή Ολλανδία δεν υπάρχει περίπτωση να προτιμήσει την Ελλάδα και εξηγούσα ότι ο Ενχελάαρ είναι εξαίρεση στον κανόνα.

Τελικά ούτε αυτός έγινε εξαίρεση, μια και η προοπτική να μεταγραφεί σε ομάδα που δεδομένα πρωταγωνιστεί στην Eredivisie αποτελεί πολύ πιο ελκυστική περίπτωση από την ελληνική Σούπερ Λίγκα. Ο Τεν Κάτε έπαθε διπλή νίλα, μια και πρώτα είδε τον εκλεκτό του να αλλάζει γνώμη και στη συνέχεια βιάστηκε να μιλήσει για τον Μέλμπεργκ, εξηγώντας γιατί δεν του κάνει.

«Είναι εξαιρετικός στο ένας με έναν, είναι καλός στο ψηλό παιχνίδι, αλλά δεν συμμετέχει στην οργάνωση του παιχνιδιού», ήταν τα λόγια του. Μάλιστα. Αρα να υποθέσω ότι ο Πουιγκρενιέ, για τον οποίο κινείται ο ΠΑΟ, δεν είναι δική του επιλογή, μια και μιλάμε για εντελώς άτεχνο παίκτη, μια κόπια του Μαϊστόροβιτς που ούτε καν στην Μπόλτον, που το στυλ του παιχνιδιού τού ταίριαζε απόλυτα, έκανε την παραμικρή αίσθηση.

Αν στον Παναθηναϊκό είχαν κάνει κανονικό σκάουτινγκ και είχαν φτιάξει λίστα με παίκτες που πραγματικά ταιριάζουν στις ανάγκες της ομάδας, θα είχαν βρει ευκαιρίες όπως του Κροάτη Σίμιτς (με καριέρα στη Μίλαν) που στα 31 του χρόνια έχει παίξει χρόνια σε υψηλό επίπεδο, ξέρει καντάρια μπάλα και με 1 εκατ. ευρώ σκάρτο η Μονακό τον αφήνει ελεύθερο. Ή, αν κάποιος διαπιστώσει πώς κινείται η Γαλατασαράι, που θέλει να κάνει πρόταση σε Χουντελάαρ και Χάιτινγκα, τότε ο πήχης τοποθετείται ψηλά.

Πού ποντάρουν στην Κωνσταντινούπολη για να πειστούν οι παίκτες αυτοί να αφήσουν τη Μαδρίτη (Ρεάλ και Ατλέτικο) και να πάνε στο «Αλί Σαμί Γεν»; Μα φυσικά στην προσωπική σχέση με τον Ράικαρντ. Ο Παναθηναϊκός αυτό δεν διαφήμισε πέρυσι με τον Τεν Κάτε; Οτι παίρνει δηλαδή ένα μεγάλο όνομα το οποίο θα ανοίξει πόρτες; Αν έχει συμβεί κάτι τέτοιο, τότε μου διέφυγε, αλλά προσωπικά δεν έχω δει τι διαφορά έκανε στο «τριφύλλι» σε τέτοιο επίπεδο η συνεργασία του με τον Ολλανδό τεχνικό.

Αυτός που βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο είναι ο Κώστας Αντωνίου. Σε αυτόν είναι εύκολο να χρεωθούν τα πάντα. Ομως, ο Αντωνίου (που φταίει ξεκάθαρα και για πολλά) δεν μπορεί να αποτελέσει τον αποδιοπομπαίο τράγο και ταυτόχρονα την κολυμβήθρα του Σιλωάμ για τους υπόλοιπους. Κανείς από αυτούς που ασχολούνται με τις μεταγραφές δεν είναι άμοιρος ευθυνών, συμπεριλαμβανομένου και του προέδρου της ΠΑΕ κυρίου Πατέρα, ο οποίος ουσιαστικά επέτρεψε να τον εκθέσουν ανεπανόρθωτα στην περίπτωση του ραντεβού με τη Ρεάλ.

Ενα ραντεβού που έγινε στο πόδι, για να εμφανιστεί από τα ΜΜΕ πως ο πρόεδρος μπορεί και ανοίγει πόρτες, αλλά λειτούργησε ως μπούμερανγκ. Και παρεμπιπτόντως, αν στο ραντεβού βρισκόταν και ο Ρότσα, παλιός γνώριμος του Βαλντάνο, και μιλούσαν στη μητρική τους γλώσσα, μήπως τα πράγματα ήταν ελαφρώς καλύτερα;

Η περίπτωση Κατσουράνη, η οποία αγωνιστικά καλύπτει και με το παραπάνω τις αγωνιστικές ανάγκες, καλό είναι να κλείσει χωρίς χρονοτριβή, όμως και ο Ελληνας διεθνής παραλίγο να χαθεί με τη λανθασμένη τοποθέτηση του Τεν Κάτε σχετικά με το ποιον χρειάζεται περισσότερο (αυτόν ή τον Ενχελάαρ) και με την οπισθοχώρηση του ΠΑΟ στις προηγούμενες κουβέντες που ενόχλησαν τον ατζέντη του παίκτη, τον Λίντσε. Γενικά κάποιος έχει την εντύπωση πως αυτό το περιβόητο πλάνο, για το οποίο έκανε λόγο ο κύριος Πατέρας, δεν υπήρξε ποτέ ξεκάθαρο.

Χρόνος σαφέστατα και υπάρχει για να γίνουν κινήσεις που θα αλλάξουν τη διάθεση ενός παγωμένου κόσμου. Η αποτίμηση, άλλωστε, θα γίνει μόλις ολοκληρωθεί η πρώτη ουσιαστική δοκιμασία της ομάδας, η προσπάθεια πρόκρισής της στους ομίλους του Τσάμπιονς Λιγκ μέσω του πιο δύσκολου δρόμου που έχει προσπαθήσει να διασχίσει ελληνικός σύλλογος ποτέ! Υπό αυτό το πρίσμα ο χρόνος δεν είναι ένα αγαθό που μπορούν να σπαταλήσουν ο Αντωνίου και ο Τεν Κάτε με πολύ φειδώ!