Κορίτσια ευχαριστούμε!

Γράφει ο Μαρίνος Πρίντεζης

Ουκ ολίγες φορές έχει γραφτεί και έχει χιλιοειπωθεί ότι το γυναικείο μπάσκετ στην Ελλάδα δεν έχει την προβολή και την προσοχή που χρειάζεται. Ωστόσο έχουν γίνει πολλά και σημαντικά βήματα προόδου και αυτό αποδείχθηκε με τον καλύτερο τρόπο στα γήπεδα της Λετονίας.

Η Εθνική μας ομάδα, η ομάδα που από το πρώτο ματς μέχρι το τελευταίο ήταν αουτσάιντερ κατάφερε κάτι το οποίο παρέμενε στο ξεκίνημα ως μακρινό όνειρο. Νίκησε την Ιταλία και κατέκτησε την 5η θέση που της έδωσε την πρόκριση στο Παγκόσμιο της Τσεχίας τον επόμενο χρόνο. Και όχι μόνο αυτό. Το 2011 θα συμμετάσχει στο Ευρωμπάσκετ της Πολωνίας χωρίς να χρειαστεί να δώσει προκριματικούς αγώνες. Το ταξίδι που ξεκίνησε στις 7 του μήνα ολοκληρώθηκε με τον ιδανικότερο τρόπο.

Μπορεί η συγκεκριμένη ομάδα να υστερεί σε ύψος, αλλά όρθωσε το ανάστημα της σε μεγαθήρια και κατάφερε να κάνει την υπέρβαση, πιστοποιώντας ότι η ελληνική ψυχή μπορεί να κάνει πολλά. Με σήμα κατατεθέν την ατσάλινη άμυνά της η ομάδα του αναμορφωτή Κώστα Μίσσα, στον οποίο οφείλουμε πολλά μπράβο και συγχαρητήρια, όπως και στους συνεργάτες του, κατόρθωσε να "πνίξει" τα ατού των αντιπάλων της και αν ήταν πιο ψύχραιμη θα είχε νικήσει και την τελικώς πρωταθλήτρια Ευρώπης Γαλλία. Παρά την ήττα από τους "τρικολόρ" δεν τα παράτησε, βρήκε τα ψυχικά αποθέματα και νίκησε Σλοβακία και Ιταλία κατακτώντας τον στόχο που έθεσε.

Οι αντίπαλοί της έκαναν λόγο ελληνικό θαύμα. Εμείς θα κάνουμε λόγο για σεβασμό. Γιατί πολύ απλά αυτή η Εθνική ομάδα των Γυναικών κέρδισε πάνω από όλα των σεβασμό φίλων και αντιπάλων. Αυτό που πρέπει να γίνει είναι να διαχειριστεί σωστά η συγκεκριμένη επιτυχία για να μπορέσει αυτό το γυναικείο μπάσκετ στην χώρα μας να ανέβει στην επιφάνεια. Τούλα (Καλέντζου), Εβίνα (Μάλτση), Στέλλα (Καλτσίδου), Ζωή (Δημητράκου), Φρόσω (Βλάχου), Αφροδίτη (Κοσμά), Λολίτα (Λύμουρα), Πελαγία (Παπαμιχαήλ), Εβίνα (Σταμάτη), Κατερίνα (Σωτηρίου), Ολγα (Χατζηνικολάου), Μαρία (Ζικυρίδου) ευχαριστούμε!